Verbetert een Low FODMAP-dieet IBS-symptomen?

Als je bent gediagnosticeerd met het prikkelbare darm syndroom (IBS), ben je misschien bereid iets te proberen om de onaangename symptomen van de aandoening te verlichten, inclusief een laag FODMAP-dieet. Als dat het geval is, is er misschien iets aan de hand, omdat er een nieuwe theorie is voorgesteld over de effectiviteit van een laag FODMAP-dieet voor PDS. Ontdek met deze review wat het onderzoek zegt over de invloed van dit dieet op de conditie.

Wat is FODMAP?

Voordat u zich verdiept in hoe effectief een laag FODMAP-dieet is voor IBS, moet u eerst weten wat deze term betekent. FODMAP verwijst eenvoudig naar voedingsmiddelen die bepaalde koolhydraten met een korte keten bevatten. Het staat voor Fermentable Oligo-, Di- en Mono-saccharides en Polyols.
De FODMAP-theorie suggereert dat wanneer personen die lijden aan viscerale overgevoeligheid en / of motiliteitsstoornissen hoge niveaus van FODMAP's consumeren, er een toename is in intestinale distensie, hetgeen bijdraagt ​​aan verstoring van de spijsvertering. Een klein aantal studies heeft veelbelovende resultaten gevonden over de invloed van het dieet op maagproblemen, en twee studies zijn van bijzonder belang voor PDS-patiënten.
Een studie gepubliceerd in 2006 bedacht een dieet voor IBS-patiënten met fructose-intolerantie. Het dieet bestond uit vier elementen: vermijding van voedingsmiddelen met een hoog gehalte aan vrije fructose en "kortketenige fructanen", beperkte totale fructosebelasting, de aanbeveling voor voedingsmiddelen met gebalanceerde fructose / glucoseniveaus en inname van vrije glucose. Telefonische follow-ups werden uitgevoerd na de toewijzing van het dieet binnen twee tot 40 maanden na de start van het dieet.
De resultaten toonden een bewonderenswaardige therapietrouw aan het dieet met 77 procent. Een bemoedigende 74 procent van de patiënten ervoer een afname van de buikklachten. Deze resultaten zijn veelbelovend, maar het ontbreken van een controlegroep voor vergelijkingen en het gebrek aan precisie in termen van verstreken follow-up-tijd beperkt het vermogen om deze resultaten te generaliseren.
Een in augustus 2010 gepubliceerd onderzoek vergeleek de effecten van een hoog FODMAP-dieet op 15 IBS-patiënten versus 15 gezonde personen. Deelnemers kregen een hoog of laag FODMAP-dieet om gedurende twee dagen te volgen. De hoge FODMAP-dieet-geïnduceerde spijsvertering symptomen en lethargie bij de IBS-patiënten. Het enige symptoom dat de gezonde personen tijdens de hoge FODMAP-dagen meldden, was een toename van darmgas.

Het komt neer op

Het meest intrigerende aan de FODMAP-theorie voor IBS is dat stress niet wordt genoemd. Jaren geleden had het onderzoek van IBS alles te maken met psychologische factoren, met een sterke minimalisering van de voedingsbijdragen. In dit opzicht waren wetenschappers en patiënten duidelijk genesteld aan weerszijden van het hek. De FODMAP-theorie probeert dus om te pakken wat IBS-patiënten al jaren zeggen: "Mijn IBS is erger als ik eet ...".
Het is zo bemoedigend dat voortgaand onderzoek naar het gebied tot de bevinding komt dat het volgen van een laag FODMAP-dieet effectief is bij het verminderen van IBS-symptomen bij ongeveer driekwart van de patiënten. Dit suggereert dat het volgen van een dergelijk dieet een goede optie is als je geen succes hebt gehad bij het verlichten van symptomen door standaard medische zorg.