Waarom volledige anorexia herstel van cruciaal belang is voor de gezondheid van de hersenen

Anorexia nervosa (AN) is een ziekte die wordt gedefinieerd door beperking van voedsel, vaak resulterend in ondervoeding. Ondervoeding beïnvloedt elk systeem van het lichaam en de hersenen ontsnappen zelden aan de gevolgen van ondervoeding.

Brain Changes

AN gaat gepaard met veranderingen in stemming en denken. Patiënten hebben vaak symptomen van angst en depressie die niet ouder zijn dan de eetstoornis of worden verergerd door de AN. Ancel Keys 'Minnesota Study documenteerde dat angst en depressie tot de symptomen behoorden die gepresenteerd werden bij gezonde mannen die een semi-uithongeringsdieet gebruikten. Bovendien nemen mensen met AN zich vaak sociaal terug, worden meer rigide en gefixeerd in hun denken en hebben vaak weinig inzicht in hun ziekte. Een ouder beschreef haar dochter, "alsof de fysieke achteruitgang niet eng genoeg was, werd ze een andere en beangstigende persoon. Ze loog en manipuleerde om uit eten te komen en haar workouts binnen te halen. Ze loog en manipuleerde om het toenemende isolement van vrienden weg te redeneren. Toen ik probeerde om haar 'gewoon te laten eten', zou mijn rapport aan mijn man over hoe het ging, zijn: 'Haar hoofd draaide rond drie keer Exorcist-stijl en gif begon uit haar mond te spugen.' "

Onderzoek

Er bestaat een algemene overeenkomst dat herstel van AN gewichtherstel en revalidatie van de voeding vereist. Dit moet prioriteit krijgen boven inzichtgericht therapeutisch werk. Drie recente studies over het brein dienen om te illustreren waarom dit zo belangrijk is.

Een studie door Roberto en collega's (2010) gebruikte MRI-beeldvormingstechnieken om de hersenen van 32 volwassen vrouwen met AN voor en na gewichtsherstel te bestuderen (tot 90 procent van hun ideale lichaamsgewicht) en vergeleek ze met de hersenen van 21 vrouwen die niet Heb een. De resultaten toonden:

Mensen met ondergewicht met AN hadden significante tekorten in het volume hersengraanextract in vergelijking met gezonde controles.
Deze tekorten in het grijze stofvolume verbeterden met herstel van het gewicht op de korte termijn, maar normaliseerden niet volledig in de loop van de 51 weken durende studie.
Onderzoekers concludeerden: "De correlatie tussen BMI en volumeveranderingen duidt erop dat uithongering een centrale rol speelt in hersentekorten bij patiënten met AN, hoewel het mechanisme waardoor uithongering het hersenvolume beïnvloedt onduidelijk blijft."

Een onderzoek door Wagner en collega's (2005) voerde MRI-hersenscans uit bij 40 vrouwen die langdurig herstelden van eetstoornissen (proefpersonen waren patiënten met zowel AN en boulimia nervosa). Hun duur van herstel varieerde van 29 tot 40 maanden (veel langer dan de Roberto-studie). Resultaten toonden:

Alle hersenstructuren in de herstelde vrouwen waren normaal in volume en vergelijkbaar met die van controlepersonen.
Deze studie suggereert dat structurele hersenafwijkingen omkeerbaar zijn met langetermijn herstel.

Een studie door Chui en collega's (2008) evalueerde 66 volwassen vrouwen met een voorgeschiedenis van AN-leeftijd en vergeleek ze met 42 gezonde vrouwelijke vrouwen. De deelnemers ontvingen een MRI en een cognitieve evaluatie. De resultaten toonden:

Deelnemers met AN die op laag gewicht bleven hadden abnormale MRI-scans.
Gewicht herstelde patiënten hadden normale hersenvolumes.
Deelnemers die momenteel hun menstruatiecyclus hadden verloren of onregelmatige menstruatie hadden, vertoonden significante tekorten over een breed scala van vele cognitieve domeinen, waaronder verbale vaardigheid, cognitieve efficiëntie, lezen, wiskunde en vertraagde verbale recall (zelfs als de structurele hersenveranderingen waren opgelost).

Brain Recovery

Samengenomen suggereren deze studies een complex samenspel tussen de gewichtsstatus, de hersenstructuur en een optimaal functioneren van de hersenen. Hersenen materie krimpt eigenlijk tijdens AN en kost tijd om te herstellen. Zes maanden na volledig herstel van het gewicht zijn de hersenen vaak nog niet structureel weer normaal. Maar met voldoende tijd met een gezond gewicht lijkt het brein dat wel te doen geheel herstellen. Het onderzoek suggereert dat de hersenen van de meeste patiënten na drie jaar na het bereiken van gewichtherstel waarschijnlijk fysiek normaal lijken.

Hoewel een herstel van de post-postgewichten normaal kan lijken, is het normale functioneren van de hersenen misschien nog niet teruggekeerd. Het lijkt erop dat de menstruatie een bemiddelaar en een betere voorspeller van cognitief herstel is dan gewicht (voor vrouwen) en dat volledig cognitief functioneren mogelijk niet terugkeert tot de menstruatie gedurende ten minste zes maanden is gehandhaafd. Dit is een reden waarom de terugkeer van en voortdurende menstruatie zo'n belangrijke marker is van herstel.

Ouders van patiënten met anorexia melden een reeks van tijd, van zes maanden tot twee plus jaren om volledige "hersengenezing" te laten plaatsvinden. Wat ouders gewoonlijk bedoelen als ze hersengenezing melden, is dat ze een verbeterde toestand opmerken, "alsof de patiënt uit een mist komt." Verder melden ouders dat hersengenezing veranderingen in stemming en gedrag teweegbrengt, zodat patiënten stabieler lijken in hun herstel en "terug naar hun vroegere (pre-ziekte) zelf." Eén boek voor ouders heeft zelfs het recht: "Mijn kind is terug."

Het is belangrijk om de catch-22 van AN herstel te herkennen. Personen met AN zijn doorgaans cognitief gestoord en hebben langdurige tijd nodig met een gezond gewicht voor cognitieve stoornissen om volledig te verbeteren. Toch zijn het deels de cognitieve symptomen van AN die laten geloven dat er "niets mis mee is" en dus de behandeling afwijzen, wat een aandoening is die "anosognosia" wordt genoemd.

Implicaties voor patiënten en families

Het resultaat van dit onderzoek is volgens Dr Ovidio Bermudez, Chief Clinical Officer en Medical Director van Child & Adolescent Services bij Eating Recovery Centre in Denver, dat ouders en behandelprofessionals het zich niet kunnen veroorloven om een compromis te sluiten over gewichtstoename (Updates in Herinrichtingspraktijken voor adolescenten met anorexia in de klinische setting, terwijl ze de Professional Development-serie van Recovery Center gebruiken). Dr. Bermudez geeft aan dat patiënten met een te laag gewicht een "redding van de hersenen" nodig hebben, zodat "psychotherapie en gedragsverandering een verschil kunnen maken."

Dit is waarschijnlijk een reden waarom gezinsgebaseerde behandelingen (FBT) vaak succesvoller zijn dan individuele therapie voor jongere patiënten. Ouders moeten vaak zwaar tillen voor hun kinderen die ondervoed zijn. Het illustreert ook de uitdaging van de behandeling van oudere patiënten met anorexia, die misschien proberen te herstellen met een uitgehongerd brein. Onderzoek ondersteunt dat alleen met volledig en duurzaam gewichtherstel individuen volledig in staat zijn om hun eigen herstel te handhaven.