De link tussen HIV / AIDS en bloedkankers

Al vele jaren weten onderzoekers dat onderdrukking van het immuunsysteem is geassocieerd met kanker. Patiënten die geneesmiddelen ontvangen om hun immuunsysteem te verlagen na een orgaantransplantatie, kunnen bijvoorbeeld een risico hebben op het ontwikkelen van kanker die honderden keren hoger is dan de rest van de bevolking. Daarom is het geen verrassing dat het humaan immunodeficiëntievirus (HIV) of het verworven immunodeficiëntiesyndroom (AIDS), dat ook een ernstige verslechtering van het immuunsysteem veroorzaakt, geassocieerd is met een verhoogd risico op kanker..
Naast een aantal "vaste tumoren" kankers, wordt HIV beschouwd als een risicofactor voor bloedkankers. In feite is non-Hodgkin-lymfoom (NHL) de op één na meest voorkomende vorm van kanker bij HIV-patiënten. Minder vaak zijn Hodgkin-lymfoom, leukemie en myeloom ook gelinkt aan HIV.

Het risico op kanker voor HIV-patiënten

Sinds de ontwikkeling van zeer actieve antiretrovirale therapieën (HAART) leven HIV-patiënten veel langer. Het nadeel van dit positieve nieuws is dat ze langer leven met een verminderd immuunsysteem dat de kans op kanker kan ontwikkelen. In het verleden is geschat dat maar liefst 40% van de HIV / AIDS-patiënten een aan aids gerelateerde kanker kan ontwikkelen.
In de vroege dagen van de aids-epidemie kwamen bepaalde soorten lymfoom duizenden malen vaker voor bij HIV-patiënten dan in de rest van de bevolking. Sinds de introductie van HAART in 1996 zijn deze percentages aanzienlijk gedaald, maar infectie met het HIV-virus blijft een risicofactor voor NHL. Studie resultaten zijn onduidelijk over het effect dat HAART heeft gehad op de tarieven van Hodgkin lymfoom.
Het risico op NHL is hetzelfde voor alle hiv-populaties, ongeacht hoe de ziekte is gecontracteerd.

Soorten lymfoom Gekoppeld aan HIV

De meeste AIDS-gerelateerde lymfomen zijn B-cel NHL. HIV stimuleert chronisch B-cellen, verhoogt de reproductie en activeert deze.
Primair CZS-lymfoom, afkomstig uit de hersenen, is goed voor bijna de helft van alle AIDS-gerelateerde lymfomen. De meeste AIDS-gerelateerde NHL is "extranodaal", wat betekent dat de ziekte wordt gevonden op plaatsen buiten het lymfesysteem. De meest voorkomende plaatsen waar NHL zich in deze populatie bevindt zijn het gastro-intestinaal stelsel, de lever, het hart, de longen, de huid en het beenmerg.

Kan lymfoom worden voorkomen?

Niet helemaal, maar patiënten met een HAART-behandeling hebben een verminderd risico op het ontwikkelen van HIV-gerelateerde bloedkankers. Toch is kennis en bewustzijn over de tekenen en symptomen van de meest voorkomende plaatsen van lymfoom belangrijk als u HIV of AIDS heeft.
Zorgaanbieders van HIV-geïnfecteerden moeten snel onderzoek doen naar zorgen over dit soort symptomen. Het vroegtijdig diagnosticeren van de kanker en het begin van de therapie kan de beste kans bieden op behandelingssucces.

symptomen

De meeste mensen met AIDS-gerelateerd lymfoom zullen dezelfde algemene symptomen ervaren als elke andere lymfoompatiënt:

Gewichtsverlies dat niet kan worden verklaard
Koorts zonder ander teken van infectie
Snel zwellende lymfeklieren
Zweten 's nachts dat de lakens doorweekt

Omdat AIDS-gerelateerd lymfoom vaak buiten het lymfesysteem wordt gevonden, kunnen symptomen ook specifiek zijn voor de locatie van de kanker. Tekenen van lymfoom in de hersenen kunnen bijvoorbeeld toevallen, zwakte of verminderde sensaties, verwarring of hoofdpijn omvatten. Lymfoom in het gastro-intestinale systeem kan leiden tot vage buikpijn of bloed in het braaksel of stoelgang.

Behandeling

Net als lymfoom bij andere mensen, wordt lymfoom bij AIDS-patiënten meestal behandeld met bestraling, chemotherapie of beide. De uitdaging is echter dat de meeste van deze patiënten beenmergonderdrukking en lage immuniteit hebben voordat hun behandeling zelfs begint. Als gevolg hiervan lopen zij een groter risico op het oplopen van een levensbedreigende infectie tijdens hun behandeling. Bovendien wordt aangenomen dat de immuunsuppressie veroorzaakt door chemotherapie de HIV-ziekte daadwerkelijk kan versnellen.
Er wordt onderzoek gedaan naar manieren om deze uitdagingen te overwinnen. Verschillende combinaties van chemotherapiebehandelingen met lage dosis, gerichte therapieën, stamceltransplantatie en toevoeging van chemotherapie aan HAART worden voortdurend bestudeerd. Patiënten met AIDS-gerelateerde kanker kunnen ervoor kiezen deel te nemen aan een deel van dit onderzoek door middel van klinische onderzoeken.

Samenvattend

Mensen die zijn geïnfecteerd met HIV lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van kanker, waaronder Hodgkin-lymfoom, myeloom en, vaker, NHL. Het is belangrijk voor HIV / AIDS-patiënten om zich bewust te zijn van de tekenen en symptomen van lymfoom, zodat een vroege behandeling kan worden gestart.
Lopende onderzoeken blijven mensen met AIDS-gerelateerd lymfoom helpen om de beste en meest effectieve behandelingsopties te krijgen. Aangezien de primaire reden voor een lagere lymfoom overleving bij mensen met AIDS een lager percentage van de ontvangen chemotherapie lijkt te zijn, is het van cruciaal belang om te kijken naar methoden om de bijwerkingen van chemotherapie bij mensen met AIDS te minimaliseren.