Startpagina » Spijsvertering Gezondheid » Wat is een sfincterotomie?

    Wat is een sfincterotomie?

    Sphincterotomie, ook wel een laterale interne sfincterotomie genoemd, is een soort procedure die wordt gebruikt om de anale sluitspier uit te rekken of te snijden. De anale sluitspier is de groep spieren die is verbonden met het rectum, aan het einde van het spijsverteringskanaal, waardoorheen de stoelgang wordt gepasseerd. Deze operatie wordt gedaan wanneer een anale fissuur (een pauze in de huid van de anus) niet beter is geworden na het proberen van andere behandelingen. Fissuren kunnen bloeden en pijnlijk zijn en in sommige gevallen kan het tijd kosten om te helen. 
    In de meeste gevallen kunnen fissuren thuis worden genezen, soms zelfs zonder behandeling. Als genezing echter te lang duurt, kan een operatie worden overwogen. Sphincterotomie wordt beschouwd als de gouden standaard voor de behandeling van chronische anale fissuren, en het succespercentage wordt meestal gerapporteerd als zijnde ongeveer of meer dan 95 procent, afhankelijk van de studie.
    Een spleet hebben kom weer terug (recidive) na een sfincterotomie is zeldzaam en de meeste patiënten zijn tevreden met de resultaten van de procedure.

    Wat zijn anale kloven?

    Een trauma aan de weefselbekleding van het anale kanaal kan leiden tot een scheur of een breuk, wat een spleet wordt genoemd. Anale kloven kunnen symptomen veroorzaken van pijn, bloeding, jeuk en pijn tijdens stoelgang. Fissuren die oppervlakkig zijn en die vrij snel genezen zonder enige behandeling worden als acuut beschouwd. Die dieper zijn en nog steeds niet genezen worden na de behandeling of na enkele weken, kunnen als chronisch worden beschouwd.
    Fissuren worden meestal veroorzaakt door het passeren van een harde ontlasting (die zou kunnen zijn, maar is niet altijd geassocieerd met verstopping).
    Bepaalde medische aandoeningen, zoals hypothyreoïdie, obesitas en chronische obstipatie, gaan ook gepaard met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een anale fissuur.. 
    Aanvankelijk worden anale fissuren meestal conservatiever behandeld, met huismiddeltjes. Om ontlasting zachter en gemakkelijker te maken te maken, kan het eten van meer vezels en het gebruik van ontlasting-ontharders worden aanbevolen. Als ontlasting kan worden doorgegeven zonder inspanning, kan het de kloof helpen genezen en ook de pijn verminderen tijdens de stoelgang.
    Meer water drinken kan ook helpen om ervoor te zorgen dat ontlasting niet te hard is, en sitz-baden (zittend in een kleine hoeveelheid warm water) kunnen het anale gebied helpen om zich beter te voelen en ook genezing te bevorderen. In sommige gevallen kan een lokale anesthesiezalf worden voorgeschreven om de pijn tijdens stoelgang te verminderen.
    Een andere behandeling die kan worden gebruikt, is botox-injecties, die meestal worden gebruikt wanneer andere conservatieve maatregelen niet hebben gewerkt. Botox blokkeert de zenuwen die ervoor zorgen dat de anale sluitspier spastisch wordt, wat helpt de scheur in het weefsel te genezen. 

    Het doel van een sfincterotomie

    Wanneer thuisbehandelingen en / of botox-injecties niet werken om een ​​chronische anale fissuur te genezen, kan een sfincterotomie worden overwogen. De anale sluitspier heeft twee spieren: een interne en een externe spier. De uitwendige spier is onder vrijwillige controle (het kan bewust worden samengeklemd en onbekleed) en de binnenste spier wordt bestuurd door het zenuwstelsel (het kan niet bewust worden gecontroleerd).
    De spieren werken samen om ontlasting in het rectum (continentie) te houden en omgekeerd om een ​​stoelgang uit het lichaam te laten passeren. 

    Risico's en contra-indicaties

    In de meeste gevallen is een sfincterotomie succesvol en zijn patiënten tevreden. Zoals bij elk type operatie, zijn er echter bepaalde risico's en is er potentieel voor complicaties. Enkele van de complicaties die kunnen optreden bij sfincterotomie zijn:
    • Tijdelijke incontinentie: Sommige patiënten hebben incontinentie in de periode onmiddellijk na de operatie. Dit kan het lekken van ontlasting of moeilijkheden bij het regelen van gas omvatten. In de meeste gevallen gebeurt dit echter pas in de eerste week of twee na de operatie. Het is zeldzaam om fecale incontinentie te ervaren na de genezingsperiode.
    • Bloeding. Hemorragie of bloeding kan gebeuren na een chirurgische ingreep. In het geval dat er een onverwachte bloeding is, moeten mogelijk enkele hechtingen (hechtingen) worden gebruikt om het bloeden te stoppen.
    • Perianale abscess. Het is zeldzaam, maar in sommige gevallen waar de gesloten techniek wordt gebruikt, kan zich een abces (een verzameling pus) ontwikkelen, samen met een anale fistel. Als dit toch gebeurt, moet het abces mogelijk worden geleegd en moet een andere procedure voor het verwijderen van de fistel, een fistulotomie genaamd, worden uitgevoerd..

    Vóór de procedure

    Een sfincterotomie is een vorm van een kleine ingreep, zodat de chirurg instructies zal geven over wat moet worden gedaan om zich voor te bereiden. Voor algemene verdoving kan het nodig zijn om de avond voor de procedure te stoppen met eten of drinken om middernacht. Voor plaatselijke verdoving kunnen de instructies hetzelfde zijn of, in sommige gevallen, eten en drinken tot een bepaald punt toegestaan ​​voorafgaand aan de operatie.
    Bloedverdunners of andere medicijnen die het bloed dunner maken, moeten mogelijk enkele dagen vóór de operatie worden gestopt.
    Het is belangrijk om het kantoor van de arts te informeren over alle medicijnen en supplementen die momenteel worden ingenomen. 
    Patiënten kunnen niet zelf van deze procedure naar huis rijden, dus een vriend of familielid moet worden gereden. 
    Bij het inchecken zal er een medische geschiedenis worden afgenomen met vragen over eventuele huidige medicijnen of supplementen, eventuele allergieën en eerdere reacties op anesthesie of andere medicijnen. Vrijgaveformulieren moeten worden ondertekend voordat de voorbereiding voor de procedure kan beginnen. Een IV wordt geplaatst voor vloeistoffen en eventuele medicijnen (zoals anesthesie of sedativa) die nodig zijn. Wanneer het tijd is om met de procedure te beginnen, wordt de patiënt de operatiekamer in gereden.

    Tijdens de procedure

    De interne anale sluitspier staat altijd onder een bepaalde spanning. Wanneer deze spanning te groot wordt, kan dit de spier ertoe brengen een spasme te ervaren. Spasmen kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van een spleet of voorkomen dat iemand geneest. Tijdens een sfincterotomie wordt een incisie gemaakt in de binnenste anale sfincterspier, wat een deel van deze spanning vermindert. De bloedstroom naar het gebied neemt ook toe na de ingreep, waardoor de spleet kan genezen. 
    Een laterale interne sfincterotomie kan worden uitgevoerd als "open" of "gesloten". Het type procedure dat wordt uitgevoerd, zal van een aantal factoren afhangen. In de open operatie wordt een anoscoop ingebracht in de anale sluitspier om de spieren en de spleet te zien en wordt de incisie gemaakt. In de gesloten procedure wordt een kleine incisie gemaakt tussen de binnenste en de buitenste anale sluitspier, wordt het scalpel ingebracht en wordt een incisie gemaakt in de interne spier. De gesloten techniek kan de voorkeur hebben van die chirurgen die speciaal zijn opgeleid om de operatie op deze manier uit te voeren.
    In de meeste gevallen wordt een sfincterotomie uitgevoerd als een poliklinische procedure. Het kan worden gedaan onder lokale of algemene verdoving. In sommige gevallen kan de incisie opengelaten worden om te genezen; in anderen kan het worden gesloten. De meeste mensen zullen dezelfde dag naar huis kunnen gaan als de procedure. 

    Na de procedure

    Na de operatie kan een verband in de anus worden geplaatst. Wanneer de operatie is voltooid, worden de patiënten een paar uur gecontroleerd om er zeker van te zijn dat alles goed is verlopen. Nadat de herstelperiode voorbij is, zullen patiënten ofwel worden ontslagen om naar huis te gaan of als een ziekenhuisverblijf nodig is, naar een ziekenhuiskamer worden gebracht. 

    Herstel thuis

    De meeste mensen hebben minstens een dag nodig om te herstellen van algehele anesthesie en vinden dat ze ongeveer een week (of in sommige gevallen ongeveer twee weken) thuis moeten blijven van hun werk en regelmatige activiteiten. Patiënten kunnen naar huis gestuurd worden met een recept voor pijnstillers of andere medicijnen en de instructies voor het gebruik ervan. In sommige gevallen rapporteren patiënten dat de pijn die wordt ervaren na de ingreep minder is dan de pijn die werd veroorzaakt door de anale fissuur.
    Andere thuiszorginstructies kunnen het gebruik van een sitz-bad meerdere keren per dag omvatten, hoe een vezelrijk dieet te eten om ontlasting zachter en gemakkelijker te maken te maken, en om veel water of andere vloeistoffen te drinken. In sommige gevallen kunnen ook ontlastingsverzachters worden voorgeschreven.
    In de eerste paar dagen kan de meeste pijn optreden tijdens een stoelgang, dus het is belangrijk om de stoelgang zacht te houden en overbelasting te voorkomen.
    Er kan een bloeding zijn gedurende een week of langer na de operatie, maar dit moet na het afvegen meestal op het papier worden gezien.
    Opvolgen
    Herstel is meestal rustig, maar elke overmatige pijn of bloeding moet onmiddellijk aan een zorgverlener worden gemeld. De meeste mensen voelen zich beter en hebben minder pijn in een paar dagen; het kan echter ongeveer 6 weken duren voordat de incisie volledig is genezen.
    Incontinentie hebben die na de eerste paar dagen aanhoudt, is niet gebruikelijk, maar als het blijft duren, moet het worden besproken met een zorgverlener. Als de spleet terugkeert (een zeldzame gebeurtenis), moet deze mogelijk nog verder worden behandeld.

    Een woord van heel goed

    Kloofjes komen vaak voor en meestal genezen ze vanzelf. Wanneer dat niet het geval is, is een sfincterotomie een goed alternatief dat meestal resulteert in een volledig herstel. De meeste mensen vinden dat de pijn van de operatie minder is dan de spleetpijn en dat ze vrij snel weer op het werk of op school kunnen gaan.
    Het opvolgen van instructies over dieet, activiteitsniveau en vochtinname, evenals andere aanwijzingen die de chirurg geeft, zullen het genezingsproces helpen. Bezorgdheid over incontinentie, pijn of andere bijwerkingen kan zowel voor als na de procedure met de chirurg worden besproken om de angst voor een sfincterotomieoperatie te verminderen.
    Behandelingstypen voor anale fissuren
    Vorig artikel
    Wat is echografie?