Startpagina » Spijsvertering Gezondheid » Moet je trainen als je IBD hebt?

    Moet je trainen als je IBD hebt?

    Oefening maakt deel uit van een gezonde levensstijl en een bepaald aantal wordt elke dag aanbevolen. Voor mensen met een chronische ziekte, zoals inflammatoire darmaandoeningen (IBD), is dagelijkse inspanning een moeilijker vooruitzicht. Voor mensen die leven met de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, is het regelmatig uitoefenen van een functie om verschillende redenen niet altijd mogelijk. IBD kan leiden tot affakkelensymptomen, slechte slaapkwaliteit en vermoeidheid, waardoor het onmogelijk lijkt om te oefenen.
    Onderzoek toont in veel gevallen aan dat wanneer mensen met milde tot matige IBD moeite doen om wat beweging te krijgen, het de kwaliteit van leven verbetert. Hoewel IBD het moeilijk kan maken, kan het nuttig zijn om een ​​low-impact-programma uit te proberen onder begeleiding van een arts. Oefening kan zelfs nuttig zijn voor veel van de extra-intestinale manifestaties van IBD of andere gezondheidsuitdagingen.

    Het effect van beweging

    Studies uitgevoerd bij mensen die geen IBD hebben laten zien dat het immuunsysteem baat kan hebben bij het adopteren van een programma van lage tot matige intensiteitsoefeningen. Matige lichaamsbeweging lijkt een beschermend effect te hebben, terwijl veel activiteit met hoge intensiteit de werking van het immuunsysteem kan verstoren..
    Dit betekent dat het krijgen van een matige hoeveelheid lichaamsbeweging kan helpen bij het bestrijden van veel voorkomende infecties. Bovendien kan matige lichaamsbeweging ook het vet in de buik (visceraal vet) verminderen, wat meestal gepaard gaat met een betere gezondheid en helpt het ook chemische stoffen in het lichaam vrij te maken die de darmwand herstellen.. 
    Het effect dat oefening heeft op mensen met IBD is nog niet breed bestudeerd. In de meeste gevallen omvat het beschikbare onderzoek slechts een klein aantal patiënten en omvat het mogelijk geen controles om vergelijkingen te maken. Toch is het algemeen aanvaard dat een soort van oefening wordt aanbevolen voor iedereen, zolang deze is afgestemd op de huidige fysieke conditie en fitnessniveau..
    De chirurg-generaal beveelt 150 minuten aan matige aerobe lichamelijke activiteit per week aan - dit zou ook kunnen worden vertaald in 75 minuten intensieve activiteit per week.
    Voor nog meer gezondheidsvoordelen, wordt 300 minuten matige intensiteit of 150 minuten intensieve training per week aanbevolen. Matige of intensieve training die spieren versterkt, wordt ook aanbevolen op twee of meer dagen per week.

    Oefening voor mensen met IBD

    Uit het beperkte onderzoek dat beschikbaar is, lijkt het erop dat een laag tot matig intensief oefenprogramma enkele voordelen kan hebben voor mensen met IBD, vooral bij de ziekte van Crohn. Het is ook aangetoond dat het effectief is voor mensen met milde tot matige colitis ulcerosa.
    Het is vermeldenswaard dat in sommige onderzoeken de proefpersonen driemaal per week 30 minuten werden gelopen, wat minder is dan wat de algemene chirurg voorstelt voor gezonde activiteit bij volwassenen (150 minuten per week). Hoewel 150 minuten als veel klinken, is 30 minuten drie keer per week mogelijk haalbaarder en nog steeds effectief.
    Een overzichtsstudie gepubliceerd door IBD-experts aan de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill concludeert dat oefening over het algemeen veilig is voor mensen met IBD. De auteurs van deze studie wijzen erop dat lichaamsbeweging iets is dat behandelaars patiënten kunnen helpen om voor zichzelf te doen, wat een positief effect kan hebben op de ziekte en op de kwaliteit van leven..
    Het is een uitdaging voor gastro-enterologen om veel gedetailleerde richtlijnen te geven over lichaamsbeweging - IBD is complex en er zijn factoren die buiten de controle van een patiënt liggen.
    Helaas is er momenteel niet veel kennis over hoe oefenen de ziekte kan beïnvloeden.

    Andere gezondheidsvoordelen

    IBD gaat verder dan het spijsverteringskanaal, wat betekent dat mensen met IBD ook enkele voordelen kunnen ondervinden van lichaamsbeweging op extra-intestinale manifestaties. Studies tonen aan dat beweging de levenskwaliteit van veel mensen met IBD verbetert, wat zich zou kunnen vertalen in voordelen voor de algehele gezondheid.

    Sacroiliitis en Spondylitis ankylopoetica

    Een ontsteking van de sacro-iliacale gewrichten, die sacroiliitis wordt genoemd, komt vaker voor bij mensen die IBD hebben. De sacro-iliacale gewrichten bevinden zich op de plek waar de onderste wervelkolom aansluit op het bekken. Sacro-iliitis is een kenmerk van sommige vormen van artritis en kan een voorloper zijn van een specifiek type dat spondylitis ankylopoetica wordt genoemd.. 
    Hoewel het nog steeds relatief ongewoon is, is spondylitis ankylopoetica een type artritis dat ontstekingen in de wervelkolom veroorzaakt en vaker voorkomt bij mensen met IBD. Deze toestand kan leiden tot stijfheid in de wervelkolom, wat de beweging kan beperken. Oefening onder leiding van beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg is vaak onderdeel van een behandelingsplan voor spondylitis ankylopoetica.
    Een oefeningsregime kan het effect hebben dat het de flexibiliteit verhoogt of handhaaft en tevens zorgt voor wat verlichting van de pijn.

    Botverlies

    Mensen met IBD hebben een hogere mate van ontwikkeling van osteoporose dan mensen zonder IBD. Verschillende factoren dragen hieraan bij, waaronder calciumgebrek, ondervoeding en het gebruik van steroïde medicatie voor de behandeling van IBD.
    Oefeningen, en in het bijzonder gewichtdragende oefeningen, kunnen helpen de botdichtheid te behouden. Samenwerken met een arts om het risico op botverlies te bepalen, welke soorten oefeningen nuttig zijn en hoeveel u moet trainen, kan nuttige preventieve maatregelen zijn..

    Depressie

    Er zijn aanwijzingen dat mensen met IBD vaker een depressie ervaren dan gezonde mensen. Dit is logisch, omdat leven met een chronische ziekte uitdagend is - IBD is complex, moeilijk te behandelen en kan de kwaliteit van leven beïnvloeden.
    Oefening kan nuttig zijn voor sommige, omdat is aangetoond dat het helpt bij stemmingsstoornissen. Depressie was niet specifiek een focus van de onderzoeken naar beweging en de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, maar patiënten meldden wel dat hun kwaliteit van leven verbeterde na het starten van een oefenprogramma.

    Vermoeidheid

    Het lijkt misschien contra-intuïtief, maar een oefenprogramma kan nuttig zijn bij het omgaan met IBD-gerelateerde vermoeidheid. Vermoeidheid wordt vaak door patiënten besproken als zijnde van grote invloed op de kwaliteit van leven en een reden om te voorkomen dat een oefeningsregime wordt gestart. In één studie werd spiervermoeidheid gemeten met klinische hulpmiddelen, evenals zelfgerapporteerde vermoeidheid bij mensen met de ziekte van Crohn en bij gezonde controles.
    De onderzoekers maten dat de deelnemers aan de studie met de ziekte van Crohn meer spiervermoeidheid hadden. Deze deelnemers meldden ook dat ze zich meer vermoeid voelden dan de gezonde groep. Na het starten van een oefenprogramma was er een verbetering in de gemeten vermoeidheid voor mensen met IBD-patiënten die zich significant beter voelden.

    Wat het onderzoek zegt

    Oefening Studies

    In sommige gevallen kan een low-impact-oefening het beste zijn voor mensen die met IBD leven. Een kleine studie van 32 patiënten evalueerde hoe lopen de kwaliteit van leven van patiënten met de ziekte van Crohn beïnvloedt. De patiënten in de studie hadden remissie of hadden een milde vorm van de ziekte. Het voorgeschreven programma was om gedurende 12 weken driemaal per week 30 minuten te lopen.
    Alle deelnemers aan de studie hebben het programma voltooid. Patiënten hebben tijdens het onderzoek elke maand een onderzoek uitgevoerd om te zien hoe het met hen ging. Onderzoekers meldden dat de activiteit geen meetbaar effect leek te hebben op de patiënten met de ziekte van Crohn, maar de patiënten rapporteerden een verbetering van hun kwaliteit van leven..
    Er zijn verschillende andere voorbeelden van onderzoeken waarbij IBD-patiënten deelnemen aan oefenprogramma's en rapporteren geen verslechtering van hun symptomen.

    Dalende frequentie van flare-ups

    In waarschijnlijk de meest impactvolle studie tot nu toe werden 308 patiënten met de ziekte van Crohn in remissie en 549 patiënten met ulceratieve of onbepaalde colitis in remissie ondervraagd over oefening. De studie wees uit dat mensen met Crohn's in remissie die oefenden minder kans hadden op het laten opduiken van hun ziekte na zes maanden.
    De mensen met colitis ulcerosa of onbepaalde colitis in remissie hadden ook minder kans op een recidief van de ziekte na zes maanden, maar de resultaten waren niet statistisch significant in deze studie.

    Een woord van heel goed

    Oefening blijkt belangrijke voordelen te hebben en wordt daarom aanbevolen voor zowat iedereen in welke vorm dan ook. Vooral bij gevallen van remissie of milde ziekteactiviteit is aangetoond dat oefening voordelen biedt voor de kwaliteit van leven van mensen met IBD. Om te beginnen is het belangrijk om met een zorgverlener samen te werken om een ​​programma te ontwerpen - activiteiten met een lage impact kunnen in het begin worden aanbevolen. Sommige zaken die besproken moeten worden, zijn bijvoorbeeld hoe oefenen kan leiden tot een verbetering van de stemming, kwaliteit van leven, fitnessniveau, bewegingsbereik, flexibiliteit en pijnvermindering..
    Tips voor het bestrijden van IBD-gerelateerde vermoeidheid