Een overzicht van secundaire osteoporose

Secundaire osteoporose wordt veroorzaakt door bepaalde ziekten en behandelingen die de botdichtheid verstoren en botverlies veroorzaken. Onderzoek van de Journal of Osteoporosis laat zien dat secundaire osteoporose minstens 21 procent van de mannen en 17,5 procent van de vrouwen treft. Hoewel er geen remedie is voor secundaire osteoporose, kunnen verschillende behandelingen helpen bij het verminderen van botverlies, het versterken van botten en het voorkomen van fracturen. 

symptomen

Mensen met osteoporose ervaren over het algemeen geen symptomen. Meestal blijft osteoporose vele jaren onopgemerkt en wordt pas gediagnosticeerd als iemand een bot breekt. Gemeenschappelijke botbreuken die verband houden met osteoporose omvatten fracturen van de heup, pols of wervelkolom. Af en toe veroorzaakt osteoporose symptomen. Deze kunnen zijn:

• Rugpijn
• Een gebogen houding waarbij de bovenrug gebogen wordt (de zogenaamde Kyphosis)
• Geleidelijk hoogteverlies

Rugpijn komt vaak voor bij osteoporose van de wervelkolom. Pijn is gelokaliseerd en neemt toe met lifting. Tederheid in het getroffen gebied is ook gebruikelijk. Pijn en gevoeligheid kunnen lange tijd aanhouden.

Oorzaken

Een aantal medische aandoeningen, medicijnen en leefstijlfactoren kunnen secundaire osteoporose veroorzaken. Veelvoorkomende medische aandoeningen die bijdragen aan secundaire osteoporose zijn kankers die botverlies veroorzaken, waaronder bot-, borst- en prostaatkankers, evenals hormonale onevenwichtigheden (zoals hyperthyreoïdie, een aandoening die overmatige schildklierfunctie veroorzaakt).
Nier of leverfalen kan ook secundaire osteoporose veroorzaken, evenals reumatoïde artritis, een chronische auto-immuunziekte die ernstige ontsteking van de gewrichten, weefsels en organen in het hele lichaam veroorzaakt. Bovendien is een andere oorzaak scheurbuik, een aandoening die wordt veroorzaakt door ernstige vitamine C-tekort.
Medicijnen die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van secundaire osteoporose omvatten:

• corticosteroïden. Deze medicijnen behandelen verschillende aandoeningen en het is al lang bekend dat ze botverlies veroorzaken.
• Hormoonbehandelingen.
• Lithium. Geneesmiddelen met lithium worden vaak gebruikt om een ​​bipolaire stoornis te behandelen.
• Chemotherapie behandelingen.

Sommige leefstijlfactoren kunnen ook bijdragen aan secundaire osteoporose, waaronder overmatig alcoholgebruik, roken en het niet eten van voldoende voedsel rijk aan vitamine D en calcium.

Diagnose

Secundaire osteoporose wordt op dezelfde manier gediagnosticeerd als primaire osteoporose. Testen omvat:

• Botdichtheid testen. Een botdensitometrie (DEXA) -test is de meest nauwkeurige methode voor het diagnosticeren van osteoporose. DEXA-scanning maakt gebruik van röntgenfoto's met lage energie door een bot (ruggengraat, heup of pols) om de ernst van osteoporose en de kans op breuken aan te geven. De test is kort, pijnloos en er is beperkte blootstelling aan straling.
• Bloed werk. Dit wordt gedaan om de calcium-, fosfor-, alkali- en vitamine D-spiegel te meten. Abnormale en lage niveaus kunnen wijzen op osteoporose. Bij mannen kan het testen van het testosteron serum helpen bij de diagnose.
• röntgenstralen. Röntgenstralen zijn nuttig bij de diagnose wanneer botverlies aanzienlijk is.

Behandeling

Net als primaire osteoporose is er geen remedie voor secundaire osteoporose. Behandeling voor secundaire osteoporose is meestal iets complexer en hangt af van de onderliggende aandoening. 
Bij secundaire osteoporose begint de behandeling met het beheren van de onderliggende oorzaak en het onder controle te krijgen.
Behandeling van secundaire osteoporose is ook gericht op het voorkomen van botverlies, botbreuken en invaliditeit en het beheersen van pijn. Uw behandelplan voor osteoporose omvat veranderingen in levensstijl en medicijnen. 

Lifestyle

De volgende veranderingen in levensstijl kunnen u helpen om osteoporose te beheersen en uw risico op fracturen te verminderen.
Dieet
Artsen adviseren om voldoende vitamine D en calcium uit uw dieet te halen. Calcium is het primaire mineraal in de botten, terwijl vitamine D het lichaam helpt het calcium te absorberen dat het nodig heeft voor een optimale gezondheid en sterke botten. De combinatie van vitamine D en calcium kan het botverlies vertragen. Wanneer het botverlies wordt vertraagd, neemt het risico op fracturen af.  
Calciumrijke voedingsmiddelen die u aan uw dieet kunt toevoegen, zijn onder andere:

• Zuivel
• Verrijkte broden en granen
• Donkergroene groenten
• Sojaproducten     
• Calciumversterkte sappen en granen

De NIH Osteoporose en gerelateerde botziekten - National Resource Center raadt aan volwassen mannen en vrouwen krijgen dagelijks 1.000 milligram (mg) calcium. Vrouwen tussen de leeftijd van 51 en 70 en iedereen ouder dan 70 jaar zouden 1.200 mg calcium per dag moeten krijgen. De NIH beveelt verder aan dat volwassenen onder de 70 dagelijks 600 internationale eenheden (IU) vitamine D krijgen. Vitamine D-rijk voedsel omvat zeewatervissen, verrijkte melk, lever en eierdooiers. 
Als u niet genoeg vitamine D of calcium uit uw dieet kunt krijgen, kan uw arts supplementen voorstellen om u te helpen de aanbevolen hoeveelheden te krijgen.
Oefening
Lichaamsbeweging, ongeacht het type, kan helpen het botverlies te vertragen en de botdichtheid te verbeteren. Het kan ook de houding en balans verbeteren en het risico op vallen verminderen, waardoor het de kans op meer fracturen vermindert.
Krachttraining kan helpen om uw armen en rug sterker te maken en kan alles omvatten van gewichtsmachines tot weerstandsbanden en vrije gewichten. Gewichtdragende oefeningen zoals lopen, maar ook aerobics met een lage impact, zoals fietsen, kunnen de botten in uw heupen, ruggengraat en benen versterken.
Omgekeerde slechte gewoonten
Naast alle gezondheidsproblemen die roken en overconsumptie van alcohol kunnen veroorzaken, hebben ze ook invloed op de gezondheid van uw botten. Het roken van sigaretten kan de opname van calcium verstoren en het risico op botverlies vergroten. Alcohol kan vergelijkbare effecten hebben. U moet helemaal niet roken en met mate drinken.

medicijnen 

Medicijnen voor de behandeling van osteoporose zijn ontworpen om het verwijderen van calcium uit de botten te verminderen om botverlies te verminderen. Bisfosfonaten zijn de meest voorgeschreven medicijnen voor de behandeling van osteoporose. Deze medicijnen zijn effectief in het beperken van botverlies. Populaire bisfosfonaten omvatten:

• Fosamax (alendronaat)
• Actonel (risedronaat)
• Reclast (zoledroninezuur)            
• Boniva (ibandronaat)

Aanvullende medicijnen voor de behandeling van secundaire osteoporose zijn onder meer:

• Prolia. Prolia (denosumab) is een alternatief voor bisfosfonaten voor mensen die deze medicijnen niet kunnen gebruiken. Onderzoek toont aan dat het de botmineraaldichtheid kan verbeteren en het risico op fracturen kan verminderen. 
• Forteo. Forteo (teriparatide) injecties worden vaak voorgeschreven aan mensen die fracturen hebben gehad en waarvan de osteoporose wordt veroorzaakt door het gebruik van corticosteroïden. Dit medicijn kan helpen bij de wederopbouw van het bot.  
• Hormoonvervangingstherapie (HRT). Van HST of oestrogeen is aangetoond dat het botverlies en breuken voorkomt en de botdichtheid verhoogt. Het wordt in het algemeen voorgeschreven voor vrouwen die postmenopauzaal zijn. Het is verkrijgbaar als een patch of een pil. HST wordt niet aanbevolen voor de langetermijnbehandeling van osteoporose vanwege de nadelige effecten, waaronder een verhoogd risico op een hartaanval, beroertes, bloedstolsels en borstkanker. Vrouwen moeten met hun arts bespreken of HST mogelijk is om hun osteoporose te behandelen en of de voordelen van HST opwegen tegen de risico's..

Een woord van heel goed

Osteoporose is een veelvoorkomende aandoening en hoewel er geen genezing is, zijn er behandelingen beschikbaar. Medicijnen, hormoontherapieën en veranderingen in levensstijl kunnen helpen het botverlies te vertragen en uw botten sterker te maken. Als u denkt dat u secundaire osteoporose heeft, overleg dan met uw arts over de beste behandelingen voor uw unieke situatie. Met hulp van uw arts kunt u het juiste behandelplan vinden en uw risico op fracturen verminderen. 
Osteoporose versus artrose