Osteolytische laesies bij myeloom

Osteolytische laesies (ook bekend als osteoclastische laesies) zijn gebieden met beschadigd bot die kunnen voorkomen bij mensen met maligniteiten, zoals myeloom en borstkanker. Deze ziekten, evenals andere, kunnen ervoor zorgen dat botten zacht worden en vatbaar voor breuken. Op een röntgenfoto verschijnen de laesies als kleine gaatjes, waardoor het bot een "door mottenvlees gegeten" of "uitgehold" uiterlijk krijgt.

symptomen

Osteolytische botlaesies kunnen een aantal symptomen veroorzaken, ongeacht de kanker zelf.

Botpijn komt vaak voor, kan ernstig zijn en gaat vaak gepaard met zenuwbeschadiging door botcompressie.
Osteoporose is een progressieve verzwakking van het bot.
Pathologische fracturen worden veroorzaakt door botten die zijn verzwakt door kanker.
Hypercalciëmie van maligniteit treedt op wanneer botafbraak overmatig calcium in de bloedbaan afgeeft, waardoor symptomen optreden zoals misselijkheid, braken, zwakte, verwardheid, spierpijn, artralgie (gewrichtspijn) en hartritmestoornissen (een onregelmatige hartslag).

Oorzaken

Osteolytische laesies ontstaan wanneer het biologische proces van botremodellering onevenwichtig wordt. Normaal worden tijdens dit proces oude cellen op het skelet afgebroken en vervangen door nieuwe cellen. Er zijn twee soorten cellen bij het proces betrokken: osteoblasten, die verantwoordelijk zijn voor het opbouwen van botten, en osteoclasten, die stoffen afgeven om bot af te breken als onderdeel van het remodelleringsproces.
Bepaalde soorten kanker kunnen de productie van nieuwe cellen verstoren. Wanneer myeloom bijvoorbeeld botweefsel binnendringt, remt het de osteoblasten in het vormen van nieuw bot terwijl tegelijkertijd osteoclasten worden gestimuleerd om de celafbraak te vergroten.
Osteolytische lesies komen ook vaak voor in metastatische kankers (kankers die zich buiten de plaats van de oorspronkelijke tumor hebben verspreid), waaronder kankers van de prostaat, schildklier, longen, nier en borst. In geval van uitgezaaide kanker worden de osteolytische laesies meestal aangetroffen in grotere botten, zoals de schedel, ruggengraat, bekken, ribbenkast en lange botten van de benen.

Diagnose

Artsen zullen patiënten met kanker, met name myeloom, controleren op tekenen en symptomen van botschade. Er zijn een paar verschillende soorten tests die ze kunnen gebruiken, waaronder:

bloedonderzoek om calciumniveaus te controleren
een botscan met behulp van radiotracers om de botdichtheid te bepalen
röntgenopname om te zoeken naar gebieden met beschadigd of verzwakt bot
CT-scans of MRI's om te zien of kanker zich heeft uitgezaaid (uitgezaaid) naar andere delen van het lichaam, inclusief het skelet en het zenuwstelsel

Wat te verwachten bij het ondergaan van een CT-scan

Behandeling

Osteolytische laesies worden behandeld met een combinatie van lage dosis straling en bisfosfonaten, een klasse van geneesmiddelen die vaak wordt gebruikt bij mensen met osteoporose.
Bestralingstherapie wordt vaak gebruikt om vele soorten kanker te behandelen en het is aangetoond dat het helpt de pijn te beheersen die wordt veroorzaakt door osteolytische laesies.
Bisfosfonaten worden ongeveer elke vier weken intraveneus toegediend. Het medicijn wordt vaak naast een kankerbehandeling gegeven, zoals chemotherapie. Bisfosfonaten kunnen mogelijk ernstige bijwerkingen hebben, waaronder een verminderde nierfunctie en, in zeldzame gevallen, osteonecrose van de kaak (waarbij het kaakbot begint te verslechteren).
Bijwerkingen van bisfosfonaatmedicatie Aan patiënten met kanker kunnen ook medicijnen worden voorgeschreven zoals Reclast (zoledroninezuur) om verslechtering van botlaesies of denosumab (XGEVA) te voorkomen, om het eiwit te remmen dat osteoclasten vertelt om bot te vernietigen.
Andere medicijnen of behandelingen kunnen worden aanbevolen, afhankelijk van de oorzaak van de osteolytische laesies en de symptomen van een persoon.