Wat is slaperigheid?

Somnolence is een term die wordt gebruikt om de staat van slaperigheid te beschrijven. Het kan verwijzen naar de slaperigheid die van nature voorkomt als onderdeel van de circadiane ritmes die je slaap / waakpatroon sturen. Het kan ook verwijzen naar aandoeningen die interageren met het circadiane ritme en veroorzaken dat we abnormaal slaperig zijn, of geassocieerd worden met bepaalde medicijnen of behandelingen die slaperigheid veroorzaken..
Somnolentie kan een moeilijk concept zijn om te begrijpen, omdat het een natuurlijke staat, een symptoom van een stoornis of een stoornis op zich kan zijn. In het kader van de geneeskunde wordt de term echter meestal gebruikt om een abnormale toestand te beschrijven in plaats van een normale.
Somnolence kan grofweg worden ingedeeld als gerelateerd aan een van de drie dingen: een fysieke of mentale toestand, een medische behandeling of een stoornis die het circadiaanse ritme verkeerd uitlijnt of verstoort.

Fysieke en mentale oorzaken

Slaperigheid is een natuurlijke reactie op infectie en ziekte. Aan de ene kant slapen we omdat de ziekte ervoor zorgt dat we ons vervelen. Aan de andere kant slapen we om energie te besparen, zodat we beter kunnen worden.
Maar sommige aandoeningen dragen direct bij aan slaperigheid door hormonale of chemische evenwichten in de hersenen te veroorzaken. Anderen beïnvloeden de hersenen en het zenuwstelsel direct, of het nu door een verwonding, infectie of ziekte is. Een van de mogelijke oorzaken:

Hypothyreoïdie (lage productie van schildklierhormoon)
Hypermagnesiëmie (te veel magnesium)
Hyponatriëmie (te weinig zout)
Hypercalciëmie (te veel calcium)
Meningitis (ontsteking van de weefsels rond de hersenen en het ruggenmerg)
Encefalitis (ontsteking van de hersenen)
Hersentrauma, inclusief hersenschudding
suikerziekte
Hersentumors
fibromyalgie
Bipolaire stoornissen
Depressie

Aan de behandeling gerelateerde oorzaken

Slaperigheid is een veelvoorkomende bijwerking van veel medicijnen op recept en zonder recept. Sommige van de geneesmiddelen worden specifiek gebruikt voor hun kalmerende werking, terwijl andere onbedoelde slaperigheid veroorzaken vanwege hun effect op het centrale zenuwstelsel (CZS).
Niet-medicamenteuze behandelingen kunnen ook een verhoogde slaperigheid veroorzaken vanwege hun effect op de hersenen. Een goed voorbeeld is bestralingstherapie voor de behandeling van hersenkanker. In dit geval kan het gebruik van straling een aandoening veroorzaken die bekend staat als het slaperigheidssyndroom, dat wordt gekenmerkt door overmatige slaperigheid overdag, vermoeidheid, misselijkheid en braken..
Een van de grootste uitdagingen van aan behandeling gerelateerde slaperigheid is dat de aandoening die wordt behandeld mogelijk al in verband wordt gebracht met slaperigheid. De belangrijkste hiervan zijn klinische depressie en aandoeningen zoals polycystic ovary syndrome (PCOS), waar depressie en vermoeidheid vaak voorkomen. In gevallen zoals deze, zal een arts vaak medicijnen of doseringen veranderen, zodat de voordelen van de behandeling niet worden ondermijnd door de bijwerkingen.
Sommige van de klassen van geneesmiddelen die het vaakst worden geassocieerd met slaperigheid omvatten:

Pijnstillers (inclusief opiaten) gebruikt om pijn te behandelen
antidepressiva
Antiepileptica werden gebruikt om aanvallen te behandelen
Antihistaminica gebruikt om allergie te behandelen
Antihypertensiva gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen
antipsychotica
Dopamine-agonisten voor de behandeling van aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson
tranquillizers

Circadiane ritmestoornissen

Circadiane ritmestoornissen zijn die welke onze "interne klok" beïnvloeden. Deze slaapafwijkingen kunnen ofwel worden veroorzaakt door externe (extrinsieke) bronnen of door de interne (intrinsieke) storing van onze slaap / waakpatronen.
Extrinsieke slaapstoornissen zijn vaak gecentreerd rond één belangrijke eigenschap: niet genoeg slaap krijgen 's nachts. Het lichaam heeft behoefte aan een normaal slaap / waakpatroon, idealiter elke nacht op hetzelfde tijdstip te slapen en elke ochtend op hetzelfde tijdstip op te staan. Elke verstoring in dit patroon kan het circadiane ritme afwerpen en leiden tot slapeloosheid en slaperigheid overdag.
Dit heeft te maken met ervaringen zoals jetlagvertraging (veroorzaakt door tijdzonewijzigingen) en aandoeningen zoals shift-werk-slaapstoornis (SWSD), waarbij intermitterend of roterend ploegendienstwerk een persoon kan laten slingeren tussen slapeloosheid en hypersomnie (overmatige slaap). Slaapapneu, waarbij een persoon 's nachts met tussenpozen stopt met ademen, is ook een veel voorkomende oorzaak.
Intrinsieke slaapstoornissen worden niet veroorzaakt door omgevingsfactoren of een opzettelijke verandering in de slaaproutine. In plaats daarvan worden ze geassocieerd met een defecte interne klok die abnormale slaap / waakpatronen veroorzaakt. Voorbeelden hiervan zijn:

Advanced sleep phase disorder (ASPD), waarbij een persoon slaperig wordt en vroeg naar bed gaat, vaak voor zonsondergang, en vroeg opstaan, vaak voor zonsopgang
Vertraagde slaapfase stoornis (DSPD), waarbij de persoon tot de vroege ochtend niet in slaap valt en vaak tot de middag slaapt
Onregelmatige slaap / waakritmestoornis, waarbij een persoon met tussenpozen slaapt gedurende een periode van 24 uur, maar geen normale nachtrust heeft

Intrinsieke stoornissen worden vaak verkeerd gediagnosticeerd als slapeloosheid of hypersomnia in plaats van als een "glitch" in de intuïtieve slaap / waakcyclus. Om de zaken nog verder te compliceren, weet niemand precies wat biologische of genetische factoren deze afwijkingen veroorzaken.

Een woord van heel goed

Slaperigheid overdag en slaperigheid zijn om vele redenen problematisch. Ze kunnen uw alertheid, uw humeur en het concentratievermogen beïnvloeden en uw normale slaappatroon 's nachts verstoren. Als u bijvoorbeeld slaperig bent gedurende de dag dat u meer dan 10 tot 15 minuten dut, kunt u merken dat u plotseling last hebt van slapeloosheid 's nachts.
Als u wordt geconfronteerd met een slaapafwijking, is het belangrijk om uw arts te raadplegen, zodat hij of zij de oorzaak kan vinden. De oplossing kan net zo eenvoudig zijn als het veranderen van medicijnen, of de evaluatie kan een medisch probleem aan het licht brengen dat mogelijk niet gediagnosticeerd is.
Als het slaapprobleem idiopathisch is (betekenis van onbekende oorsprong), zult u waarschijnlijk een verwijzing moeten krijgen naar een arts die is gespecialiseerd in slaapstoornissen.