Startpagina » Spijsvertering Gezondheid » Hoe aambeien worden gediagnosticeerd

    Hoe aambeien worden gediagnosticeerd

    Aambeien kunnen beschamend werken, daarom proberen veel mensen zichzelf te diagnosticeren en vermijden ze een arts te raadplegen. Het is echter belangrijk om een ​​arts te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling. Aambeien kunnen symptomen hebben die vergelijkbaar zijn met andere, meer ernstige aandoeningen, en die moeten worden uitgesloten voor het aannemen van symptomen van aambei. In de meeste gevallen kunnen aambeien eenvoudig worden gediagnosticeerd met een geschiedenis en een lichamelijk onderzoek.
    © Verywell, 2018 

    Zelfcontroles / At-Home testen

    Er zijn twee soorten aambeien: intern en extern. Interne aambeien bevinden zich in het rectum en kunnen niet worden gezien door naar het gebied te kijken tenzij ze verzakken (glippen buiten de anus). Externe aambeien zijn rond de anus en kunnen worden gezien of gevoeld.
    Tenzij aambeien in het verleden een probleem zijn geweest, kunnen de meeste mensen het moeilijk vinden aambeien te identificeren door te zien of zich alleen te voelen.

    Fysieke tests

    In veel gevallen zal een aambei worden gediagnosticeerd met een lichamelijk onderzoek dat ofwel een blik op de buitenkant van de anus of een rectaal onderzoek omvat. Er kunnen echter bepaalde omstandigheden zijn waarbij het binnenin het anale kanaal nodig is om inwendige aambeien te diagnosticeren.

    Rectaal examen

    Een rectaal onderzoek is een typische manier om aambeien te diagnosticeren, hoewel veel mensen zich zorgen maken over het hebben van deze test vanwege mogelijke schaamte. Artsen voeren deze tests echter routinematig uit en zullen ervoor zorgen dat patiënten zich zo comfortabel mogelijk voelen.
    Voor deze test worden patiënten gevraagd hun kleding vanaf de taille te verwijderen en in een ziekenhuisjas te veranderen of krijgen ze een papieren hoeslaken ter dekking totdat het onderzoek begint. Met gehandschoende handen onderzoekt de arts de anus en het perianale gebied, de huid rond de anus.
    Een rectaal onderzoek wordt snel uitgevoerd en zou geen noemenswaardige pijn moeten veroorzaken.
    Het kan ook nodig zijn om een ​​vinger in de anus te steken. Dit wordt gedaan om de structuren binnenin te voelen en te bepalen of er interne aambeien zijn. Het is echter niet altijd mogelijk om inwendige aambeien met een vinger te voelen, dus een rectaal is niet altijd definitief. Bovendien kan een arts zien of er bloed of slijm op de handschoen komt, wat kan helpen bij het stellen van een diagnose.

    anoscopie

    In sommige gevallen kan een arts een apparaat genaamd een anoscoop gebruiken om in het rectum te kijken. Een anoscoop is een korte, smalle buis met een licht erop die in het rectum kan worden ingebracht. Door dit apparaat te gebruiken, kan een arts de structuren binnenin vollediger bekijken en zien of aambeien aanwezig zijn of dat er een andere verklaring voor de symptomen is..
    Een anoscopie kan een kort ongemak veroorzaken, maar geen pijn en is over een minuut of twee voorbij.

    Hemorrhoids Doctor Discussion Guide

    Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
    Download PDF

    Differentiële diagnoses

    Wanneer aambeien pijn en bloedingen veroorzaken, kan het nodig zijn om andere aandoeningen uit te sluiten die vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken.
    Poliepen in de dikke darm en dikkedarmkanker kunnen ook rectale pijn en bloeding veroorzaken, vooral bij mensen ouder dan 50 jaar.

    Anale kloof

    Een anale fissuur is een scheur in de voering van het anale kanaal. Het veroorzaakt pijn, vooral tijdens een stoelgang, en bloeden. De meeste anale kloven genezen op zichzelf met thuisbehandeling.

    Anale fistels

    Een anale fistel is een abnormale verbinding tussen de darm en de perianale huid. Het kan pijnlijk zijn en begint meestal als een abces, een verzameling pus onder de huid. Tijdens een rectaal onderzoek kan een arts zien of er een anale fistel aanwezig is.

    poliepen

    Poliepen komen vaker voor in de dikke darm voor mensen ouder dan 50 jaar, maar ze kunnen ook voorkomen bij jongere mensen. Poliepen veroorzaken meestal geen symptomen en worden alleen ontdekt tijdens een colonoscopie, maar ze kunnen ook bloedingen veroorzaken.
    Uw arts wil misschien andere tests doen, zoals een colonoscopie of een sigmoidoscopie, om te bevestigen dat rectumbloeding wordt veroorzaakt door aambeien en niet door een poliepectaal.

    Inflammatory Bowel Disease (IBD)

    IBD, de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa en onbepaalde colitis kunnen ook bloedingen in het spijsverteringskanaal veroorzaken en kunnen bovendien in verband worden gebracht met aambeien.
    Als er andere symptomen aanwezig zijn bij het bloeden, zoals diarree of buikpijn, kan een arts besluiten andere tests uit te voeren om IBD uit te sluiten als een secundaire oorzaak van het bloeden..
    Behandeling van aambeien: van huismiddeltjes tot chirurgie