Een overzicht van schizofrenie

Schizofrenie is een soort geestesziekte die van invloed is op hoe het brein werkt. Dit leidt tot chronische problemen met ongeordende gedachten en gedragingen. Het vereist meestal levenslange zorg en behandeling.

Onderzoekers schatten dat schizofrenie ongeveer 0,3 procent tot 0,7 procent van de mensen treft (tussen 3 op 1000 en 7 op 1000). Schizofrenie treft mensen van alle raciale achtergronden en etniciteiten. Schizofrenie komt iets vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

symptomen

Twee van de belangrijkste categorieën van symptomen van schizofrenie zijn "positieve" of "negatieve" symptomen. Deze termen verwijzen niet naar de vraag of de symptomen goed of slecht zijn, zoals sommige mensen misschien denken, maar eerder naar de manier waarop de symptomen aanwezig zijn..

Positieve symptomen

Positieve symptomen zijn actieve problemen die niet aanwezig zouden mogen zijn (zoals hallucinaties). Ze zijn "positief" in de zin dat ze een aanvulling zijn op iemands typische dagelijkse ervaring.

Enkele van de positieve symptomen van schizofrenie zijn onder andere:

• hallucinaties
• Delusions
• Ongeorganiseerd denken en spreken

hallucinaties: Tijdens een hallucinatie hoort iemand, ziet, voelt of ruikt iets dat niet echt aanwezig is. Meestal gebeurt dit in de vorm van het horen van stemmen die anderen niet horen. Deze stemmen kunnen geruststellend, bedreigend of iets daartussenin zijn. Soms ervaart een persoon deze alleen als opdringerige gedachten, maar vaak lijken ze van buiten het zelf te komen.

Delusions: Waanideeën zijn valse overtuigingen van een persoon die niet door andere mensen worden gedeeld. Iemand met een waanidee heeft een zeer gefixeerd beeld van een situatie en kan er niet met reden achter worden gepraat. Iemand met schizofrenie kan bijvoorbeeld geloven dat hij het onderwerp is van een samenzwering door de overheid, of dat aliens proberen zijn activiteiten te volgen.

Ongeorganiseerde spraak: Mensen met ongeorganiseerde spraak kunnen moeilijk te begrijpen zijn omdat hun zinnen geen verband houden of omdat de persoon vaak van onderwerp verandert op een manier die de luisteraar niet begrijpt. De toespraak kan echter voor het individu betekenis hebben op een manier die verband houdt met hun interne ervaring.

Negatieve symptomen

Kenmerken die bij iemand met schizofrenie afwezig of verminderd lijken te zijn, worden negatieve symptomen genoemd. Negatieve symptomen van schizofrenie kunnen zijn:

• Verminderde emotionele expressie
• Gebrek aan initiatie in doelgerichte activiteiten

Mensen kunnen ook extra cognitieve symptomen hebben, zoals problemen bij het concentreren, herinneren of plannen van activiteiten. Mensen met schizofrenie kunnen ook een slechte zelfzorg hebben en een slechte interpersoonlijke functie, school of carrière functioneren. De ziekte maakt het ook een grotere uitdaging voor het individu om deel te nemen aan sociale evenementen en deel te nemen aan zinvolle relaties.

Fluctuatie van symptomen

Symptomen kunnen perioden van verslechtering en periodes van verbetering hebben. Periodes van verergering van de symptomen worden 'fakkels' of 'recidieven' genoemd. Met de behandeling kunnen de meeste van deze symptomen verminderen of verdwijnen (vooral "positieve" symptomen). Ziekte-remissie verwijst naar perioden van zes maanden of langer waarin een persoon geen symptomen of slechts milde symptomen ervaart.

Over het algemeen zijn negatieve symptomen meestal moeilijker te behandelen dan positieve.

In het traditionele biomedische model van schizofrenie zijn deze symptomen zuiver pathologisch. Mensen in de hoorstemmenbeweging beweren echter dat het horen van stemmen soms een zinvolle menselijke ervaring is en dat het niet louter als een teken van ziekte moet worden gezien.

Leeftijd van Onset

De vroege symptomen van schizofrenie beginnen vaak geleidelijk te verschijnen en worden dan ernstiger en duidelijker voor anderen. Doorgaans verschijnen symptomen van schizofrenie voor het eerst tussen de adolescentie en die van een persoon halverwege de dertig. Soms verschijnen symptomen echter eerder of later. Bij vrouwen beginnen de symptomen op latere leeftijd dan bij mannen.

Veranderingen in de hersenen

Wetenschappers blijven leren hoe schizofrenie de hersenen beïnvloedt, omdat de aandoening geassocieerd is met een aantal veranderingen in de werking van de hersenen. Deze veranderingen in de hersenen weerspiegelen de specifieke symptomen van de ziekte. De volgende zijn enkele van de hersenregio's waarvan men denkt dat ze een ongeordende werking hebben bij schizofrenie:

• Mediale temporale kwab (veroorzaakt problemen met werkgeheugen)
• Superieure temporale kwab (veroorzaakt problemen bij de verwerking van auditieve informatie)
• Prefrontale kwab (veroorzaakt problemen met besluitvorming en remming)

Diagnose

Er is geen eenvoudige bloedtest of hersenscan die zorgverleners kunnen gebruiken om schizofrenie te diagnosticeren. Om schizofrenie te diagnosticeren, neemt een arts een grondige medische geschiedenis en voert hij een medisch onderzoek uit. Een arts moet andere psychiatrische aandoeningen uitsluiten die hallucinaties of wanen kunnen veroorzaken. Mensen met schizoaffectieve stoornis hebben bijvoorbeeld veel van dezelfde symptomen van schizofrenie, maar ze hebben ook specifieke problemen met hun humeur en emoties.

Enkele andere medische aandoeningen die sommige gelijkaardige symptomen als schizofrenie kunnen veroorzaken zijn:

• Stofgerelateerde stoornissen
• zwakzinnigheid
• Endocriene en inflammatoire aandoeningen
• Hersentumor
• Delirium

In sommige gevallen kan een persoon extra tests nodig hebben om andere aandoeningen zoals deze uit te sluiten.

Hoe Mental Health Professionals de DSM gebruiken

Time Matters

De tijdsperiode van symptomen is ook belangrijk in de diagnose. Om gediagnosticeerd te worden met schizofrenie, moet een persoon minstens een periode van zes maanden symptomen vertonen. Als u of een geliefde minder dan een maand symptomen heeft gehad, kan de diagnose in plaats daarvan een kortdurende psychotische stoornis zijn.

Iemand die langer dan een maand maar minder dan zes maanden symptomen heeft gehad, kan de diagnose 'schizofreniforme stoornis' krijgen. Soms hebben mensen met deze aandoeningen aanhoudende symptomen en worden ze later officieel gediagnosticeerd met schizofrenie.

subtypen

U hebt misschien gehoord van verschillende soorten schizofrenie, zoals paranoïde schizofrenie of catatonische schizofrenie. Geestelijke zorgverleners diagnosticeerden mensen met deze verschillende subtypes op basis van hun verschillende symptomen. In 2013 besloten psychiaters echter om op deze manier te stoppen met het classificeren van mensen met schizofrenie. Ze concludeerden dat deze categorieën hun niet echt hielpen om schizofrenie beter te begrijpen, en ze hielpen artsen niet om betere zorg aan patiënten te bieden..

Oorzaken

De oorzaken van schizofrenie zijn complex en worden niet volledig begrepen, hoewel onderzoek wel wijst op bepaalde risicofactoren.

Genetica

Genetica lijkt een rol te spelen in mensen met schizofrenie. Je hebt meer kans op schizofrenie als je variaties van bepaalde genen (delen van DNA) van je ouders hebt geërfd.

Mensen die een familielid hebben met schizofrenie hebben een enigszins verhoogd risico op het hebben van schizofrenie of een gerelateerde stoornis, zoals schizoaffectieve stoornis.

Identieke tweelingen (die identiek DNA delen) hebben meer kans op schizofrenie dan een twee-eiige tweeling (wie niet). Dit impliceert dat genetica een rol speelt bij het opwekken van schizofrenie, waarschijnlijk via verschillende genen.

Andere risicofactoren

Schizofrenie kan voorkomen bij mensen die er geen geschiedenis van hebben in hun familie. En alleen omdat je schizofrenie in je familie hebt, wil dat nog niet zeggen dat je het zelf zult hebben.

Verschillende omgevingsfactoren zijn gekoppeld aan een verhoogd risico op schizofrenie. Sommige hiervan omvatten:

• Obstetrische complicaties bij uw geboorte
• Infectie van het centrale zenuwstelsel in de vroege kinderjaren
• Trauma bij kinderen
• Sociale stressfactoren, zoals economische tegenspoed

Veel mensen met schizofrenie hebben echter geen van deze risicofactoren.

Schizofrenie komt waarschijnlijk naar voren als een complex resultaat van een verscheidenheid aan genetische, omgevings-, sociale en psychologische factoren die nog niet goed worden begrepen.

Behandeling

Idealiter combineert de behandeling van schizofrenie een multidisciplinaire aanpak van een samenwerkend team van gezondheidswerkers. Vroegtijdige behandeling kan de kansen op een vollediger herstel helpen verbeteren.

Elementen van de behandeling moeten zijn:

• Psychiatrische medicatie
• Psychologische behandeling
• Sociale steun

Veel mensen met schizofrenie moeten in eerste instantie worden opgenomen in het ziekenhuis voor psychiatrische behandeling, zodat artsen hun toestand kunnen stabiliseren.

medicijnen

Antipsychotica vormen een zeer belangrijk onderdeel van de behandeling van schizofrenie. Deze medicijnen helpen de symptomen van schizofrenie te verminderen en helpen terugval te voorkomen. Eerste generatie antipsychotica beschrijven een klasse geneesmiddelen die in de jaren vijftig werd ontwikkeld. Dit worden ook typische antipsychotica genoemd. Sommige hiervan omvatten:

• Haldol (haloperidol)
• Thorazine (chloorpromazine)

Deze groep antipsychotica hebben meestal vergelijkbare bijwerkingen zoals bewegingsproblemen (bekend als extrapiramidale symptomen), slaperigheid en een droge mond..

Wetenschappers ontwikkelden later een nieuwere groep antipsychotica, vaak antipsychotica van de tweede generatie of atypische antipsychotica. Sommige van deze antipsychotica bevatten de volgende:

• Abilify (aripiprazole)
• Clozaril (clozapine)
• Zyprexa (olazapine)
• Seroquel (quetiapine)
• INVEGA (paliperidon)

Deze medicijnen veroorzaken meestal geen bewegingsproblemen van typische antipsychotica. Ze hebben echter meer kans op gewichtstoename en andere problemen met het metabolisme, naast andere bijwerkingen.

Behandeling

Steeds vaker realiseren aanbieders van geestelijke gezondheidszorg zich de belangrijke rol van psychologische behandeling bij de aanpak van schizofrenie. Verschillende vormen van psychotherapie kunnen bijvoorbeeld heel nuttig zijn. Een vorm van psychotherapie genaamd cognitieve gedragstherapie helpt patiënten hun disfunctionele emoties, gedrag en gedachten te identificeren en te veranderen.

Ongeacht het soort therapie dat men nastreeft, is het het beste om zo eerlijk mogelijk te zijn met uw arts of een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Op deze manier kan hij / zij u ten volle helpen bij het omgaan met en omgaan met uw symptomen.

Schizofrenie Discussiegids

Ontvang onze afdrukbare gids om u te helpen bij het stellen van de juiste vragen op de afspraak van uw volgende arts.

Download PDF

Gezinstherapie kan zowel patiënten als familieleden helpen om beter te leren omgaan met de aandoening. Veel mensen met schizofrenie hebben ook training in sociale vaardigheden nodig, die kunnen helpen bij het aanleren van elementaire zelfzorg en sociale vaardigheden.

Extra ondersteuning

Steungroepen kunnen ook nuttig zijn, zowel voor mensen met de aandoening als voor familieleden. Mensen met schizofrenie kunnen ook hulp nodig hebben bij het vinden van werk, huisvesting of bepaalde andere soorten hulp.

Doelen van de behandeling

Het doel van de behandeling is om patiënten te helpen remissie te bereiken. Sommige mensen hebben lange perioden van remissie met een vrij stabiele ziekte en minimale stoornis. Andere mensen hebben verergerende symptomen en functioneren en hebben geen goede reactie op beschikbare therapieën.

Het is moeilijk om te weten hoe een specifieke persoon zal doen na de diagnose. Maar de vooruitzichten voor mensen met schizofrenie zijn de afgelopen jaren verbeterd, met betere psychiatrische medicijnen en meer uitgebreide psychologische en sociale ondersteuning.

omgaan

Mensen met de diagnose schizofrenie kunnen verschillende uitdagingen aangaan. Het leren omgaan met deze potentiële obstakels is een belangrijk onderdeel van volledig leven en het beheersbaar houden van symptomen.

Emotionele coping

Leven met schizofrenie kan soms overweldigend zijn, vooral als u van uw nieuwe diagnose leert en met het behandelingsproces begint. Emotionele uitdagingen zijn te verwachten en het is belangrijk om jezelf de tijd te geven om te leren hoe je je emoties effectief kunt reguleren. Door middel van counseling en peer-ondersteuning, kunt u manieren leren om uw emotionele ervaringen op een gezonde manier te beheren.

Sociale coping

Sociale steun van collega's, familie en vrienden is belangrijk als je leert hoe je met succes de reis van het leven met schizofrenie kunt doorlopen. Er kunnen momenten zijn waarop het moeilijk is om anderen over uw toestand te vertellen, vooral als u het gevoel heeft dat u door anderen wordt beoordeeld. Leren over je toestand en open zijn over je ervaringen, kunnen anderen helpen begrijpen wat je nodig hebt en hoe ze kunnen helpen.

Debunking mythen

Sommige mensen begrijpen de toestand van schizofrenie niet. Misschien merk je dat je dingen over je toestand aan anderen uitlegt. Enkele veel voorkomende misvattingen of mythes over schizofrenie zijn dingen als:

• Het betekent het hebben van meerdere persoonlijkheden
• De diagnose is zeer zeldzaam
• De toestand leidt tot gewelddadig gedrag
• Het wordt altijd erger in de tijd

De realiteit is dat de ervaring van elke persoon met schizofrenie uniek is. Hoewel er specifieke klinische criteria zijn waaraan moet worden voldaan om te worden gediagnosticeerd, kan elke persoon verschillende ervaringen hebben met de soorten symptomen die ze hebben, de mate waarin de symptomen in de loop van de tijd voortschrijden of in remissie gaan en hoe zij op de behandeling reageren methoden.

Bij kinderen

Hoewel zeldzaam, kan het optreden van schizofrenie optreden bij kinderen van 13 jaar of jonger. Geschat wordt dat schizofrenie bij kinderen ongeveer een procent van de Amerikaanse bevolking treft. Het kunnen identificeren van de toestand bij kinderen kan behoorlijk moeilijk zijn, omdat kinderen het moeilijk kunnen hebben om hun ervaringen te begrijpen en te beschrijven aan anderen. Om deze reden is het niet erg nuttig om uw kind vragen te stellen over de symptomen. Misschien wilt u de arts van uw kind raadplegen als u dingen opmerkt als:

• Vreemde eetrituelen
• Ongewoon gedrag
• Bizarre ideeën
• Sociale isolatie
• Drastische verandering in academische prestaties

Aangezien het begin van schizofrenie symptomen meestal plaatsvindt in de late tienerjaren tot de vroege jaren dertig, houd er rekening mee dat deze symptomen waarschijnlijk gerelateerd zijn aan iets anders dan schizofrenie.

Voor zorgverleners

Zorg voor een geliefde met schizofrenie kan een uitdaging zijn. Een van de belangrijkste dingen die kunnen helpen is om jezelf te onderwijzen over de conditie en de ervaringen die mensen met schizofrenie vaak tegenkomen. Het verzamelen van informatie kan ons helpen te leren wat we onderweg kunnen verwachten, wat onze geliefde mogelijk nodig heeft in het proces en hoe we het beste kunnen helpen.

Ondersteuning kan net zo belangrijk zijn voor zorgverleners als voor de persoon die met de aandoening leeft. Groepsondersteunende omgevingen bieden mogelijkheden om contact te maken met anderen die zich kunnen vinden in uitdagingen en die meedoen aan het vieren van overwinningen. U kunt ook merken dat mensen nuttige informatie delen over nieuwe of progressieve behandelmethoden en andere hulpmiddelen die uw geliefde kunnen helpen.

Wees niet bang om om hulp te vragen. Mantelzorgers kunnen zich overweldigd voelen door verantwoordelijkheden en besteden zoveel tijd aan het zorgen voor anderen dat ze nalaten om voor zichzelf te zorgen. Reikwijdte bereiken bij een steungroep, een aanbieder van geestelijke gezondheidszorg of andere middelen kan u ruimte bieden om uw ervaringen te delen en emoties te verwerken.

Een woord van heel goed

Schizofrenie is vaak een moeilijke ziekte om volledig te behandelen, maar er is hoop. Door veelzijdige en consistente behandeling kunnen veel mensen met de diagnose schizofrenie herstellen van veel ziekteverschijnselen. Mensen met schizofrenie hebben steun nodig van hun familie en leden van de gemeenschap om de beste kans te hebben om een ​​volledig en actief leven te leiden.

Als u of uw familielid de diagnose schizofrenie heeft, weet dan dat het niet uw schuld is. Weet ook dat er veel mensen zijn om getroffen personen te helpen herstellen en de controle over hun leven terug te krijgen.

Wat zijn de symptomen van schizofrenie?