Startpagina » CFS Fibromyalgie » Verwondingen met fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom

    Verwondingen met fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom

    Het lijkt bijna oneerlijk dat degenen onder ons die fibromyalgie (FMS) en chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS of ME / CVS) hebben nog steeds gewond raken. Het is alsof het leven beledigend is voor blessures ... of misschien is letsel aan belediging nauwkeuriger.
    Eén ding is bijna zeker als een van ons gewond raakt, het zal een uitbarsting veroorzaken. Onze centrale sensitisatie doet ons intenser pijn voelen dan andere mensen, en we voelen het over het algemeen ook langer. Dat betekent dat je meer agressief pijnbeheer nodig hebt dan iemand anders met dezelfde blessure. Als uw inspanningstolerantie laag is, bent u mogelijk niet in staat om de fysiotherapie aan te nemen die wordt aanbevolen voor herstel zonder te lijden aan post-exertionele malaise.

    Hoe te herstellen van een blessure met FMS of CVS

    Het is geen verrassing dat de manier waarop we herstellen van letsel geen onderwerp van onderzoek is geweest, wat betekent dat we vrijwel alleen zijn om dit uit te zoeken. Hier zijn enkele dingen die hebben gewerkt voor mij en andere mensen met wie ik heb gesproken:
    • Vroege behandeling: Neem onmiddellijk stappen - ijs, ontstekingsremmers, rust, pijnmedicatie, actuele pijncrèmes, wat er ook voor de situatie passend is. Hoe slechter de pijn wordt, hoe waarschijnlijker het is om uw symptomen aan te wakkeren. Wacht ook niet om naar de dokter te gaan.
    • Wees duidelijk met uw arts: Het is altijd gemakkelijker als je een deskundige arts hebt, maar zelfs als je dat niet doet, helpt het om een ​​spelplan te maken. Vertel de arts dat uw verwonding bepaalde symptomen verergert en dat u een agressief behandelingsregime nodig hebt (d.w.z. extra navullingen bij pijnmedicatie, massage of fysiotherapie, enz.) U betaal de dokter om een ​​dienst uit te voeren, en het doet de dokter geen kwaad om u een verwijzing te geven, maar het kan u echt pijn doen om het niet te krijgen! Als je denkt dat iets zal helpen, vraag het niet - vertel het de dokter wat je wilt.
    • Fysieke / massagetherapie: Als u een verwijzing krijgt voor fysieke of massagetherapie, vraagt ​​u om meer bezoeken dan standaard zou zijn, dus u kunt rustig aan doen en uzelf niet erger maken. Zorg ervoor dat uw therapeut aspecten van uw ziekte begrijpt, waaronder centrale sensitisatie en post-exertionele malaise.
    • Wees voorzichtig met drugs: We hebben de neiging om gevoelig te zijn voor medicijnen, dus als u een nieuwe pijnstiller of ontstekingsremmer start, spring dan niet meteen naar de volledige dosering. Neem eerst kleine hoeveelheden en werk over een paar dagen op. Als je veel ontstekingen hebt, probeer dan anti-inflammatoire voedingsmiddelen, zodat je niet zoveel van het medicijn nodig hebt.
    • Als u myofasciaal pijnsyndroom hebt: MPS komt zeer vaak voor bij FMS. Elke keer dat je een weke delenblessure hebt, wil je doen wat je kunt om te voorkomen dat nieuwe triggerpoints ontstaan. Massage met myofasciale afgifte, spray-en-stretch fysiotherapie of acupunctuur kan helpen. Praat met een deskundige therapeut om te kijken op welk punt in uw herstel deze behandelingen geschikt zouden zijn.
    • Gun jezelf extra tijd om te genezen: Wanneer je leven is gestructureerd rond het beheersen van symptomen, lijkt dit een no-brainer. Het probleem is dat we er de gewoonte van maken om veel te proberen op goede dagen te doen. Met FMS of ME / CVS is die aanpak zinvol. Een blessure is echter anders en vereist vaak een langzame, geleidelijke terugkeer naar activiteit - niet een "Hé, ik voel me beter! Tijd om hard te lopen!" nadering. Als de arts zegt dat je blessure in 6 weken allemaal beter zou moeten zijn, ben je van plan om 9-10 in de herstelmodus te zijn.