Fecale incontinentie

Fecale incontinentie is een verlies van darmbeheersing, wat leidt tot onvrijwillige doorgang van ontlasting, waardoor een "badkamerongeval" ontstaat. Fecale incontinentie kan 'passieve fecale incontinentie' zijn, waarbij ontlasting wordt doorgegeven zonder dat de persoon weet, of 'aandrang fecale incontinentie', waarbij de persoon zich bewust is van de noodzaak om naar een badkamer te gaan, maar lekkage optreedt voordat hij op een toilet arriveert . De hoeveelheid incontinentie die wordt ervaren kan variëren van een kleine hoeveelheid uitwerpselen die worden doorgegeven of kan een volledige stoelgang vormen.
Fecale incontinentie kan een significant negatief effect hebben op de kwaliteit van leven van een persoon, aangezien mensen hun activiteiten beperken uit angst voor een vervuilingsongeval. Er wordt geschat dat dit tot 8% van alle volwassenen treft. Uw risico op incontinentie neemt toe naarmate u ouder wordt.

Oorzaken

Fecale incontinentie treedt op als er sprake is van een letsel aan of een disfunctie van de zenuwen en spieren in het gebied van de anus en het rectum. Letsel aan of disfunctie van de interne en externe sfincters spelen vaak een overheersende rol die incontinentie veroorzaakt.
Er is een breed scala aan gezondheidsproblemen die kunnen bijdragen aan het symptoom van fecale incontinentie:

Bevalling
Constipatie en / of fecale impactie
Diabetische neuropathie
Diarree
Inflammatoire darmaandoening (IBD)
Verwonding van de organen van de bekkenbodem (door een ongeval, een tumor of bestralingstherapie)
Irritable Bowel Syndrome (IBS)
Neurologische aandoeningen
Rectale prolaps
Rectocele (uitpuilen van de wand van het rectum in de vagina)
Stress of een angstaanjagende ervaring

Lichamelijke inactiviteit is op zichzelf een risicofactor voor de ontwikkeling van fecale incontinentie. Naar schatting ervaart bijna de helft van alle mensen die in verpleeghuizen wonen fecale incontinentie.

Diagnose

Uw arts kan een diagnose stellen van fecale incontinentie, uitsluitend op basis van uw symptoomrapport. Er zijn echter enkele diagnostische tests die uw arts kunnen voorzien van meer informatie over wat er mis kan gaan:

Anale elektromyografie (EMG)
Anale echografie
Anorectale manometrie
Ballonuitstoottest
Barium klysma
colonoscopie
defecografie
sigmoïdoscopie
MRI defecografie

Behandelingsopties

Uw arts zal u waarschijnlijk adviseren om de hoeveelheid vezels in uw dieet te verhogen en kan het gebruik van een vezelsupplement aanbevelen.
Andere behandelingsopties zijn onder meer:

biofeedback
Darm herscholing
Injecteerbare vulstof
Mini-klysma's
Bekkenbodemoefeningen
Sacrale zenuwstimulatie
Chirurgie

Ook gekend als: