Top 10 Kankers die de dood bij mannen veroorzaken
De mortaliteit bij kanker is hoger bij mannen dan bij vrouwen. Op basis van statistieken uit 2011-2015 bedroeg het aantal sterfgevallen door kanker 196,8 per 100.000 mannen en 139,6 per 100.000 vrouwen. Over het algemeen zal bij 38,4 procent van de mannen en vrouwen op enig moment in hun leven kanker worden geconstateerd (exclusief huidkanker).
Gelukkig verbeteren overlevingscijfers in het algemeen, zelfs voor sommige moeilijk te behandelen kankers, en leven er meer mensen dan kanker. Van 2001 tot 2011 daalde het sterftecijfer van kanker met 1,8 procent onder mannen, hoewel er voor sommige specifieke kankers een toename was. Betere behandelingen, evenals vroege opsporing (vooral voor darmkanker), is levens redden.
De beste remedie is echter preventie. Het is niet altijd moeilijk en het is niet altijd duidelijk, bijvoorbeeld blootstelling aan radongas in huis is de belangrijkste oorzaak van longkanker bij niet-rokers. Deze oorzaak is volledig te voorkomen, maar eerst moet je weten of je een probleem hebt.
1
Longkanker
Van longkanker werd verwacht dat het verantwoordelijk was voor 83.550 sterfgevallen bij mannen in 2018.
Symptomen van longkanker bij mannen kunnen zijn: aanhoudende hoest, bloed ophoesten, heesheid en kortademigheid onder anderen.
Er is nu een screeningtest beschikbaar voor longkanker, waarvan de studies suggereren dat het sterftecijfer door longkanker met 20 procent zou kunnen dalen. De test wordt aanbevolen voor mensen in de leeftijd tussen 55 en 80, die minstens 30 jaar oud zijn in het pak roken en roken of stoppen met roken in de afgelopen 15 jaar. Uw arts kan ook naar uw andere risicofactoren kijken als hij over screening praat.
Risicofactoren voor longkanker zijn roken, maar er zijn ook andere belangrijke risicofactoren. Er zullen bijvoorbeeld dit jaar 21.000 mensen sterven aan door radon geïnduceerde longkanker. Om dit aantal te begrijpen, overweeg dat ruwweg 40.000 vrouwen worden verwacht om aan borstkanker te sterven.
Radon is in alle 50 staten aangetroffen, in nieuwe en oude huizen, en hoewel sommige regio's van het land eerder een verhoogde radon in huis hebben, is de enige manier om te weten dat je veilig bent, het testen van radon. Een kit van $ 10 van de ijzerhandel, gevolgd door radonvermindering indien nodig, kan dit risico voor u en uw gezin elimineren.
Gelukkig, na vele jaren van weinig verandering in het overlevingspercentage van longkanker, is de overlevingskansen verbeterd en nieuwe behandelingen, waarvan sommigen het afgelopen jaar zijn goedgekeurd, maken een verschil. Om er zeker van te zijn dat je de best mogelijke behandeling krijgt, kun je overwegen om een second opinion te vragen, bij voorkeur in een kankercentrum dat een groot aantal mensen met longkanker te zien krijgt, en betrokken te raken bij de geweldige beschikbare online longkanker-ondersteuningsgemeenschappen..
2
Prostaatkanker
Als je verrast bent dat de sterfte aan longkanker bij mannen belangrijker is dan het aantal sterfgevallen door prostaatkanker, is dat omdat de incidentie - het aantal mensen met de diagnose prostaatkanker - veel groter is dan de incidentie van longkanker. Het verschil ligt in de overlevingskansen van de twee ziekten. Terwijl de algehele 5-jaarsoverleving voor prostaatkanker 99 procent benadert, blijft die van longkanker rond de 16 procent tot 17 procent hangen.
Hoewel bij de meeste mannen prostaatkanker wordt vastgesteld voordat ze symptomen hebben, kunnen symptomen van prostaatkanker een urinefrequentie zijn (vaker moeten plassen), aarzeling (wat tijd nodig om te kunnen plassen), nachtelijk urineren (nocturie) en als minder voorkomende tekenen van bloed in urine of sperma, of botpijn van prostaatkanker die zich heeft verspreid naar de botten. Het hebben van een familiegeschiedenis van prostaatkanker verhoogt het risico op het ontwikkelen van de ziekte.
Het diagnosticeren en organiseren van prostaatkanker begint vaak met een jaarlijks digitaal recent onderzoek samen met een prostaatspecifiek antigeen (PSA) bloedonderzoek, hoewel er recentelijk controverse is geweest over hoe en wanneer dit zou moeten worden uitgevoerd. Aan de ene kant van het debat was dat PSA-screening resulteert in overdiagnosis-het diagnosticeren en behandelen van een aandoening die nooit een probleem zou veroorzaken. Aan de andere kant is de wetenschap dat vroege detectie van een hoge graad van ziekte kan levens redden.
3
Colorectale kanker
Screening op darmkanker, in tegenstelling tot sommige andere screeningstests bij mannen, heeft twee doelen. Het biedt misschien de kans voor primaire preventie van darmkanker, evenals vroegtijdige opsporing-de kanker vinden in de vroegst behandelbare stadia van de ziekte.
Om dit te begrijpen, is het nuttig om te weten dat er veel dikke darmkanker ontstaat in poliepen. Terwijl het onwaarschijnlijk is dat hyperplastische poliepen tot kanker zullen evolueren, kunnen adenomateuze poliepen van een pre-cancereus stadium naar een kankergezwel evolueren, en dit proces kan tot 10 of 20 jaar duren. Door poliepen die tot kanker kunnen overgaan te verwijderen, kan de ontwikkeling van kanker worden voorkomen. Tests zoals colonoscopie kunnen ook vroege kankers in de dikke darm detecteren, die vervolgens kunnen worden verwijderd voordat ze groeien en zich verspreiden naar omliggende organen en verder.
De meeste mensen worden geadviseerd om op 50-jarige leeftijd met darmkanker te beginnen (45 voor Afro-Amerikanen), tenzij ze een familiegeschiedenis hebben. Afhankelijk van de familiegeschiedenis en aan de dikke darm gerelateerde medische aandoeningen, kan de screening op het colon op veel jongere leeftijd worden gestart.
Als u een van de velen bent die ineenkrimpt bij de gedachte aan tests zoals een colonoscopie, kan het helpen om deze procedure af te wegen en af te zetten tegen de behandeling van een kanker die is gevestigd.
Zelfs met screening (en voordat u de leeftijd bereikt waarop screening voor u wordt aanbevolen), is het belangrijk om u bewust te zijn van de waarschuwingssignalen en symptomen van darmkanker. Deze symptomen kunnen een verandering in stoelgang (elke vorm van verandering), bloed in uw ontlasting (rood of donker), potlood-dunne ontlasting, en een lager abdominaal ongemak omvatten.
Net als bij longkanker maken nieuwe behandelingen voor de gevorderde stadia van darmkanker een verschil voor sommige mensen die met deze ziekte leven.
4
Alvleesklierkanker
Risicofactoren zijn onder andere roken, joodse etniciteit, chronische pancreatitis en diabetes. Alvleesklierkanker kan in families voorkomen, en er is een verhoogd risico bij mensen die een van de "borstkanker-genmutaties" dragen, BRCA2. Hoewel er geen screeningtest is voor de algemene bevolking, kan screening worden aanbevolen voor sommige mensen met een genetische aanleg. Dit is een reden waarom het belangrijk is om een zorgvuldige medische familie-geschiedenis met uw arts te delen. Een aantal geïndividualiseerde beeldvormingsstudies kunnen worden overwogen voor vroege detectie bij mensen met een risico op alvleesklierkanker, evenals bloedonderzoek voor tumormarkers zoals CA 19-9 en CEA..
Een enigszins verrassende risicofactor die recent is opgedoken, is een verband tussen tandvleesaandoeningen en alvleesklierkanker.
Symptomen van alvleesklierkanker zijn vaak niet-specifiek (veroorzaakt door vele aandoeningen) en kunnen geelzucht (een geelverkleuring van de huid), jeuk, onverklaarbaar gewichtsverlies, verlies van eetlust en buikpijn omvatten. Een onverwachte diagnose van diabetes kan ook een waarschuwing zijn, omdat een tumor in de pancreas de productie van insuline kan verstoren.
Hoewel alvleesklierkanker de reputatie heeft extreem agressief en snel fataal te zijn na diagnose, bieden de recente ontwikkelingen in de geneeskunde hoop dat deze reputatie in de nabije toekomst zal worden aangevochten.
5
Lever en intrahepatische galbuis
Het is belangrijk om "leverkanker" te onderscheiden van "metastasen tot de lever", omdat veel mensen die spreken van leverkanker eigenlijk verwijzen naar kanker die zich vanuit andere delen van het lichaam naar de lever heeft verspreid. Als een kanker uit de lever komt, wordt hij 'primaire leverkanker' genoemd. Als een kanker afkomstig is uit een ander orgaan, zou dit kanker van dat orgaan worden genoemd die metastatisch is aan de lever, zoals longkanker die metastatisch is in de lever. Veel voorkomende kankers bij mannen, waaronder longkanker, pancreaskanker en darmkanker, kunnen zich naar de lever verspreiden.
Risicofactoren voor leverkanker omvatten een voorgeschiedenis van overmatige alcoholinname, chronische hepatitis B-infectie, hepatitis C-infectie, een erfelijk syndroom dat bekend staat als hemochromatose en blootstelling aan aflatoxine (aflatoxine is een schimmel die aanwezig kan zijn in pinda's, maïs of dieren die worden gevoerd met voer dat de schimmel bevat, en wordt vaker aangetroffen in minder ontwikkelde regio's van de wereld.)
Symptomen van leverkanker zijn vergelijkbaar met die voor alvleesklierkanker en kunnen geelzucht (gele verkleuring van de huid en het wit van de ogen), verlies van eetlust en buikpijn omvatten.
Er is momenteel geen algemene screeningstest beschikbaar voor leverkanker, hoewel screening kan worden aanbevolen voor sommige mensen met een verhoogd risico, zoals mensen met chronische hepatitis B-infectie of cirrose.
Als u of een geliefde al met leverkanker is gediagnosticeerd, lees dan meer over het omgaan met en leven met de ziekte.
6
Leukemie
Als bloedgerelateerde kanker bevinden de symptomen zich meestal niet in een regio, omdat andere vormen van kanker dit kunnen zijn. Bovendien overlappen de symptomen van leukemie vaak met vele andere aandoeningen en kunnen vermoeidheid, zich zwak voelen, gemakkelijk blauwe plekken, bot- en gewrichtspijn en frequente infecties omvatten.
De oorzaken van leukemie variëren afhankelijk van het type, maar kunnen in grote mate variëren van blootstelling aan de omgeving tot een genetische aanleg zoals het syndroom van Down.
De behandeling is de afgelopen jaren dramatisch verbeterd voor enkele soorten leukemie. ALL, het type leukemie dat het meest voorkomt bij kinderen, was vroeger snel dodelijk, terwijl ongeveer 80 procent van de kinderen langdurig ziektevrij overleefde met behandeling.
De behandeling van CML is eveneens sterk verbeterd. Tot 2001 werd CML beschouwd als een langzaam groeiende (in het begin) maar bijna universeel dodelijke kanker. Sinds die tijd hebben Gleevec (imatinib,) en nu de medicijnen van de tweede generatie geresulteerd in langdurige beheersing van de ziekte voor veel mensen die een vroege en aanhoudende moleculaire respons op Gleevec vertonen. De uitstekende respons op Gleevec bij CML is een bewijs van het principe dat bij sommige maligniteiten langetermijnresponsen kunnen worden bereikt zonder de ziekte uit te roeien; ondanks het onvermogen om sommige kankers te 'genezen', wordt gehoopt dat veel kankers uiteindelijk kunnen worden behandeld als een chronische ziekte, zoals diabetes.
7
Slokdarmkanker
Er zijn twee primaire soorten kanker van de slokdarm, adenocarcinoom en plaveiselcelcarcinoom, die verschillen naargelang het celtype waarin de kanker ontstaat. Terwijl squameuze celcarcinomen in het verleden het meest voorkwamen, is adenocarcinoom nu de meest voorkomende vorm van de ziekte.
Symptomen van slokdarmkanker zijn onder meer moeite met slikken, pijnlijk slikken, een gevoel van iets dat vastzit in de keel, of symptomen die vaag zijn, zoals heesheid, onverklaard gewichtsverlies of een aanhoudende hoest. Omdat deze symptomen veel voorkomen bij veel andere aandoeningen, wordt slokdarmkanker vaak gediagnosticeerd in de latere stadia van de ziekte.
Risicofactoren variëren afhankelijk van het type slokdarmkanker. Plaveiselcelcarcinoom van de slokdarm was de meest voorkomende vorm in het verleden en werd in verband gebracht met roken en zwaar drinken. Slokdarm adenocarcinoom is nu de meest voorkomende vorm van slokdarmkanker in de Verenigde Staten. Risicofactoren zijn onder meer chronische gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) en een inflammatoire toestand van de slokdarm gerelateerd aan GERD, Barrett's slokdarm genaamd.
Er is geen algemene screeningstest voor slokdarmkanker, maar er zijn een paar stappen van screening beschikbaar voor mensen met een verhoogd risico. Mensen met een voorgeschiedenis van GORZ, vooral in combinatie met andere symptomen, lopen een verhoogd risico om de slokdarm van Barrett te ontwikkelen. Het hebben van een geschiedenis van de slokdarm van Barrett verhoogt op zijn beurt het risico dat iemand slokdarmkanker ontwikkelt met 30 procent tot 60 procent.
De eerste stap is de evaluatie van iemand met chronische GORZ. Hoewel medische organisaties en kankercentra verschillen enigszins in de criteria voor screening op Barrett's slokdarm en oesofageale kanker beveelt het American College of Physicians best-practice-advies aan om screening-endoscopie te doen voor:
- Mannen en vrouwen met GORZ en "alarmsymptomen", dysfagie (slikproblemen), bloedingen, bloedarmoede, gewichtsverlies en herhaaldelijk braken.
- Mannen en vrouwen met GORZ-symptomen die blijven bestaan ondanks 4 tot 8 weken behandeling met een protonpompremmer.
- Mannen ouder dan 50 met chronische GORZ gedurende ten minste 5 jaar, en andere risicofactoren die kunnen bestaan uit zwaarlijvigheid, nachtelijke refluxklachten, tabaksgebruik, een hiatale hernia of overgewicht in de buik.
- Het is belangrijk op te merken dat er andere situaties zijn die screening of screening op een eerdere leeftijd kunnen rechtvaardigen.
De totale 5-jaarsoverleving voor slokdarmkanker is 18 procent en varieert aanzienlijk met het stadium bij diagnose. Het 5-jaars overlevingspercentage voor mensen met de ziekte lokaal gediagnosticeerd is 40 procent, dit daalt tot 4 procent van degenen die een verre verspreiding van de ziekte hebben.
8
Blaaskanker
Er zijn verschillende soorten blaaskanker, de meest voorkomende zijn transitioneel celcarcinoom. Bij ongeveer 50 procent van de mannen wordt blaaskanker gediagnosticeerd in een stadium waarin het niet-invasief wordt geacht; waarbij alleen de binnenste laag cellen in de blaas is betrokken. Nog eens 35 procent van de mannen wordt gediagnosticeerd wanneer de ziekte dieper in de blaasweefsels is gegroeid, en slechts 15 procent van de tijd heeft de kanker naar de verre organen verspreid op het moment van diagnose.
Om deze reden, en omdat er geen algemeen screeningsinstrument beschikbaar is, is het belangrijk om je bewust te zijn van mogelijke symptomen van blaaskanker. Deze kunnen hematurie (bloed in de urine) en pijnlijk of frequent urineren omvatten.
Er zijn verschillende risicofactoren voor blaaskanker, waaronder beroepsmatige blootstelling aan chemicaliën (met name in de kleurstoffenindustrie,), roken, sommige medicijnen en kruidensupplementen, evenals een familiegeschiedenis van de ziekte. Merk op dat er naast longkanker verschillende soorten kanker zijn die verband houden met roken, en roken wordt als de oorzaak gevoeld bij maximaal 50 procent van de mannen met blaaskanker
9
Non-Hodgkin lymfoom
Er zijn meer dan 30 soorten NHL die worden onderverdeeld in twee hoofdgroepen, afhankelijk van het type lymfocyten dat wordt aangetast; B-cellen of T-cellen. Het gedrag van deze tumoren varieert sterk, waarbij sommige lymfomen zeer langzaam groeien, terwijl andere zeer agressief zijn.
Symptomen variëren sterk, afhankelijk van waar de aangetaste lymfeklieren zich voordoen. Symptomen van kortademigheid en druk op de borst (met lymfomen in de borst), een vol gevoel na een kleine maaltijd (met lymfomen in de buik) of zichtbaar vergrote lymfeklieren in de nek, behoren tot slechts enkele van de manieren waarop lymfomen kunnen worden opgemerkt. Niet-specifieke symptomen komen ook veel voor en kunnen nachtelijk zweten, vermoeidheid omvatten. en onverklaard gewichtsverlies.
Risicofactoren zijn zeer divers en anders dan sommige andere kankers. Deze kunnen langdurige infecties omvatten, zoals infectieuze mononucleosis (EBV-virus en lymfoom) of helicobacter pylori (zie MALT-cellymfoom.) Blootstellingen aan beroepsmatige en huishoudelijke chemicaliën en pesticiden, evenals aan straling, zijn extra risicofactoren.
Omdat er zoveel soorten en subtypes van NHL zijn, is het moeilijk om over de prognose te praten, maar de totale 5-jaarsoverleving van mensen met NHL is ongeveer 69 procent.
10
Nierkanker
Het meest voorkomende type nierkanker, goed voor ongeveer 90 procent van deze kankers, is niercelcarcinoom. Andere typen zijn onder meer transitioneel celcarcinoom, Wilms-tumor en renaal sarcoom.
Symptomen kunnen bestaan uit bloed in de urine, pijn of een klont aan de zijkant van de buik, of niet-specifieke symptomen zoals vermoeidheid, koorts of gewichtsverlies..
Zowel roken als overgewicht zijn gekoppeld aan nierkanker, maar erfelijkheid speelt ook een rol bij sommige mensen. De genetische aandoening Von Hippel-Lindau-ziekte verhoogt het risico op nierkanker en familiegeschiedenis, met name een geschiedenis van nierkanker bij een broer of zus, verhoogt het risico. Sommige chemische blootstellingen, evenals sommige pijnstillers, verhogen het risico, wat niet verrassend is, omdat de nieren fungeren als een filter voor ons bloed. Het hebben van een voorgeschiedenis van verhoogde bloeddruk verhoogt het risico op nierkanker, hoewel het niet bekend is of dit te wijten is aan het hebben van hoge bloeddruk of de medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van hypertensie..
De incidentie van nierkanker lijkt toe te nemen, hoewel onderzoekers niet zeker weten of er echt meer mensen nierkanker ontwikkelen, of dat de toegang tot verbeterde beeldvormingsonderzoeken het gemakkelijker maakt om de kanker te ontdekken..
