Kunnen baby's depressief worden?

Hoewel het niet is bewezen via empirische studies, geloven veel professionals in de geestelijke gezondheidszorg, op basis van casestudy's en klinische ervaring, dat baby's depressief kunnen en worden.

Hoe kunt u depressie in een baby herkennen??

Volgens deskundigen is een van de belangrijkste manieren om depressie bij een baby te herkennen, haar emotionele vitaliteit. Om dit te peilen, stel jezelf de volgende vragen:

Brengt ze een levendig scala aan emoties tot uiting? Of lijkt ze stil en ingetogen?
Lijkt ze teruggetrokken en staart ze misschien vaak de ruimte in?
Is het moeilijk om haar sociaal te betrekken??
Lijkt haar gezichtsuitdrukking verdrietig en glimlacht ze zelden?

Hoewel verschillende baby's van nature verschillende persoonlijkheden en temperamenten hebben, kan dit, als dit gedrag een verandering van het normale gedrag van uw kind vertegenwoordigt, een teken zijn dat zij depressief is. Maar verrassend genoeg is huilen niet per se een teken van een depressieve baby. In feite kan een depressieve baby het label "goede" baby krijgen omdat ze niet vaak huilt of ophef maakt.

Hoe kan uw baby worden gediagnosticeerd met depressie?

Hoewel het lijkt alsof uw baby tekenen van een depressieve stemming vertoont, betekent dit niet noodzakelijk dat zij aan klinische depressie lijdt. Volgens een handleiding genaamd de Diagnostische classificatie van geestelijke gezondheid en ontwikkelingsstoornissen van de kindertijd en vroege kinderjaren (de DC: 0-3R), die in 2005 is gepubliceerd door een organisatie zonder winstoogmerk met de naam Zero to Three, moet aan de volgende vijf voorwaarden worden voldaan om een diagnose van depressie bij een kind te kunnen stellen:

Het emotionele en gedragspatroon moet een verandering zijn van wat typisch is voor het kind;
Een depressieve of prikkelbare stemming moet elke dag, gedurende het grootste deel van de dag, gedurende een periode van twee weken aanwezig zijn;
De depressieve symptomen zouden in meer dan één activiteit en in meer dan één relatie moeten voorkomen;
De symptomen moeten het kind verontrusten, haar functioneren schaden en / of haar ontwikkeling belemmeren;
De symptomen mogen niet te wijten zijn aan een algemene medische aandoening, een medicijn of een milieutoxine

Omdat je kind deze symptomen maar een paar dagen heeft ervaren, kan het heel goed zijn dat ze gewoon een korte storing doormaakt die verband houdt met je afwezigheid, die snel zal verdwijnen als ze zich aanpast aan de terugkeer van je normale routine. Als ze echter problemen blijft houden, wil je misschien een afspraak maken met een ouderpsychotherapeut of andere professionals in de geestelijke gezondheidszorg die ervaring hebben met het werken met jonge kinderen. Hoewel medicijnen en therapie niet zo jong worden toegediend aan kinderen, kan een psychotherapeut met u samenwerken om u te helpen de behoeften van uw baby beter te begrijpen en te vervullen, zodat zij zich veilig en geborgen voelt in haar omgeving..