Multiple Myeloma Prognosis

Multipel myeloom is een zeldzame vorm van bloedkanker die een effect heeft op één type witte bloedcel, plasmacellen, die worden gevormd in het beenmerg. De functie van plasmacellen is het vormen van antilichamen die de immuunrespons van het lichaam helpen bij het bestrijden van infecties.
De plasmacellen in multipel myeloom produceren abnormale antilichamen, monoklonale eiwitten (M-eiwitten) genoemd. Deze ongezonde eiwitten hopen zich op in het lichaam en naarmate de ziekte vordert, kunnen M-eiwitten de nieren en de lever beschadigen.  
Er valt nog veel te ontdekken over deze zeldzame vorm van kanker; er is echter enige informatie beschikbaar over de prognose. Meer informatie over verschillende onderzoeken, overlevingspercentages en meer.

Prognose

"Prognose" is een woord dat de waarschijnlijke voorspelling of de koers beschrijft die een ziekte zal nemen naarmate het vordert. Als het gaat om multipel myeloom (soms aangeduid als myeloom), blijft de prognose verbeteren, aangezien het aantal effectieve behandelingsmodaliteiten de afgelopen jaren is toegenomen. 

Lab-studies

Het beloop van multipel myeloom kan worden voorspeld door het observeren en volgen van verschillende specifieke laboratoriumstudies, die helpen om de omvang van de ziekte, de respons op therapie en de algehele gezondheid van de persoon met myeloom te bepalen. Deze onderzoeksresultaten worden soms 'prognostische indicatoren' genoemd. 
Nadat een diagnose is gesteld, kunnen deze prognostische indicatortests een basis leveren voor het in kaart brengen van de progressie van de ziekte en de respons op de behandeling. Het is van groot belang dat de baselaboratoriumonderzoeken vroeg in de loop van de ziekte worden uitgevoerd om de beste behandelingskuur te voorspellen, volgens de Multiple Myeloma Research Foundation. Baseline lab-tests omvatten:

• Beta 2-microglobuline. Hogere niveaus in deze test duiden op een slechte nierfunctie en meer uitgebreide ziekteprogressie.
• Albumine niveau. Hogere niveaus kunnen een betere algehele prognose betekenen.
• Lactaat dehydrogenase (LDH) -niveau. Een hoger niveau betekent dat de ziekte uitgebreider is.          
• Freelite serumvrije lichte keten assay. Abnormale resultaten kunnen wijzen op een slechte prognose.     
• Chromosoom analyse. Specifieke afwijkingen kunnen wijzen op een slechte prognose.
• Gen expressie profilering. De aanwezigheid van een specifieke groep genen kan wijzen op het risico van vroegtijdige terugval.

Deze tests en mogelijke testresultaten moeten natuurlijk zorgvuldig worden besproken met uw arts of zorgverlener - uw arts kan u het best op de hoogte brengen van uw specifieke prognose op basis van uw individuele geval.

Minimale Residuele Ziekte

Elke persoon met multipel myeloom zal anders reageren op de behandeling. Na het ondergaan van de therapie worden de meeste ongezonde myeloomcellen vaak gedood. Het aantal resterende cellen na de behandeling wordt aangeduid als minimale residuele ziekte (MRD). Na verloop van tijd zullen deze resterende cellen groeien en delen, waardoor terugval ontstaat.
Het meten van de resterende myeloomcellen zal de zorgverlener helpen bepalen hoe goed de behandeling verloopt. 
Een persoon die geacht wordt een volledige respons op de behandeling te hebben (MRD of minimale restziekte genoemd), wordt beschouwd als een groter overlevingspercentage. Het is belangrijk op te merken dat dit een nieuw en opwindend onderzoeksgebied is voor de behandeling van multipel myeloom. 
In feite keurde de Food and Drug Administration (FDA) MRD-testen in oktober 2018 goed voor patiënten met multipel myeloom of acute lymfoblastische leukemie.

Relapsed vs. Refractory

Terugval (recidiverend) multipel myeloom is de term die wordt gebruikt wanneer de ziekte terugkeert na behandeling of remissie. De meeste mensen met myeloom krijgen een terugval, zelfs na wat als succesvolle behandeling wordt beschouwd. Dit komt omdat er momenteel geen remedie is voor de ziekte.
Een andere belangrijke gerelateerde term is "refractair multipel myeloom." Dit verwijst naar een situatie waarin de kanker niet reageert op de behandeling. Het komt vaak voor dat myeloom aanvankelijk reageert op de behandeling, maar na een periode van remissie niet langer gunstig reageert op hetzelfde type therapie.
Het goede nieuws is dat er veel behandelingsopties zijn voor mensen met myeloom die een recidief hebben en voor mensen met een refractaire ziekte. Dit is een belangrijk moment om toekomstige behandelopties te bespreken en te overwegen een second opinion te vragen bij een myeloomspecialist, die meer ervaring heeft met het behandelen van een recidiverende en refractaire aandoening. 
Een specialist kan ook meer toegang hebben tot de nieuwste informatie over klinische onderzoeken voor nieuwe en verbeterde behandelingsmethoden voor myeloom.

Levensverwachting

In de afgelopen twee jaar is de gemiddelde levensverwachting van myeloom gestegen van vier jaar naar vijf en een half jaar, volgens een rapport uit 2017 van het National Cancer Institute. Het overlevingspercentage voor diegenen die gediagnosticeerd zijn met multipel myeloom hangt van verschillende factoren af, waaronder:

• hoe vroeg in het ziekteproces de diagnose en behandeling plaatsvond
• de genetische kenmerken van de myeloomcellen (inclusief afwijkingen in de chromosomen en veranderingen in genen)
• of er nierproblemen zijn
• bloedspiegels van specifieke eiwitten (zoals LDH, serumalbumine en beta2-microglobuline)
• hoe goed het individu reageert op de behandeling
• leeftijd van de patiënt

Overlevingskans

De gemiddelde leeftijd waarop een persoon wordt gediagnosticeerd met myeloom is ongeveer 70 jaar oud; echter, een jongere persoon met de ziekte heeft een hogere levensverwachting, volgens Cancer Research UK. In feite is de specifieke leeftijdsgroep die naar verluidt het hoogste overlevingspercentage heeft van 15 tot 49 jaar oud, zegt een in Engeland samengesteld rapport met statistieken van 2009 tot en met 2013.
Er zijn verschillende redenen waarom jonge mensen langer zouden overleven met multipel myeloom dan degenen die ouder zijn. Eén reden is dat het immuunsysteem sterker is in mensen die jonger zijn. Jongere mensen hebben ook de neiging om de behandeling (zoals chemotherapie) beter te kunnen doorstaan ​​dan oudere patiënten.  
Ten slotte hebben degenen die ouder zijn meer co-morbiditeit (een term die verwijst naar een persoon met meerdere aandoeningen tegelijkertijd). 

Overlevingspercentage per fase

Zodra een persoon met myeloom wordt gediagnosticeerd, bepaalt de zorgverlener het stadium van de ziekte als stadium 1, fase 2 of stadium 3. De stadia worden bepaald door laboratoriumtests te interpreteren, een beenmergbiopsie uit te voeren en beeldvormingstests te evalueren ( zoals röntgenstralen). 
Hoe eerder de fase van diagnose, hoe gunstiger de vooruitzichten. Let op, in stadium 3 is de ziekte zijn meest agressieve toestand en begint het de organen (zoals de nieren) en de botten (bottumoren of vernietiging van botweefsel) nadelig te beïnvloeden..  

Smeulende myeloom

Smeulende multipel myeloom (SMM) is een vorm van de ziekte die bij sommige mensen voorkomt. Deze fase van myeloom houdt serum M-eiwitniveaus onder de 3 gram per liter (g / L) of minder dan 10 procent monoklonale plasmacellen in het beenmerg in en geen tekenen van orgaanschade, botlaesies of anemie. (M-eiwitten en monoklonale plasmacellen zijn abnormale antilichamen geproduceerd door de kankercellen.)
Deze vorm van de ziekte kan vijf tot tien jaar duren, soms zelfs tot 20 jaar, voordat de symptomen beginnen.
De standaardbehandeling van vandaag voor smeulende myeloom is om eenvoudig de aandoening te observeren zonder enige vorm van medische interventie of om de patiënt in klinische onderzoeksstudies in te schrijven. Het aanbieden van vroegtijdige interventie (behandeling) aan mensen met SMM wordt echter een steeds belangrijker onderwerp, omdat rapporten over nieuwe wetenschappelijke gegevens beginnen op te duiken.. 
Deze rapporten laten zien dat vroege therapie bij SMM-patiënten resulteert in verbeterde overall survival (OS) -ratio's en verhoogde progressievrije overlevingspercentages (PFS). Sommige medische experts vergelijken de SSM-fase van myeloom met de vroege stadia van een tumor die nog niet is uitgezaaid - beide zijn momenten waarop een vroege behandeling het meest effectief is. 

Myeloma-specialisten

Omdat multipel myeloom zo'n zeldzame bloedziekte is, behandelen veel hematologen (bloedspecialisten) patiënten met de ziekte zelden. Sommige statistieken hebben echter een significante toename in de levensverwachting laten zien van degenen die door een specialist behandeld worden voor myeloom.
U vindt hier een lijst met myeloomspecialisten in het hele land, opgesomd door uw land. 

Een woord van heel goed

Multipel myeloom is een zeldzame bloedkanker waarover artsen en onderzoekers nog steeds leren - hoewel er geen genezing is, zijn er belangrijke stappen die moeten worden genomen. Vroegtijdige interventie en vroege behandeling zijn de sleutelwoorden. Als u of iemand van wie u houdt myeloma heeft, zoek dan een arts die gespecialiseerd is in bloedaandoeningen. Hoewel er nog veel te ontdekken valt over dit type kanker, zal het onderzoek van vandaag hopelijk specialisten met meer kennis uitrusten, wat leidt tot beter geïnformeerde diagnoses en prognoses..
Een overzicht van multipel myeloom