De feiten over fluoride tandpasta

Er zijn veel verschillende soorten tandpasta op de markt die worden gebruikt om tandsteen te verminderen, gaatjes te voorkomen en de gezondheid van het tandvlees te verbeteren. Ongeveer 90 procent hiervan bevat fluoride, een mineraal dat in relatief lage concentraties wordt aangetroffen in zoet- en zeewater. Afhankelijk van waar je woont, kan de watervoorziening ook worden gefluorideerd om het risico op gaatjes te verminderen, vooral bij kinderen.
Fluoridetandpasta biedt veruit een hogere concentratie van het mineraal dan welke andere bron dan ook. De effectiviteit van fluoride bij het bevorderen van tandheelkundige gezondheid is al lang bekend en wordt door de centra voor ziektebestrijding en -preventie beschouwd als 'een van de 10 geweldige resultaten voor de volksgezondheid in de 20e eeuw'.
Desondanks is er nog steeds discussie over de vraag of fluoride in sommige groepen, met name kinderen, schade kan veroorzaken. Detractors hebben zelfs gesuggereerd dat langdurige blootstelling de botten kan verzwakken en zelfs het risico op bepaalde kankers kan verhogen.

Voordelen

Vóór de jaren vijftig hield tandpasta niet veel belofte in voor de mondgezondheid. Het was pas in 1952 dat wetenschappers van het bedrijf Proctor & Gamble klinische proeven met een met fluoride versterkte tandpasta met 1500 kinderen en 100 volwassenen begonnen. Vier jaar later werd de eerste fluoridetandpasta, bekend onder de naam Crest, vrijgegeven.
Wat de wetenschappers vonden (en in de toekomst bevestigd werd) was dat fluoride op drie belangrijke manieren holtes helpt voorkomen:

1. Fluoride "hermineraliseert" het tandglazuur door hechting aan verouderingsgebieden en het aantrekken van andere mineralen, zoals calcium, naar de plaats van de schade.
2. Fluoride voorkomt verder verval door de productie van fluorapatiet te stimuleren, een soort tandglazuur dat zeer goed bestand is tegen zuren en bacteriën.
3. Fluoride heeft antibacteriële eigenschappen die niet alleen de groei van bacteriën remmen, maar ook voorkomen dat de microben aan tanden blijven kleven.

Fluoride kan caviteiten die al zijn gevestigd niet terugdraaien, maar de snelheid waarmee deze zich ontwikkelen, vertragen. Daarom wordt het tweemaal daags poetsen aanbevolen door de meeste tandartsen. Hoe constanter de blootstelling aan fluoride, zowel in tandpasta als in de watervoorziening, hoe groter de caviteitspreventie.

Soorten tandpasta

Om de voordelen van fluoridegebruik te bereiken, moet een tandpasta een concentratie hebben van minstens 1.000 ppm (parts per million). De meeste commerciële merken bevatten tussen de 1.350 ppm en 1.450 ppm, meestal in de vorm van natriumfluoride of natriummonofluorfosfaat.
Tandpasta met hoog fluoride bevat in het algemeen 1,1 procent (5000 ppm) natriumfluoride en wordt meestal gebruikt bij volwassenen met uitgebreide tandbeschadiging of medische aandoeningen waardoor ze risico lopen op gaatjes (inclusief kunstgebitten, orthodontische hulpmiddelen of droge mond veroorzaakt door ziekte, medicijnen, of kankertherapie).
Volgens een multicenter onderzoek uit 2016 in Europa, verhoogt tandpasta met hoog fluoride de oppervlaktehardheid van onbehandeld tandbederf veel beter dan reguliere fluoridetandpasta (1300 ppm).
Nog een ander type fluoride, bekend als stannofluoride, is in staat om orale bescherming te bieden terwijl het de overgevoeligheid van tanden vermindert. Andere merken voegen chemicaliën toe zoals strontiumchloride of kaliumnitraat om tandgevoeligheid te helpen verminderen.
Kindertandpasta is ontworpen voor peuters en kinderen van zes en jonger en heeft een fluorideconcentratie van 1.000 ppm. Alles onder de 1000 ppm wordt niet langer aanbevolen.
Kies altijd een tandpasta met de American Dental Association (ADA) Seal of Acceptance, een aanduiding voor producten met de aanbevolen concentratie fluoride.

Veiligheid

Ondanks de vele voordelen van fluoride tandpasta, heeft het zijn beperkingen. Als fluoride tandpasta verkeerd wordt gebruikt, kan dit letsel aan ontwikkelende tanden veroorzaken.
De aandoening, tandfluorose genoemd, komt voor tijdens de kindertijd wanneer de tanden nog steeds binnenkomen. Gedurende deze tijd kan de overmatige blootstelling aan fluoride de uitputting van mineralen (hypomineralisatie genoemd) in het tandglazuur veroorzaken. Dit kan witachtige, ondoorzichtige plekken op het oppervlak van de tanden veroorzaken.
Als dit niet wordt gecontroleerd, kan fluorosis in de tandheelkunde leiden tot onregelmatigheden aan het oppervlak van de tand (zoals richels, putten en inkepingen), waarvan sommige overgaan in de volwassenheid. Ondanks het duidelijke verband tussen fluoride en fluoridose bij kinderen, moeten wetenschappers het exacte mechanisme dat hypomineralisatie veroorzaakt nog identificeren.
Fluorose komt het meest voor bij kinderen van zes jaar en jonger, met kinderen jonger dan twee jaar die het grootste risico lopen.
Vanaf de leeftijd van zeven jaar zullen de meeste permanente tanden van een kind zijn gegroeid en de ontwikkeling hebben voltooid, waardoor het risico op fluoridose is verminderd.
Borstelen met fluoride is slechts een van de manieren waarop fluorosis bij kinderen kan ontstaan. Het inslikken van fluoride mondwater of tandpastaresten zijn veelvoorkomende boosdoeners, evenals drinkwater met hoge concentraties fluoride.
Ondanks claims van het tegendeel, verhoogt de blootstelling aan fluoride tijdens de zwangerschap het risico op fluorosis bij kinderen niet.

controverses

Fluoride is gedemoniseerd door sommigen die geloven dat suppletie van welke soort dan ook meer kwaad dan goed kan veroorzaken. Veel van de bewering komt voort uit de praktijk van waterfluoridering, waarvan sommige aandringen onethisch en niet-heilzaam is.
Wat bekend is, is dat buitensporige niveaus van fluoride in de openbare watervoorziening kunnen leiden tot fluorosis in de mond en zelfs skeletale fluorose (gekenmerkt door verzwakking van de botten). In Noord-Amerika zijn dergelijke situaties uiterst zeldzaam en vooral geassocieerd met een ongeluk in het beheer van de gemeentelijke watervoorziening.
Van 1991 tot 2010 werden er vier dergelijke gevallen gerapporteerd in de Verenigde Staten, waar fluorideconcentraties stegen van de 1,5 milligram per liter (mg / l) aanbevolen door de Wereldgezondheidsorganisatie tot niveaus zo hoog als 220 mg / l. Terwijl voorbijgaande stijgingen zoals deze misselijkheid, braken en diarree kunnen veroorzaken, worden de langetermijnrisico's als minimaal beschouwd..
Wanneer dit op de juiste manier wordt behandeld, kan waterfluoridering het risico op botfracturen verminderen, blijkt uit een onderzoek van 2008 naar Evidence-Based Dentistry. Bovendien vermindert het het risico op gaatjes bij kinderen met maar liefst 30 procent.
Veel van de claims van potentiële schade zijn gebaseerd op pseudowetenschap en complottheorieën. Dit omvat beweringen dat fluoride botkanker en osteosarcoom kan veroorzaken, waarvan de beweringen herhaaldelijk zijn ontmaskerd door wetenschappers.
De ADA heeft op haar beurt een verklaring afgelegd waarin wordt verklaard dat fluoridetandpasta niet alleen een integraal onderdeel is van een goede mondgezondheid, maar ook moet worden gebruikt zodra de eerste tand van een baby binnenkomt.

aanbevelingen

In overeenstemming met de ADA, de American Academy of Pediatrics (AAP) onderschrijft het gebruik van fluoride tandpasta bij de opkomst van de eerste tand van een baby. Bovendien bevelen zowel de ADA als AAP in plaats van fluoride-vrije of erg-fluoride tandpasta die eerder is goedgekeurd, het gebruik van een kindertandpasta aan (1000 ppm).
Het juiste gebruik van fluoridetandpasta varieert afhankelijk van de leeftijd van het kind:

• Voor kinderen jonger dan drie jaar, penseel met een "uitstrijkje" van tandpasta. Om het risico van slikken te minimaliseren, buigt u het hoofd van de baby iets naar beneden zodat eventuele extra tandpasta uit de mond kan druppelen.
• Gebruik voor kinderen van drie tot en met zes jaar niet meer dan een kleine hoeveelheid tandpasta op de borstel. Om het risico op slikken te verminderen, moedig het kind aan om het residu uit te spuwen in plaats van te spoelen met water.

Zelfs als de baby of het kind de voorgeschreven hoeveelheid doorslikt, zou de concentratie van fluoride waarschijnlijk geen schade aanrichten. Als uw kind herhaaldelijk tandpasta inslikt, spreek dan met uw tandarts die een minder "smakelijk" merk kan aanbevelen, uw kind zal minder snel slikken.
Wat betreft volwassenen, een tandpasta met hoog fluoride mag niet als uw dagelijks merk worden gebruikt, tenzij u een medische aandoening hebt die u een verhoogd risico op gaatjes geeft of als u gedurende meerdere maanden tegelijkertijd ingewikkelde, vaste beugel draagt.

Fluoridevrije tandpasta

Fluoridevrije tandpasta is populair geworden bij consumenten die zich aangetrokken voelen tot 'natuurlijke' producten of die fluoride om welke reden dan ook liever vermijden. Sommige bevatten bakpoeder of andere ingrediënten waarvan wordt aangenomen dat ze antimicrobiële effecten hebben.
Voorstanders van fluoride-vrije tandpasta beweren dat door suiker te vermijden en regelmatig te poetsen om plaque te verwijderen, uw behoefte aan fluoride vrijwel is geëlimineerd.
Het probleem met dit argument is dat er suikers aanwezig zijn in veel van de voedingsmiddelen die we eten, inclusief zuivelproducten, fruit en groenten. Bovendien verandert het regelmatig schoonmaken van je tanden niet de mechanismen die tandbederf veroorzaken, inclusief de demineralisatie van tandglazuur die grotendeels onzichtbaar is.
Hoewel niet-fluoride tandpasta je adem fris kan houden en je een heldere, glimmende glimlach kan geven, is het veel minder waarschijnlijk dat ze glazuurerosie, tandvleesontsteking en de opbouw van calculus (tandsteen) voorkomen.
Het is om deze redenen dat merken van fluoridetandpasta de Seal of Acceptance van de ADA krijgen, terwijl merken van fluoridevrije tandpasta niet.
Waarschuwingsborden van Gingivitis