Waarom klinische remissie niet het doel is in IBD
Remissie begrijpen
De term remissie betekent verschillende dingen voor verschillende mensen, inclusief patiënten en artsen. Dit kan een klein probleem vormen als we het hebben over wat remissie betekent en hoe het kan worden bereikt. Gedurende vele jaren werden patiënten beschouwd als remissie als er weinig of geen symptomen van IBD waren. Dit betekende meestal dat symptomen zoals buikpijn, diarree of bloederige ontlasting aanzienlijk verminderd of volledig verdwenen waren.Naarmate er meer over IBD wordt vernomen, wordt echter steeds meer begrepen dat remissie een breder concept is dan een vermindering van de symptomen. Voor patiënten zal beheersing van de symptomen de belangrijkste factor zijn bij het verbeteren van de kwaliteit van leven op de korte termijn. Er kunnen echter nog andere processen met de IBD plaatsvinden, hoewel bepaalde symptomen, of zelfs alle symptomen, verdwenen zijn. Sommige patiënten kunnen nog steeds een IBD-ontsteking hebben, hoewel ze zich beter voelen. Ontsteking is het teken van IBD dat mogelijk tot meer ernstige complicaties kan leiden.
Verschillende soorten remissie
Patiënten kunnen meer leren over hun IBD door een discussie te hebben over remissie bij een gastro-enteroloog. Er bestaat geen consensus over de exacte definitie van remissie bij IBD. Er zijn echter verschillende scoretools die artsen kunnen gebruiken om te bepalen of een patiënt remissie heeft bereikt. Verschillende gastro-enterologen en IBD-centra zullen de criteria gebruiken die zij het meest geschikt hebben gevonden, wat betekent dat het moeilijk kan zijn om vergelijkingen te maken.Enkele van de verschillende soorten remissie zijn:
- Biochemische remissie: Laboratoriumonderzoek op het bloed of de ontlasting vertoont geen van de kenmerkende symptomen van IBD.
- Klinische remissie: Wanneer de symptomen van IBD zijn verminderd tot het punt dat ze meestal afwezig of verdwenen zijn.
- Endoscopische remissie: Tijdens een test wordt geen ontsteking waargenomen waarbij de arts de bekleding van het spijsverteringskanaal kan zien, zoals een colonoscopie of een sigmoidoscopie.
- Histologische remissie: Dit type remissie omvat zowel endoscopische als klinische remissie. Wanneer biopten worden genomen en onderzocht, bijvoorbeeld tijdens een colonoscopie, wordt geen ontsteking waargenomen.
- Chirurgische remissie: Chirurgie kan ook een tijd van remissie bewerkstelligen voor sommige mensen met IBD, wanneer het resulteert in weinig of geen ontsteking of symptomen.
Waarom Klinische Remissie misschien niet genoeg is
Klinische remissie is zeker belangrijk voor patiënten omdat het betekent dat je je beter voelt. De symptomen van IBD die zo lastig kunnen zijn en ertoe leiden dat patiënten niet in staat zijn om te socialiseren of naar het werk of op school gaan, zijn meestal of volledig afwezig. Zelfs voor sommige artsen kan dit een eindpunt van de behandeling zijn, maar er wordt steeds meer begrepen dat remissie meer moet omvatten dan het beheersen van symptomen. Het bereiken van wat 'diepe' remissie wordt genoemd, is nu het doel.De reden hiervoor is dat zelfs in klinische remissie en als het leven normaal verloopt, de IBD nog steeds een ontsteking in het spijsverteringskanaal kan veroorzaken. Studies hebben aangetoond dat overal tussen 30% en 45% van de patiënten met colitis ulcerosa die in klinische remissie zijn, een ontsteking hebben die kan worden gevonden tijdens de endoscopie. Het probleem hiermee is dat de ontsteking de patiënt een verhoogd risico geeft op verschillende andere slechte resultaten. Deze resterende ontsteking gaat gepaard met een terugval van de colitis ulcerosa, een hoger risico op een operatie en meer langdurige problemen zoals een verhoogd risico op darmkanker.
