Hoe Basophils werkt

Basofielen zijn een soort witte bloedcellen. Samen met verschillende andere typen, spelen ze een rol in uw immuunrespons wanneer u een infectie bestrijdt (meestal veroorzaakt door een parasiet). Basofielen zijn ook betrokken bij het produceren van enkele van de symptomen veroorzaakt door allergische reacties, zoals tranende ogen, niezen en loopneus.

Hoe ze worden geproduceerd

Basofielen ontstaan, net als alle bloedcellen, uit stamcellen in het beenmerg. Ze ontwikkelen en differentiëren via een proces genaamd hematopoiese, waarbij bloedcellen zich specialiseren in hun structuur en functie. Ze komen vrij uit het beenmerg in het circulerende bloed als volwassen cellen. Basofielen circuleren in het bloed en leven normaliter een paar dagen voordat ze degenereren en worden vervangen door nieuwe basofielen.
De bloedcellen geproduceerd in het beenmerg vallen in de categorieën van rode bloedcellen, bloedplaatjes en witte bloedcellen. Er is ongeveer één witte bloedcel (leukocyten) per 700 rode bloedcellen (erythrocyten). Basofielen vormen ongeveer 0,5 procent van het totale aantal witte bloedcellen.
De witte bloedcellen zijn het belangrijkst in immune functie en ontsteking, de rode bloedcellen dragen zuurstof op hun hemoglobinecomponent en oxygenate onze organismen, en de bloedplaatjes helpen bloedstolsels vormen om bloedverlies te verhinderen.

Structuur

Basofielen zijn granulocyten, wat betekent dat ze kleine korrels bevatten. De korrels slaan en vrijmaken enzymen en chemicaliën, specifiek histamine, af die de wijdverspreide ontstekingsreactiekarakteristiek van basofielen bevorderen.
Op een typische bloedvlek (een laboratoriumtechniek die wordt gebruikt om cellen te evalueren), zien basofielen blauwachtig of paarsachtig van kleur en kunnen veel korrels meestal gemakkelijk worden gezien. Basofielen hebben een diameter van ongeveer 14-16 μm. Om een idee te krijgen van hoe hun grootte zich verhoudt tot andere cellen, hebben rode bloedcellen een diameter van ongeveer 6,2-8,2 μm.

Wat ze doen

Basofielen maken deel uit van het aangeboren immuunsysteem, wat betekent dat ze worden geactiveerd wanneer infectieuze organismen het lichaam binnenkomen. Ze werken samen met andere soorten witte bloedcellen, die elk hun eigen enzymen en chemicaliën hebben, om zich te verdedigen tegen binnendringende micro-organismen.

Aangeboren immuunsysteem

Als onderdeel van het aangeboren immuunsysteem, maken basofielen je niet immuun voor een infectie die je in het verleden hebt gehad. Ze vallen niet-specifiek infectieuze organismen aan, zelfs als je dat besmettelijke organisme nog nooit bent tegengekomen. Dit betekent dat basofielen zich het besmettelijke organisme niet herinneren, maar eenvoudig de indringer herkennen als iets dat niet in je lichaam thuishoort en dat vernietigd moet worden.
De werking van basofielen is het meest effectief bij de bescherming tegen bacteriën en parasieten, inclusief externe parasieten zoals teken.

Actie van Basophils

De korrels in de basofielen bevatten histamine en heparine. Histamine is een vasodilatator, waardoor de bloedvaten in de buurt van de infectie verbreden, waardoor meer immuunmodulatoren toegang hebben tot het infectieuze organisme. Heparine is een bloedverdunnende stof die door het lichaam wordt geproduceerd en die bloedstolsels op de plaats van de infectie voorkomt.
Basofielen binden aan en kunnen de productie van immunoglobuline E (IgE) veroorzaken, een antilichaam dat helpt beschermen tegen parasieten. Basofielen nemen ook deel aan fagocytose, wat het proces is van het vernietigen van een binnenvallend organisme door het uit elkaar te halen, zodat het je lichaam niet kan schaden.

Diagnostische waarde

Basofielen hebben een diagnostische waarde doordat hoog of laag basophiltellingen kunnen suggereren welk type aandoening er speelt. De waarde kan worden uitgedrukt door een percentage of door een werkelijke telling van cellen in een microliter (ml) bloed.
Een compleet bloedbeeld (CBC) wordt gebruikt om de bloedsamenstelling te evalueren. Een normaal basofielpercentage ligt tussen 1 procent en 2 procent van het totale aantal witte bloedcellen (WBC). Daarentegen kan een normale absolute basofeltelling vallen tussen 0 en 0,3 kubieke millimeter (k / ul). Het absolute aantal basofielen wordt berekend door het percentage basofielen te vermenigvuldigen met het totale aantal witte bloedcellen.
De bloedtestresultaten kunnen bevestigen wanneer uw basofielen abnormaal hoog zijn (basofilie) of abnormaal laag (basopenie).

basofilie kan een teken zijn van chronische ontsteking waarbij overmatige witte bloedcellen worden geproduceerd. Als alternatief kan het verband houden met een te trage schildklier (hypothyreoïdie) of een aandoening die de overproductie van witte bloedcellen in het beenmerg veroorzaakt.
Basopenia treedt meestal op bij acute ontsteking of infectie, een ernstige allergie of een overactieve schildklier (hyperthyreoïdie).

In het algemeen zal het aantal soorten witte bloedcellen, in plaats van slechts één type, in aanmerking worden genomen bij het evalueren van een ziekte. Basofilie of basofilie bieden op zich weinig meer dan een suggestie van waar een diagnostisch onderzoek zou moeten beginnen.

Basofielen en allergieën

Basofielen, samen met IgE-antilichamen, kunnen de respons op allergenen veroorzaken. De histamine die vrijkomt door basofielen is een van de oorzaken van de symptomen van algemene seizoensgebonden allergieën. Histamine kan tranende ogen, jeukende huid en een loopneus veroorzaken. Dit is de reden waarom antihistaminica, die de werking van histamine blokkeren, effectief zijn voor het verminderen van de symptomen van allergieën.
Het is niet helemaal duidelijk waarom deze allergische reacties optreden. In feite ontdekte een experimenteel onderzoek met basofielen van mensen met allergieën dat de basofielen zelf noch hyperreactief noch hyporeactief waren wanneer ze uit het lichaam werden verwijderd, wat suggereert dat er een complexer, maar nog niet goed begrepen allergisch mechanisme in het spel is..

Basofielen en ziekte

De soorten ziekten die gepaard gaan met abnormale basofilwaarden zijn verreikend en onderscheiden zich door de vraag of de waarden hoog of laag zijn.

Basofilie-gerelateerde

Basofilie gaat gepaard met bepaalde soorten bloedcelkanker (inclusief lymfoom en leukemie), hoewel ze niet de enige cellen zijn die erbij betrokken zijn. Basofilie is meer specifiek gekoppeld aan een groep ziekten die myeloproliferatieve stoornissen worden genoemd, waarbij te veel witte bloedcellen, rode bloedcellen en bloedplaatjes in het beenmerg worden aangemaakt. Waaronder:

Essentiële trombocytose, waarbij te veel bloedplaatjes overmatige bloedstolling of bloedingen veroorzaken
Myelofibrose, waarbij fibreuze weefsels bloedproducerende cellen in het beenmerg vervangen, wat leidt tot misvormde rode bloedcellen en bloedarmoede
Polycythemia vera, een langzaam groeiende bloedkanker waarbij uw beenmerg te veel rode bloedcellen aanmaakt

Naast hypothyreoïdie is basofilie geassocieerd met een breed scala aan infecties en inflammatoire auto-immuunziekten, waaronder waterpokken, pokken, griep, tuberculose, colitis ulcerosa en reumatoïde artritis..

Basopenia-gerelateerde

Naast hyperthyreoïdie wordt basopenie vaker gezien bij ernstige allergische episodes, zoals door geneesmiddelen geïnduceerde overgevoeligheidsreacties en anafylaxie (een mogelijk levensbedreigende all-body allergie). Basopenie wordt het vaakst opgemerkt wanneer er urticaria (netelroos) of angio-oedeem is (een ernstige, gegeneraliseerde zwelling van de huid).
Basopenie kan zich ook tijdens de vroege (acute) stadia van infectie ontwikkelen. Hoewel basofilie vaker voorkomt bij bloedkanker, kan basen-spie ontstaan door de bestraling of chemotherapie die wordt gebruikt om kanker te behandelen.