Esophageal Stricture Symptoms and Treatment
Oorzaken
Een van de oorzaken van vernauwingen van de slokdarm is gastro-oesofageale refluxziekte of GERD, een aandoening waarbij overmatig zuur wordt gerefluxt van de maag naar de slokdarm. Dit veroorzaakt een ontsteking in het onderste deel van de slokdarm. Littekens zullen het gevolg zijn van herhaald ontstekingsletsel en genezing, re-verwonding en re-healing, en uiteindelijk zal de littekens leiden tot vernauwing van de slokdarm.Naast GERD zijn er andere oorzaken van vernauwing van de slokdarm zoals:
- Langdurig gebruik van een neussonde (dit verhoogt het zuurniveau in de slokdarm)
- Inslikken van bijtende stoffen (bijvoorbeeld huishoudelijke schoonmaakmiddelen)
- Virale of bacteriële infecties die slokdarmontsteking veroorzaken en dan een strictuur
- Verwondingen veroorzaakt door endoscopen
- Voorafgaande operatie aan de slokdarm (bijvoorbeeld voor slokdarmkanker)
- Stralingsblootstelling van de slokdarm
- Eosinofiele oesofagitis
- Door pil geïnduceerde oesofagitis
- Kanker (dit wordt een kwaadaardige strictuur genoemd)
symptomen
- Moeite met slikken, dysfagie genoemd (kan beginnen met vaste stoffen en daarna doorgaan met vloeistoffen)
- Ongemak met slikken
- Het gevoel dat voedsel vast komt te zitten in de slokdarm- of borststreek
- Regurgitatie van voedsel
- Gewichtsverlies
Diagnose
Als uw arts zich zorgen maakt over een mogelijke vernauwing van de slokdarm, zijn er over het algemeen twee tests besteld:- Een bariumzwaluw-patiënt slikt een substantie genaamd barium en röntgenstralen worden genomen terwijl het barium door de slokdarm omlaag beweegt. Als er een strictuur aanwezig is, zal de barium langzaam bewegen of vast komen te zitten.
- Een endoscopie-onderzoek - dit is een procedure die wordt uitgevoerd door een gastro-enteroloog. Het betekent het plaatsen van een smalle buis met licht en camera erop in de mond, in de slokdarm en in de maag. Hiermee kan de arts de binnenkant van uw slokdarm visualiseren om te zien of er sprake is van vernauwing of andere afwijkingen.
Behandeling
De belangrijkste behandeling voor vernauwing van de slokdarm is via een procedure genaamd dilatatie. In deze procedure wordt de slokdarm uitgerekt door het gebruik van meerdere dilators of een met lucht gevulde ballon, die door een endoscoop wordt gevoerd. Er is een zeer laag aantal ernstige complicaties gerelateerd aan slokdarmverwijding en deze omvatten bloeding en perforatie (wanneer zich een gat vormt in de slokdarm).Hoewel deze therapie de overgrote meerderheid van stricturen behandelt, kan herhaalde dilatatie noodzakelijk zijn om te voorkomen dat de strictuur terugkeert. Sterker nog, een terugkerende vernauwing komt voor bij ongeveer 30 procent van de mensen na verwijding binnen het eerste jaar, volgens een artikel in Huidige behandelingsopties in de gastro-enterologie.
Protonpompremmers, zoals Prilosec (omeprazol), (Nexium) lansoprazol of (AcipHex) rabeprazol, kunnen ook de beperkingen van terugkeer behouden. Deze worden meestal na de procedure voorgeschreven, als iemand er nog geen neemt. Het goede nieuws is dat een persoon na de behandeling meestal terug kan gaan naar normale routines en diëten, hoewel deze in de toekomst mogelijk opnieuw stricturen zullen ontwikkelen, dus moet u opletten voor terugkerende problemen met slikken..
Een chirurgische behandeling van een vernauwing van de slokdarm is zelden noodzakelijk. Het wordt uitgevoerd als een strictuur niet voldoende kan worden uitgezet om vast voedsel door te laten. Sterker nog, het niet krijgen van voldoende vocht en voeding is een ernstige complicatie van slokdarmbeperkingen. Een andere ernstige complicatie is het verhoogde risico van uitgebraakt voedsel, vocht of braaksel dat de longen binnendringt en verstikking of aspiratiepneumonie veroorzaakt..
Chirurgie wordt ook uitgevoerd als herhaalde dilataties deze beperkingen niet weerhouden. Soms worden andere procedures overwogen wanneer stricturen blijven terugkeren, inclusief dilatatietherapie met steroïde-injecties of plaatsing van een stent.
