Zijn bermmonumenten illegaal?
What Makes a Roadside Memorial
Terwijl u meandert met uw lokale wegen en snelwegen, ziet u af en toe een klein gedenkteken langs de schouder of een paar meter verder in een grasveld of bovenop een dijk. Deze bermmonumenten (bekend als descansos in het Spaans) kan overal voorkomen, zoals op kruispunten, bochten in een weg, in de buurt van de vangrails, enz., en geeft over het algemeen aan waar een persoon een auto-ongeluk heeft gehad dat resulteerde in zijn of haar dood, hetzij onmiddellijk of later als gevolg van verwondingen leed.Er is geen specifieke vorm voor een bermmonument. Elk is gemaakt door een overlevende geliefde en neemt een eenvoudige of uitgebreide vorm aan die een familielid of vriend als zinvol beschouwt. Als zodanig kan een bermmonument praktisch alles omvatten, zoals:
- Een religieus symbool, zoals een christelijk kruis, Davidster, enz.
- Bloemen of kransen, echt of kunstmatig
- Foto's en / of persoonlijke aantekeningen
- Eten en / of drinken
- Vitale statistieken, zoals de naam van de overledene, geboortedatum en / of overlijdensdatum
- Kaarsen en / of lampen op batterijen of op zonne-energie
- Memorabilia, zoals teddyberen, speelgoed, cd's, bier of alcoholflessen, kleding, vlaggen, vuurraderen, enz..
- Illustraties en / of andere belangrijke grafische afbeeldingen
- Een kleurrijk lint en / of ballon (en) gebonden aan een boom, straatlantaarn of telefoonpaal, enz.
- Iets anders helemaal
Wettigheid
De meningen blijven verdeeld over het gebruik en de aanwezigheid van bermmonumenten in de Verenigde Staten en elders. Het is duidelijk dat de overlevende familieleden en / of vrienden van de overledenen hun creatie en aanwezigheid ondersteunen, maar veel mensen hebben om verschillende redenen bezwaar tegen dergelijke zelfgemaakte heiligdommen. Soms creëert de plaatsing en / of de grootte van een gedenkteken langs de weg een legitiem gevaar voor automobilisten, die een afleidingsmanifestatie of een visuele verkeersbelemmering kunnen vinden. Anderen maken bezwaar tegen het gebruik van religieuze symbolen op openbaar bezit, omdat het een schending van het grondwettelijke beginsel van scheiding tussen 'kerk en staat' is. Andere mensen protesteren puur op religieuze gronden tegen bermmonumenten, omdat dergelijke heiligdommen bouwprojecten kunnen hinderen, of omdat het creëren en / of onderhouden van bermgedenktekens mensenlevens in gevaar kan brengen.Aan de andere kant geloven veel mensen dat bermmonumenten een nuttig doel dienen, zoals automobilisten eraan herinneren om te vertragen en / of voorzichtig te rijden, of te signaleren dat een bepaald stuk rijweg gevaarlijk kan zijn.
Nog, anderen verwerpen alle bezwaren helemaal en beweren dat een dergelijke spontane herdenking geen grotere afleiding biedt dan de verkeersborden en advertenties die onze wegen en snelwegen bezaaien al.
Gezien de zeer emotionele en persoonlijke aard van dergelijke zelfgemaakte heiligdommen, reguleert elke Amerikaanse staat de legaliteit van bermmonumenten binnen zijn grenzen (er is geen federale wet), en, zoals je zou verwachten, de wetten variëren afhankelijk van waar je woont. Sommige Amerikaanse staten, zoals Colorado, Indiana, Montana, Noord-Carolina, North Dakota, Oregon en Wisconsin hebben bermmonumenten volledig verboden. Andere staten, zoals Florida, Utah en Washington, verbieden dergelijke ad-hocmonumenten maar bieden een door de overheid goedgekeurd alternatief: een bord langs de weg dat automobilisten aanmoedigt veilig te rijden en de naam van de overledene draagt. (Nabestaanden moeten de installatie van deze borden aanvragen en betalen.) Delaware biedt een herdenkingssteenprogramma waarin overlevenden kunnen betalen om de naam van een geliefde te laten graveren op een baksteen die een door de staat onderhouden herdenkingstuin vormt.
Een paar staten, zoals Alaska en West Virginia, hebben wetgeving aangenomen die nabestaanden en vrienden aanmoedigt om langs de weg gedenktekens te maken / onderhouden, maar de meeste Amerikaanse staten en / of steden vallen ergens tussen deze uitersten. Zo heeft Norton, Massachusetts in 2005 een verordening aangenomen die de aanwezigheid van bermgedenktekens beperkt tot 30 dagen, terwijl een moeder in Dowagiac, Michigan, in slechts drie maanden zes keer herhaaldelijk het bermgedenkteken ter ere van haar zoon moest vervangen omdat iemand bleef het verwijderen, ondanks het feit dat de staat bermmonumenten niet verbiedt (hoewel Michigan verbiedt om wegen langs de weg te creëren).
Als u een gedenkteken langs de weg wilt maken, moet u uiteindelijk de specifieke wetten in uw staat en / of gemeente controleren. Zelfs als uw staat deze gedenktekens niet verbiedt, kan uw stad of gemeente dat wel.
Dat gezegd hebbende, zelfs in staten die bermmonumenten volledig verbieden, begrijpen en respecteren veel staatsoverheden en -personeel de zeer emotionele en persoonlijke aard van bermgedenktekens en waarom mensen ze vestigen en daarom misschien niet verwijderen. In Wisconsin, bijvoorbeeld, die dergelijke zelfgemaakte heiligdommen volledig verbiedt, erkent het Wisconsin Department of Transportation publiekelijk "de noodzaak voor sommige mensen om zich op deze manier uit te drukken" en verklaart, "de afdeling zal onderzoeken om te bepalen of onmiddellijke verwijdering noodzakelijk is, of als het redelijkerwijs kan worden toegestaan om voor een tijdelijke periode niet langer dan een jaar te blijven. " (De foto hierboven toont zo'n gedenkteken langs een snelweg in Wisconsin en bestaat waarschijnlijk al een jaar of langer.)
Als een monument langs de weg geen optie is in uw gebied, overweeg dan zoiets als een herdenkingsbank.
