Startpagina » Kanker » Aandoeningen van de pleuraholte

    Aandoeningen van de pleuraholte

    Wat is de pleuraholte en wat is het doel ervan? Welke medische aandoeningen kunnen problemen met dit deel van het lichaam met zich meebrengen?
    Een pleurale effusie is de opbouw van overtollig vocht in de pleuraholte, de met vocht gevulde ruimte rond de longen. Het is een van de verschillende aandoeningen die de pleuraholte beïnvloeden en een die rechtstreeks kan interfereren met de uitbreiding van de longen en het vermogen van een persoon om te ademen..
    De ophoping van vloeistoffen kan variëren van een paar extra ounces tot meerdere liters. Virale infectie en congestief hartfalen behoren tot de vele oorzaken. Vergelijkbare aandoeningen hebben betrekking op de opbouw van lucht of bloed in de pleuraholte.

    Anatomie van de pleuraholte

    De pleuraholte is de ruimte die ligt tussen het borstvlies, de twee dunne membranen die de longen vormen en omringen. De pleuraholte bevat een kleine hoeveelheid vloeistof, ook wel pleuravocht genoemd, die zorgt voor smering terwijl de longen uitzetten en samentrekken tijdens de ademhaling.
    De pleuraholte bestaat uit het pariëtale borstvlies dat aan de borstwand is bevestigd en het viscerale borstvlies dat aan de longen is bevestigd. In de pleuraholte ligt tussen de 15 en 20 ccs vocht (ongeveer drie tot vier eetlepels) die door het borstvlies worden afgescheiden. (In tegenstelling tot een pleurale effusie kan deze ruimte uitzetten om meerdere liters vloeistof te bevatten, vloeistof die vervolgens kan werken om de onderliggende longen te comprimeren.)
    De rol van de pleuraholte is om de uitzetting en samentrekking van de longen op te vangen en tegelijkertijd te zorgen dat het soepel verloopt met behulp van de smerende vloeistof. Het werkt ook als een vacuüm, waarbij het verschil in druk tussen de longen en de pleurale holte de trek en trek creëert die nodig zijn om lucht in te ademen en te verdrijven.

    Aandoeningen waarbij de pleuraholte is betrokken

    De aanwezigheid van een teveel aan vloeistof, lucht of gas in de pleurale holte kan interfereren met ons vermogen om te ademen. Onder de aandoeningen die de pleuraholte nadelig beïnvloeden:
    • Congestief hartfalen (CHF) kan pleurale effusie veroorzaken als gevolg van de verhoogde capillaire druk in de longen.
    • Hepatische hydrothorax wordt gebruikt om een ​​pleurale infusie te beschrijven die veroorzaakt wordt door levercirrose. Het is het gevolg van de beweging van overtollige ascitesvloeistoffen van de buikholte naar de pleuraholte.
    • Kwaadaardige pleurale effusie is een complicatie die voorkomt bij ongeveer 30 procent van de mensen met longkanker. Kwaadaardige effusie kan ook optreden bij gemetastaseerde borstkanker, leukemie, lymfoom en myelodysplastisch syndroom (een aandoening van beenmergcellen)..
    • Infecties zoals longontsteking en tuberculose (TB) kunnen ook een ophoping van vocht in de pleuraholte veroorzaken. Hoewel minder gebruikelijk in de Verenigde Staten en de ontwikkelde wereld, wordt TB beschouwd als een primaire oorzaak van pleurale effusie in de ontwikkelingslanden.
    • Pneumothorax (een ingeklapte long) verwijst naar de opeenhoping van lucht in de pleuraholte die de longen kan comprimeren en, in ernstige gevallen, het vermogen van de longen om uit te zetten kan belemmeren. Als er een pneumothorax optreedt, kan dit een geleidelijk proces zijn of, in plaats daarvan, een snel proces dat de long onder de voering samendrukt (een spanningspneumothorax.)
    • Hemothorax is de ophoping van bloed in de pleuraholte, meestal als gevolg van thoraxtrauma of als gevolg van een thoraxoperatie.
    • Mesothelioom is een kanker van de pleurale membranen die meestal worden geassocieerd met blootstelling aan asbest. Als een mesothelioom operabel is, houdt de operatie in dat de pleurale membranen en eventueel aangetast onderliggende longweefsel worden verwijderd.

    Diagnose en behandeling van pleura-effusies

    Een pleurale effusie wordt typisch gediagnosticeerd met een procedure genaamd thoracentese, waarbij een naald en een spuit worden gebruikt om vloeistof uit de pleuraholte te verwijderen. Het pleuravocht wordt vervolgens onder een microscoop geanalyseerd om de oorzaak te achterhalen. Als er vocht of lucht in de pleuraholte achterblijft, dan kan een borstkas of naald thoracentese worden gebruikt, de longen decomprimeren.
    Als de symptomen terugkeren of de pijn geassocieerd met een chronische aandoening (zoals mesothelioom) ernstig wordt, kan een procedure genaamd pleurodese worden uitgevoerd. Pleurodesis is een palliatieve chirurgische procedure waarbij een chemische irritant in de pleurale ruimte wordt ingebracht. De resulterende ontsteking zorgt ervoor dat de twee lagen aan elkaar blijven plakken, waardoor lucht en vloeistof worden verwijderd en het vermogen van een persoon om te ademen wordt verlicht..
    Als de symptomen nog steeds bestaan, kunnen chirurgen overwegen de pleura en de pleurale ruimte helemaal te verwijderen in een procedure die bekend staat als pleurectomie.