Spijsverteringsziekten en aandoeningen (die geen IBD zijn)
Het is moeilijk (en niet goed geadviseerd) om een gok te wagen over wat je beïnvloedt, tenzij je formeel bent gediagnosticeerd. Zoveel spijsverteringsziekten en -stoornissen hebben overlappende symptomen of nuances die je misschien niet kunt detecteren.
Wanneer iets verandert met de spijsvertering, is het belangrijk om eventuele tekenen of symptomen in perspectief te plaatsen. Een incidenteel symptoom kan worden behandeld met een verandering van levensstijl, zoals het eten van meer vezels, meer water drinken of sporten. Een meer urgent symptoom, zoals acute pijn of een bloeding, betekent meteen een arts bezoeken en een diagnose en behandeling krijgen.
Nadat de darmklachten zijn begonnen, is de eerste stap altijd om een afspraak te maken om een zorgaanbieder te zien en hulp te krijgen bij het uitzoeken wat de volgende stap is. In sommige gevallen kan een spijsverteringsprobleem een verwijzing vereisen naar een specialist in spijsverteringsaandoeningen, een gastro-enteroloog.
In de tussentijd is het nuttig om een idee te krijgen van de verscheidenheid aan gemeenschappelijke spijsverteringsproblemen die er zijn en wat ze met zich meebrengen, evenals enkele algemene symptomen die kunnen wijzen op het feit dat een van deze problemen mogelijk van invloed is op u.
Rode vlag spijsverteringssymptomen
Hoewel de meeste problemen met de spijsvertering geen noodgeval zijn, zijn er enkele symptomen die met meer bezorgdheid moeten worden behandeld. Elke keer als er veel bloed wordt gepasseerd met een stoelgang, of als het bloeden niet stopt, is dit een goede reden om naar de eerste hulp te gaan. Ernstige buikpijn, vooral als er andere symptomen zijn, zoals koorts, braken, flauwvallen en ofwel diarree of helemaal geen stoelgang, zijn andere redenen om direct hulp te zoeken of een ambulance te bellen..Voor mensen die al gediagnosticeerd zijn met een spijsverteringsaandoening, zoals inflammatoire darmaandoening (IBD, of de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa), kan het moeilijk zijn om te beslissen of een symptoom een bezoek aan de arts of een reis naar de afdeling spoedeisende hulp kan inhouden besluit. Symptomen als flauwvallen, acute pijn of veel bloed kunnen een noodgeval zijn, en de ER is de beste plaats om onmiddellijk te worden behandeld. Voor symptomen die typisch zijn voor een flare-up-start, zoals diarree of milde pijn, kan een bezoek aan een gastro-enteroloog om te beslissen wat te doen de beste eerste stap zijn..
Een verandering in ontlastingkleur
De kleur van een stoelgang wordt vaak beïnvloed door een dieet. In sommige gevallen kan het eten van voedsel met een sterke kleur (natuurlijk of kunstmatig) een tijdelijke verandering in de ontlasting veroorzaken. Wanneer een ontlasting kleurverandering traceerbaar is terug naar een voedsel of een supplement, is er gewoonlijk geen reden tot bezorgdheid. Als de kleurverandering van de ontlasting langer dan een paar dagen aanhoudt of niet kan worden verklaard door een voedsel, kan het tijd zijn om naar een andere oorzaak te zoeken.In het geval van een vermoeden van een bloeding, moet onmiddellijk een arts worden gezien, zelfs voor mensen met een aandoening die vaak bloedingen veroorzaakt, zoals inflammatoire darmaandoening of divertikelziekte. Sommige ontlastingskleuren die kunnen worden veroorzaakt door een dieet, maar soms het gevolg zijn van een spijsverteringsaandoening of aandoening, zijn onder andere:
- Oranje ontlasting
- Rode krukken
- Zwarte ontlasting
- Groene ontlasting
- Bleek of klei-gekleurde ontlasting
Een verandering in de ontlastingsfrequentie
Diarree en constipatie zijn tamelijk veel voorkomende problemen, en ze overkomen iedereen van tijd tot tijd. In veel gevallen kan een reden misschien niet worden gevonden voor diarree of obstipatie en zal het vanzelf verdwijnen zonder speciale behandeling. In het geval van diarree, kunnen sommige mensen meer comfortabel hun dieet veranderen voor een korte tijd totdat de dunne ontlasting voorbij is. Voor constipatie kan het eten van vezels, drinkwater of het krijgen van wat beweging. Voor diarree of obstipatie, als het langer dan een paar dagen aanhoudt of blijft plaatsvinden, zelfs na het maken van wat dieet- en levensstijlveranderingen, is het zien van een zorgaanbieder de volgende stap.Wanneer constipatie of diarree gepaard gaan met koorts, bloeding of ernstige buikpijn, moet een arts worden geraadpleegd. Nogmaals, een arts zou een aanbeveling moeten doen over medicatie om de stoelgang te vertragen of om ze opnieuw op te starten, aangezien vrij verkrijgbare medicijnen mogelijk niet geschikt of zelfs nuttig zijn voor sommige aandoeningen (zoals bepaalde vormen van IBD of bacteriële infecties).
Maagzuur en GERD
Maagzuur of gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) is een probleem waarbij de spier op de bodem van de slokdarm, de onderste slokdarmsfincter (LES), niet werkt zoals zou moeten. De LES moet voorkomen dat maagzuur uit de maag en in de slokdarm komt. Als dat niet gebeurt, kan het zuur symptomen van brandend maagzuur veroorzaken, zoals brandend of onaangenaam. Zelfs als maagzuur slechts af en toe gebeurt, moet dit met een arts worden besproken omdat een verandering in het dieet of sommige vrij verkrijgbare medicijnen de symptomen kunnen stoppen of voorkomen dat ze in de eerste plaats gebeuren..Incidenteel maagzuur is doorgaans geen reden tot bezorgdheid. Als het echter vaak gebeurt (meer dan twee keer per week), kan het GERD zijn. GERD vereist behandeling omdat na verloop van tijd het maagzuur de LES en de slokdarm kan beschadigen. In veel gevallen kan GERD door een arts worden gediagnosticeerd zonder veel testen en kan effectief worden behandeld met vrij verkrijgbare medicijnen of voorgeschreven medicijnen.
Maagzweer of Maagzweer
Een maagzweer is een breuk in de huid of het slijmvlies van een orgaan dat een zweer veroorzaakt, en een maagzweer is een pijnlijke plek in de maag of in het eerste deel van de dunne darm (de twaalfvingerige darm). De meeste maagzweren worden veroorzaakt door een infectie met een zogenaamde bacterie Helicobacter pylori (H. pylori). Een tweede veel voorkomende oorzaak van maagzweren is het nemen van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) dagelijks of meerdere keren per week. Zeer zelden, bij één op de miljoen mensen, kunnen maagzweren worden geassocieerd met een aandoening die het Zollinger-Ellison-syndroom (ZES) wordt genoemd en tumoren in het spijsverteringskanaal veroorzaakt..Omdat een maagzweer kan leiden tot andere, meer ernstige problemen, zoals bloeden of een gat in de maag of dunne darm (perforatie), moeten ulcera worden behandeld. Een diagnose van een maagzweer kan worden gemaakt met behulp van een bovenste endoscopie, een veel voorkomende test om problemen in het bovenste spijsverteringskanaal (de slokdarm en de maag) op te sporen. Een flexibel hulpmiddel, een endoscoop genaamd, wordt door de slokdarm en in de maag gevoerd. Patiënten krijgen sedatie en slapen tijdens deze test, dus ze zullen het niet onthouden of voelen iets. In het geval van zweren veroorzaakt door H. pylori, antibiotica en andere medicijnen, zoals zuurverlagende middelen, worden voorgeschreven om de symptomen te beheersen en de bacteriën te doden.
Gastritis
De term gastritis betekent dat de binnenkant van de maag is ontstoken. De maagwand maakt het slijm en andere stoffen die het beschermen tegen spijsverteringszuren. Wanneer de bekleding ontstoken is, produceert de maag minder slijm en is daarom minder in staat zichzelf te beschermen. Gastritis zorgt er ook voor dat de maagwand minder normale zuren en enzymen produceert die worden gebruikt bij de spijsvertering. Symptomen van gastritis kunnen maagpijn (in de bovenbuik), indigestie, misselijkheid, braken en donkere ontlasting zijn, maar sommige mensen hebben geen symptomen. Oorzaken van gastritis zijn infectie met de bacteriën H. pylori, het gebruik van NSAID's en het drinken van alcohol. Mensen met de ziekte van Crohn die de maag aantasten, kunnen ook gastritis ontwikkelen.Gastritis kan worden gediagnosticeerd via een bovenste endoscopie. Er zijn twee hoofdsoorten gastritis: erosief en niet-erosief. Na verloop van tijd kan erosieve gastritis veroorzaken dat de bekleding van de maag beschadigd raakt en zich zweren kunnen vormen. Gastritis wordt vaak behandeld met medicijnen om maagzuren te verminderen (maagzuurremmers, H2-blokkers en protonpompremmers). Als de gastritis wordt veroorzaakt door een andere aandoening, zoals de ziekte van Crohn, kan het behandelen van dat probleem de gastritis verbeteren.
gastroparese
Gastroparese is een aandoening waarbij voedsel te langzaam of helemaal niet beweegt van de maag naar de dunne darm. In veel gevallen is het niet bekend waarom een persoon gastroparese ontwikkelt, maar enkele bekende oorzaken zijn diabetes, de ziekte van Parkinson, multiple sclerose of een eerdere operatie aan het spijsverteringskanaal. De zenuw die verantwoordelijk is voor het verplaatsen van voedsel wordt de nervus vagus genoemd en als deze zenuw wordt beschadigd, bijvoorbeeld door ongecontroleerde diabetes, kan gastroparese optreden. Gastroparese komt vaker voor bij vrouwen en de symptomen kunnen zijn: vol gevoel na eten, braken, GERD, opgeblazen gevoel en maagpijn (pijn in de bovenbuik).Diagnose kan worden gemaakt met behulp van een verscheidenheid aan tests, waaronder de bovenste endoscopie en de bovenste GI-serie. Gastroparese is een chronische aandoening, wat betekent dat de symptomen kunnen verbeteren en dan weer terugkeren. Als de gastroparese gepaard gaat met diabetes, kan een verandering in de diabetesbehandeling nodig zijn om de bloedsuikerspiegel te verbeteren. Voor andere oorzaken van gastroparese kunnen een of meer verschillende medicijnen worden gebruikt om de spieren te stimuleren die voedsel uit de maag en in de dunne darm transporteren. Sommige mensen kunnen een verandering in hun dieet nodig hebben, die alles kan omvatten, van het eten van kleinere maaltijden tot het een tijdje gebruiken van een vloeibaar dieet, of zelfs het ontvangen van voeding via een IV.
galstenen
Galstenen komen vaak voor en hebben de neiging om vrouwen meer te beïnvloeden dan mannen. De galblaas is een klein orgaan bevestigd aan de lever die gal opslaat. Galstenen kunnen zich vormen wanneer gal niet de juiste concentratie van galzouten, cholesterol en bilirubine heeft. Galstenen kunnen aanzienlijk in grootte variëren (van een zandkorrel tot een golfbal) en kunnen variëren van één tot honderden. Mensen die meer risico lopen op het ontwikkelen van galstenen zijn vrouwen, vrouwen ouder dan 40, zwaarlijvige vrouwen, mensen die veel afvallen en mensen met andere spijsverteringsstoornissen zoals de ziekte van Crohn.Veel mensen met galstenen hebben geen symptomen, maar galstenen kunnen na het eten pijn veroorzaken die enkele uren kan duren, misselijkheid, braken, geelzucht en lichtgekleurde ontlasting. Galstenen die vast komen te zitten in de galwegen kunnen leiden tot ontsteking van de galblaas en ontsteking in de leidingen, galblaas of lever. Ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis) kan optreden als een blokkade optreedt in één bepaald galkanaal, het algemene galkanaal genoemd. Behandeling voor galstenen die symptomen veroorzaken is meestal een cholecystectomie, wat de chirurgische verwijdering van de galblaas is. In veel gevallen kan dit laparoscopisch worden gedaan, wat betekent dat de operatie wordt uitgevoerd met slechts kleine incisies en herstel is relatief sneller.
Diverticular Disease
Diverticulaire ziekte omvat zowel diverticulosis als diverticulitis. Diverticulosis is wanneer kleine uitstapjes voorkomen in de binnenwand van de dikke darm (dikke darm). Wanneer de uitstulpingen worden geïnfecteerd of ontstoken, is dat bekend als diverticulitis. Mensen die meer risico lopen op diverticulaire aandoeningen zijn onder meer mensen ouder dan 40 jaar en mensen die in landen wonen waar het dieet minder vezels bevat, zoals de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Australië. Veel mensen met divertikels in hun dikke darm hebben geen symptomen, maar zij die dit wel doen, kunnen pijn, bloedingen en een verandering in de stoelgang ervaren.Diverticulitis is niet gebruikelijk (het gebeurt bij slechts ongeveer 5 procent van de mensen met diverticula-ziekte), maar het kan ook leiden tot andere complicaties, zoals een abces (een besmet gebied dat zich vult met pus), fistel (een abnormale verbinding tussen twee organen). peritonitis (een abdominale infectie) of een perforatie (gat) in de darm. Het zien van een gastro-enteroloog voor regelmatige behandeling en monitoring zal helpen. Veranderingen in levensstijl die vaak worden aanbevolen voor het omgaan met diverticulosis, zijn het eten van meer vezels en het nemen van een vezelsupplement.
Coeliakie
Coeliakie (vroeger celiac sprue genoemd) werd gezien als een kinderziekte, maar nu is bekend dat het een levenslange aandoening is waar mensen niet "uit groeien". Gluten is een eiwit dat voorkomt in tarwe, gerst en rogge. Mensen met coeliakie hebben een auto-immuunrespons wanneer ze voedsel eten dat gluten bevat, wat kan leiden tot problemen met het verteren van voedsel en het veroorzaken van een groot aantal symptomen buiten het spijsverteringskanaal. Als coeliakie wordt vermoed, kan een arts testen zoals een bloedonderzoek, een genetische test of biopsieën uit de dunne darm uitvoeren om de diagnose te bevestigen of uit te sluiten.Behandeling voor coeliakie vermijdt gluten, wat kan helpen de symptomen te beheersen. Een glutenvrij dieet kan het beste worden gedaan onder toezicht en begeleiding van een geregistreerde diëtist. Zodra gluten uit het dieet is, voelen de meeste mensen zich beter. Een glutenvrij dieet wordt gemakkelijker houdbaar, met de oprichting van nieuwe, massamarktproducten en gluten die duidelijk zijn gelabeld op voedselverpakkingen.
