Diagnose van idiopathische pulmonaire fibrose Wat te verwachten

Omdat de symptomen van idiopathische pulmonaire fibrose (IPF) die van verschillende hart- en longaandoeningen nabootsen, duurt het vaak een langere tijd om een ​​diagnose van de ziekte te stellen. Gedurende deze periode, vaak een jaar of twee, zien patiënten vaak verschillende artsen in een poging de reden voor hun symptomen te vinden.

Algemene IPF-symptomen

Net als sommige andere longziekten, zoals COPD, is er vaak aanzienlijke schade aan de longen voordat de symptomen verschijnen. Deze symptomen kunnen zijn:

• Kortademigheid, vooral met activiteit, is meestal het eerste symptoom. Na verloop van tijd wordt deze ademhalingsmoeilijkheid slechter, zodat kortademigheid optreedt, zelfs in rust.
• Een aanhoudende hoest die meestal droog is (niet-productief)
• Ondiep, snelle ademhaling
• Vermoeidheid
• Afvallen zonder te proberen (onverklaarbaar gewichtsverlies)
• Clubbing - Clubbing is een conditie waarbij de vingers en tenen aan het eind worden vergroot, wat lijkt op een omgekeerde lepel.
• Spier- en gewrichtspijnen

Screening voor IPF

Momenteel is er geen screeningtest voor IPF en de diagnose is gebaseerd op mensen die symptomen hebben. De techniek voor screening op longkanker kan echter IPF opnemen bij mensen voor wie screening is goedgekeurd en aanbevolen.

Diagnose en enscenering

De diagnose IPF duurt vaak enige tijd, met veel mensen die een jaar of twee gaan en meerdere artsen zien voordat de diagnose wordt gesteld. De reden hiervoor is dat de vroege symptomen van IPF die van vele andere aandoeningen, waaronder hartaandoeningen, nauw nabootsen. Veel mensen ondergaan een uitgebreide cardiale opwerking voordat ze worden gediagnosticeerd op basis van gemeenschappelijke beginsymptomen.
Sommige tests die uw arts kan doen, zijn onder andere:

• Hoge-resolutie CT-scan: IPF wordt meestal gediagnosticeerd op basis van typische bevindingen die worden gezien bij een CT-scan met hoge resolutie van de borstkas. Op een CT-scan verschijnt de fibrose in wat radioloog een honingraatpatroon noemt.
• Longbiopsie: Er zijn tijden dat alleen een CT-scan de diagnose van IPF kan bevestigen, maar als de diagnose in kwestie aan de orde is, kan een longbiopsie worden aanbevolen. Dit kan worden gedaan als onderdeel van een bronchoscopie, via een kleine incisie in de borst (thoracoscopie) of door een thoracotomie. De biopsie wordt hoofdzakelijk gedaan om andere mogelijke oorzaken van longziekte zoals longkanker of sarcoïdose uit te sluiten.
• Andere tests die helpen bij diagnose en enscenering: Een combinatie van een examen en andere tests wordt meestal gedaan om te helpen bij de diagnose, om te bepalen hoe goed de longen functioneren en om uit te zoeken hoe ver de ziekte is gevorderd. Sommige hiervan omvatten:
  • Geschiedenis en lichamelijk onderzoek.
  • Spirometrie - Spirometrie is een test waarbij wordt gekeken hoeveel lucht krachtig wordt uitgeademd over een periode van één seconde, en is een indicatie van de longfunctie.
  • Andere pulmonaire functietests
  • oximetry
  • Arteriële bloedgassen - Zowel oximetrie en ABG's worden gedaan om het zuurstofgehalte van het bloed te evalueren.
  • Testen op tuberculose
  • Bloedonderzoek - Onderzoek onderzoekt biomarkers die zullen helpen om de ziekte in de toekomst te diagnosticeren.

• Genetische aanleg: Idiopathische longfibrose kan in families voorkomen en bepaalde mutaties (op chromosoom 11) zijn gebruikelijk gebleken in familiale IPF.

Een woord van heel goed

Of uw geval van IPF al dan niet enige tijd kost om te diagnosticeren, als u eenmaal de diagnose hebt, weet u dat er behandelingsopties beschikbaar zijn en dat er meer wordt onderzocht en ontwikkeld. Naast het beheersen van bepaalde leefstijlfactoren, kun je goed blijven leven met idiopathische pulmonaire fibrose.