Wazig geheugenfunctie en depressie
Wetenschappers kijken naar het verband tussen depressie en het zogenaamde 'overalgemene' geheugen. Verschillende studies hebben een significant verschil gevonden in de manier waarop geheugen werkt tussen depressieve mensen en mensen die dat niet zijn. Het verband suggereert dat therapie die te maken heeft met het functioneren van het geheugen nuttig kan zijn bij de behandeling van depressie.
Wat is Overgeneral Memory?
Stel dat u wordt gevraagd om met een enkel geheugen op cue-woorden te reageren. Een van de keuwoorden is 'frustratie'. Als je niet depressief bent, kan je antwoord zijn: "Ik was echt gefrustreerd om een medewerker van de klantenservice telefonisch te bereiken." Maar als je depressief bent, zou je kunnen zeggen: "Ik kan nooit vinden waar ik naar op zoek ben in mijn keuken."
Het eerste antwoord is een specifiek voorbeeld van een frustrerende ervaring. De tweede is helemaal geen herinnering - het stelt een groep vergelijkbare incidenten samen die frustrerend waren. In werkelijkheid ben je ongetwijfeld vaak do vind wat je zoekt, maar je hebt alleen de negatieve herinneringen gevonden en ze samengevoegd.
Het fenomeen wordt ook wel 'niet-specifiek geheugen' genoemd, en sommige onderzoekers noemen het 'overgemeen autobiografisch geheugen' of OGM.
Voorbeelden van Overgeneral Memory
- Cue word: Rejection
- Specifiek geheugen: "Mevrouw Jones wees het voorstel voor het inknippen van bomen dat ik haar gaf af."
- Overalgemeen geheugen: "Mijn voorstellen worden altijd afgewezen."
- Cue word: Peaceful
- Specifieke herinnering: "Ik voelde me echt rustig op het water toen ik ging vissen."
- Overalgemene herinnering: "Gaan vissen geeft me een vredig gevoel."
- Cue word: Stupid
- Specifieke herinnering: "Ik voelde me echt stom toen ik gisteren mijn vergadering zonder mijn koffertje bereikte."
- Overalgemene herinnering: "Ik ben altijd zo dom bij vergaderingen."
Is OGM altijd slecht?
Helemaal niet. Iedereen herinnert dingen zich soms onspecifiek. Als je bijvoorbeeld vraagt: "Wat is je favoriete herinnering aan je moeder?" Ik zou kunnen antwoorden: "Ik ging graag met haar mee naar haar zangles" of: "De tijd dat ze 400 mijl kwam om bij me te blijven toen ik echt ziek was." De ene is algemeen, de andere specifiek. Het antwoord op haar zanglessen vormt een groep prachtige herinneringen - het is gewoon geen goed antwoord op de vraag.
De sleutel is de frequentie van niet-specifieke geheugenopname versus specifiek. Hoe meer de herinneringen van een persoon in algemene termen worden teruggeroepen, hoe waarschijnlijker het is dat hij of zij een of andere vorm van depressie ontwikkelt. En een persoon met een depressie heeft hoogstwaarschijnlijk een meer algemene vorm van terugroepactie.
Waarom wordt het geheugen niet specifiek?
Niemand weet het zeker, maar er zijn enkele theorieën. Een daarvan is dat dit soort geheugen functioneert al vroeg in mensen die kwetsbaar zijn, om welke reden dan ook, tot depressie, bipolaire depressie en op zijn minst een aantal angststoornissen. Een groep onderzoekers noemde het een "kenmerkteken" voor die ziekten.
Een andere theorie is dat overgeneralized geheugen zich aanvankelijk ontwikkelt helpen sommige mensen omgaan. Het is gebaseerd op het idee dat "minder specifiek zijn kan helpen negatieve of pijnlijke emoties te voorkomen door gebeurtenissen op een minder specifieke manier terug te roepen." Volgens deze theorie zou overgeneration "op korte termijn gunstige effecten kunnen hebben (minder emotionele gevolgen van stressvolle gebeurtenissen) maar op de lange termijn schadelijk zijn."
Memory Retrieval Change en Trauma
Er is ook een correlatie gevonden tussen posttraumatische stressstoornis en overgeneraliseerd autobiografisch geheugen. Een studie keek naar kinderen die (1) werden mishandeld, (2) verwaarloosd en (3) helemaal niet mishandeld. Ze ontdekten dat de misbruikte kinderen hoger scoorden vanwege niet-specifieke herwinning van herinneringen dan de andere twee groepen, wat de theorie versterkt dat OGM een coping-mechanisme kan zijn dat de herinneringen aan individuele traumatische incidenten vervaagt..
Het ondersteunen van die theorie is aanvullend onderzoek naar onderwerpen die als kinderen aan oorlogstrauma zijn blootgesteld. Dit onderzoek suggereert dat "overalgemeen geheugenherstelstrategie aanvankelijk alleen beschermend is en een risicofactor voor depressie is bij het bereiken van de volwassenheid."
Maar hoe zit het met mensen die geen specifiek trauma hebben gehad en nog steeds depressies of bipolaire depressies hebben?
The Connection to Depression
Het onderzoek is vastberaden: mensen met stemmingsstoornissen hebben vaak een veel meer overgeneraliseerde geheugenfunctie dan mensen die dat niet doen. Het is ook goed ingeburgerd dat overalgemeen geheugen een voorspeller is van toekomstige depressies.
Bovendien wordt dit type geheugenproces vaak (hoewel niet altijd) gevonden bij mensen met een voorgeschiedenis van depressie, zelfs als ze momenteel niet depressief zijn. "Dit is belangrijk," zei een groep onderzoekers, "omdat het betekent dat het fenomeen kan worden waargenomen zonder te worden geactiveerd door een laag humeur en daarom zou kunnen fungeren als een tussentijdse 'marker' van toekomstige kwetsbaarheid voor depressie. "
Een recente analyse laat zien dat "er een kleine maar betrouwbare relatie is tussen OGM en het beloop van depressie". De auteurs van die analyse zeggen verder dat ze, ondanks deze bevindingen, testmethoden aanbevelen om de geheugenspecificiteit te verhogen als een mogelijke therapie voor depressie, in combinatie met andere behandelingen (mogelijk cognitieve gedragstherapie), en ook aanvullend onderzoek naar de relatie als geheel.
Het Take-Away-bericht
Hoewel er meer onderzoek nodig is, lijkt het erop dat de manier waarop uw geheugen werkt een effect kan hebben op uw depressie. Als je problemen hebt met het oproepen van specifieke herinneringen, of als je merkt dat je groepen gebeurtenissen in het algemeen onthoudt in plaats van specifieke gebeurtenissen, dan zijn dit indicatoren voor een overgemeen geheugen. In elk geval is het de moeite waard om het probleem met uw arts te bespreken. Heel beperkt gegevens suggereren dat werken aan het verbeteren van het oproepen van specifieke gebeurtenissen de depressiesymptomen kan helpen verlichten. Er zal ongetwijfeld veel meer onderzoek naar de effectiviteit van dergelijke therapie zijn.