Startpagina » Kanker » Spontane remissie van kanker

    Spontane remissie van kanker

    Spontane remissie van kanker wordt gedefinieerd als de remissie van kanker zonder enige behandeling, of met een behandeling waarvan niet wordt verwacht dat deze de tumor zo veel vermindert als het doet. Spontane remissie kan gedeeltelijk of volledig zijn en kan tijdelijk of permanent zijn.
    Ook bekend als de "St. Peregrine-tumor", is kanker al eeuwenlang op mysterieuze wijze verdwenen. Peregrine Laziozi was een 13e-eeuwse priester met kanker (mogelijk een bottumor van zijn tibia) wiens kanker verdween nadat hij was gepland voor een amputatie van het been met de tumor. De kanker was weg - er was geen teken van de tumor.
    Zeker, een verkeerde diagnose is mogelijk gemaakt in de 13e eeuw, maar in de 21e eeuw hebben we onbetwistbaar bewijs dat er soms spontane oplossingen zijn.

    Hoe vaak het gebeurt

    Hoewel we duidelijk gevallen van spontane regressie hebben gedocumenteerd, is het moeilijk om te weten hoe vaak dit fenomeen eigenlijk is. We weten dat het niet zeldzaam is, met meer dan duizend case-studies in de literatuur. Naast die onderzoeken die een kanker beschrijven die zonder enige behandeling verdwijnt, is het niet duidelijk hoe vaak een kanker verdwijnt ondanks behandeling of op zijn minst kleiner worden ondanks de behandeling.
    Sommigen hebben de incidentie geschat op ongeveer 1 op 100.000 mensen, maar het is moeilijk om te weten of dat aantal zelfs in het honkbalveld ligt. Het lijkt vaker voor te komen bij sommige tumoren dan bij andere, met spontane regressie van bloedgerelateerde kankers zoals lymfoom en huidkankers zoals melanomen die vaker worden gemeld.
    Terwijl de meeste onderzoeken naar spontane remissie terugblikken in de tijd om te proberen te achterhalen waarom een ​​kanker gewoon wegging, suggereerde een prospectieve studie uit 2008 dat spontane remissie veel vaker voorkomt dan we denken. In deze studie, die naar screeningsmammografie keek, werd vastgesteld dat sommige invasieve borstkankers die door mammogram werden gedetecteerd, spontaan achteruitgaan. Deze studie gepubliceerd in de Archives of Internal Medicine schatte dat 22 procent van de invasieve borstkanker wegging zonder behandeling. Omdat deze tumoren asymptomatisch waren - vrouwen voelden geen klontjes - hadden ze geen enkele manier om te weten dat ze invasieve kanker hadden zonder screening. Omdat er veel kankers zijn waarvoor we geen screeningsmethoden hebben, zou het kunnen dat vroege invasieve kanker optreedt - en verdwijnt voordat de diagnose wordt gesteld - veel vaker dan we denken.

    Oorzaken

    We weten niet helemaal zeker wat de moleculaire basis is die schuilgaat onder de spontane regressie van kanker. Er zijn theorieën aangehaald die het spectrum hebben omspannen van spirituele redenen tot immuunoorzaken. Dat gezegd hebbende, een immunologische basis kan zeker zinvol zijn.
    Infectie en het immuunsysteem
    Kijkend naar mensen die een spontane remissie van hun kankers hebben gehad, wordt dat snel opgemerkt meest van deze regressies zijn geassocieerd met een acute infectie. Infecties leiden vaak tot koorts en stimulatie van het immuunsysteem.
    We weten dat ons immuunsysteem het vermogen heeft om kanker te bestrijden. Dat is in feite de logica achter immunotherapie. Immunotherapie-medicijnen hebben, hoewel ze nog in de kinderschoenen staan, bij sommige mensen tot dramatische remissies van kanker geleid, zelfs in de gevorderde stadia van kanker. Deze medicijnen werken op verschillende manieren, maar een gemeenschappelijk thema is dat ze in wezen het vermogen van onze eigen immuunsystemen om kanker te bestrijden verbeteren.
    Infecties die zijn geassocieerd met spontane remissie omvatten difterie, mazelen, hepatitis, gonorroe, malaria, pokken, syfilis en tuberculose.

    Patiëntkenmerken

    Verrassend genoeg is er, ondanks meer dan duizend casestudies in de literatuur, niet veel onderzoek gedaan naar wat achter de spontane remissie ligt, anders dan deze associatie met infectie. Dat wil zeggen, met uitzondering van een integrale oncoloog en een student van Harvard die een boek publiceerde: "Radicale remissie: overleven van kanker tegen alle verwachtingen in,"kijken naar mensen met kanker die betere resultaten hebben dan zou worden voorspeld.
    Het antwoord op wat een patiënt uitzonderlijk maakt, is niet eenvoudig. Er zijn bijvoorbeeld geen duidelijke stappen die mensen kunnen volgen. En het lijkt niet te zijn gekoppeld aan het proberen van de nieuwste integratieve behandelingen. Wat niet verrassend is, is wat sommige van dit onderzoek heeft gevonden - de kenmerken van mensen die wel spontane remissie hebben.
    Een onderliggend kenmerk is verbondenheid - iets waarvan duidelijk is vastgesteld dat het een verschil maakt in de kwaliteit van leven, tenminste, voor mensen met kanker. Dit omvatte verbondenheid met God (of een hogere macht), zelf, familie en vrienden, artsen en verpleegkundigen en andere patiënten. Zeker deelname aan een gemeenschap voor kankerondersteuning heeft veel mensen geholpen om te gaan met de emotionele aspecten en het isolement van het leven met kanker. Er is gewoon niets als praten met iemand die er is geweest. Er zijn ook veel studies geweest die suggereren dat overleven beter is in mensen die goed verbonden zijn met familie en vrienden.
    Nog een ander niet-verrassend kenmerk van degenen die spontane remissie hebben ervaren, is die van belangenbehartiging. Met de vooruitgang in medisch onderzoek rond kanker, wat voor een arts moeilijk is om op de hoogte te blijven, is het een goed idee om te beginnen met het zijn van je eigen advocaat of het pleiten voor je geliefden met kanker. Dit kan de resultaten verbeteren.

    Een casusrapport

    Een rapport van 2010 in Surgery Today bracht naar voren wat anderen in het verleden hebben gevonden en wat goed gedocumenteerd is als een spontane remissie van longkanker.
    Een 69-jarige vrouw bleek longadenocarcinoom, een vorm van niet-kleincellige longkanker, te hebben. Haar kanker had zich verspreid naar haar bijnieren - bijniermetastasen - en daarom werd het geëtiketteerd als stadium IV niet-kleincellige longkanker. Stadium IV longkanker is het meest ernstige stadium van de ziekte met de laagste overlevingskans.
    Een maand na haar diagnose, en voordat ze enige behandeling kreeg, was zowel de tumor in haar long als de uitzaaiing naar haar bijnier aanzienlijk gekrompen op zowel een CT-scan als een PET-scan. (Een PET-scan is een beeldvormende test waarbij gebruik wordt gemaakt van radioactief glucose, en artsen kunnen een nauwkeuriger beoordeling van de tumoractiviteit krijgen dan op een CT of MRI alleen.) Daarna onderging ze een operatie voor longkanker en deed het 14 maanden later goed.

    Lessen om te leren van spontane kwijtschelding

    Zeker, spontane remissie is ongebruikelijk, en het zou valse hoop geven om te veel tijd te besteden aan het overwegen van deze mogelijkheid. Toch benadrukt het praten over de ongewone bevinding van spontane remissie iets belangrijks voor iedereen die leeft met kanker.

    Mensen zijn geen statistieken

    Statistieken zijn cijfers. Ze vertellen ons hoe de "gemiddelde" persoon deed vroeger tijdens de behandeling. Ze zijn minder betrouwbaar in het voorspellen van hoe een enkele persoon zal doen, of hoe iemand zal reageren nu nieuwere en betere behandelingen beschikbaar zijn. Naarmate ons begrip van kanker toeneemt, erkennen we nu ook dat geen twee soorten kanker hetzelfde zijn. Hoewel twee kankers van hetzelfde celtype en dezelfde fase kunnen zijn en zelfs onder de microscoop identiek lijken, kunnen ze op moleculair niveau heel verschillend zijn. Het is echter op moleculair niveau dat het gedrag van een tumor ontstaat en de reactie op de behandeling en uiteindelijk de prognose dicteert.

    De studie van uitzonderlijke patiënten of "uitschieters" is belangrijk

    In het verleden werden mensen die kanker overleefden, ondanks de kans dat ze tegen hen waren, vaak afgedaan als een afwijking of een uitzondering. De geneeskunde is opnieuw 180 graden verschoven om te erkennen dat uitbijters nauwlettend moeten worden onderzocht in plaats van ontslagen. Deze benadering is bevestigd omdat het mechanisme van groei van kanker beter wordt begrepen. Een voorbeeld is het gebruik van EGFR-remmers bij longkanker. Wanneer het voor het eerst verkrijgbaar was, was het niet bekend waarom deze medicijnen werkten, maar ze werden als eerlijke tot slechte geneesmiddelen beschouwd, omdat ze slechts aan ongeveer 15 procent van de mensen met de ziekte werkten. Nu weten we dat ze werken aan mensen met EGFR-mutaties in hun tumor. Wanneer de medicijnen alleen aan mensen worden gegeven die positief op de mutatie testen, reageert de meerderheid van de mensen (en degenen die de mutatie niet hebben, worden niet onderworpen aan een behandeling die niet effectief is.
    Als we kijken naar enkele van de kenmerken van 'uitzonderlijke patiënten' met kanker, kunnen we ons enkele aanwijzingen geven hoe we onze kansen kunnen verhogen. Omdat verbondenheid en gemeenschap belangrijk zijn, overweeg dan om lid te worden van een gemeenschap voor kankerondersteuning. Vraag en wees bereid om hulp en steun van familie en vrienden te ontvangen. En leer hoe je jezelf als kankerpatiënt kunt verdedigen.

    Een woord van heel goed

    Als we kijken naar spontane remissie, en dit geval van iemand wiens longkanker "op mysterieuze wijze is verdwenen", herinnert ons eraan dat we veel te leren hebben en dat hopelijk deze nieuwe kennis ons zal leiden in nieuwe en betere richtingen in onze zorg voor mensen met kanker in de toekomst.