Startpagina » Einde van het leven zorgen » Verschillen tussen Normaal en Gecompliceerd Verdriet

    Verschillen tussen Normaal en Gecompliceerd Verdriet

    Hoewel verdriet een perfect natuurlijke en normale reactie is op pijnlijke gebeurtenissen, vinden sommige mensen het moeilijk om door te gaan en hun normale leven te hervatten ondanks het verstrijken van de tijd. Dit artikel legt de verschillen uit tussen normaal en gecompliceerd verdriet na de dood van een geliefde, de gebruikelijke symptomen of kenmerken van elk, en hoe om te gaan met gecompliceerd verdriet.

    Wat is verdriet?

    Verdriet is de krachtige, veelzijdige en vaak onbeheersbare reactie die mensen ervaren na een persoonlijk pijnlijke of traumatische gebeurtenis. Hoewel het meestal geassocieerd wordt met de dood van een geliefde, een doodgeboorte of een miskraam, kunnen vele andere gebeurtenissen ook in verschillende mate verdriet veroorzaken, zoals:
    • Een baan verliezen
    • Een significante verandering in levensstijl of financiële status
    • Een vriendschap, een romantische relatie of een huwelijk beëindigen
    • Ernstige ziekte of ziekte, persoonlijk of van invloed op iemand van wie u houdt
    • Uw fysieke mobiliteit of onafhankelijkheid verliezen
    • Een overval of inbraak die uw gevoel van veiligheid / veiligheid schendt
    • Een auto-ongeluk of ander belangrijk "bijna-dood" evenement
    Het is belangrijk om te begrijpen dat verdriet geen enkele emotie is; het is een ervaring of een toestand van zijn die zich fysiek, emotioneel, mentaal en / of spiritueel manifesteert na een pijnlijke of traumatische gebeurtenis. Bovendien is, net als onze vingerafdrukken, ieder van ons uniek en hoe we verdriet ervaren, en hoe lang we treuren, aanzienlijk kunnen variëren van de ene persoon tot de andere, zelfs na soortgelijke verliessituaties, zoals de dood van een ouder, echtgenoot / partner, kind, huisdier, enz.
    Dat gezegd hebbende, hoewel iedereen verdriet ervaart, is er een verschil tussen normaal, ongecompliceerd of eenvoudig verdriet en abnormaal, gecompliceerd of overdreven verdriet.

    Wat is normaal verdriet?

    Verdriet is de volkomen natuurlijke, noodzakelijke en normale manier waarop mensen reageren op een persoonlijk pijnlijke of traumatische gebeurtenis. Terwijl iedereen verdriet op zijn eigen manier ervaart, vertonen de meeste overlevenden normaal enkele / alle van de volgende kenmerken tijdelijk bij het reageren op een verlies in de dagen, weken of maanden na het overlijden van een geliefde:
    • Tranen, huilen of snikken
    • Veranderingen in het slaappatroon, zoals moeite met in slaap vallen of te weinig / te veel slaap
    • Een algemeen gebrek aan energie
    • Zich lusteloos of apathisch voelen over de noodzakelijke taken van de dag of het leven in het algemeen
    • Veranderingen in de eetlust, zoals geen zin om te eten of te veel eten, met name junkfood
    • Terugtrekken uit normale / gebruikelijke sociale interacties en relaties
    • Moeite met concentreren of concentreren op een taak, op het werk, persoonlijk, een hobby, enz.
    • Vragende spirituele of religieuze overtuigingen, werk- / loopbaankeuzes of levensdoelen
    • Gevoelens van woede, schuldgevoel, eenzaamheid, depressie, leegte, verdriet, enz. Maar nog steeds nu en dan momenten van vreugde / geluk ervaren
    Zoals hierboven vermeld, treurt iedereen op zijn of haar unieke manier een verlies als gevolg van de dood en is er geen tijdschema voor verdriet. De meeste grievers ervaren sommige / al deze reacties het diepst in de directe dagen / weken na een verlies, maar keren geleidelijk terug naar een "nieuw normaal" in de weken / maanden erna. Je geliefde zal je niet helemaal vergeten alsof hij of zij nooit heeft bestaan, maar na verloop van tijd zul je leren omgaan met zijn of haar afwezigheid en het litteken op je hart en ziel.

    Wat is ingewikkeld verdriet?

    Zoals hierboven opgemerkt, treft "normaal" verdriet in reactie op de dood van een geliefde over het algemeen rouwdragers tijdelijk, en de meerderheid van de overlevenden voelt geleidelijk aan de kenmerken van verdriet verdwijnen in de loop van de tijd en kan beginnen met het hervatten van hun natuurlijke routines en activiteiten. Sommige mensen kunnen echter gecompliceerde rouw ervaren waarin de gebruikelijke reacties op de dood van een geliefde niet vervagen na verloop van tijd en kunnen afbreuk doen aan of voorkomen dat ze hun normale leven leiden.
    Gecompliceerd verdriet kan worden aangeduid met andere termen, zoals:
    • abnormaal verdriet
    • chronisch verdriet
    • gecompliceerde rouwstoornis
    • overdreven verdriet
    • pathologisch verdriet
    • aanhoudende complexe rouwstoornis
    Ongeacht de terminologie, de kenmerken van gecompliceerd verdriet kunnen (naast een van de symptomen hierboven weergegeven):
    • Woede, irritatie of afleveringen van woede
    • Een onvermogen om te focussen op iets anders dan de dood van een geliefde
    • Zich intens concentreren op herinneringen van de overledene of een excessieve vermijding van dergelijke herinneringen
    • Intense gevoelens van verdriet, pijn, onthechting, verdriet, hopeloosheid, leegte, laag zelfbeeld, verbittering of verlangen naar de aanwezigheid van de overledene
    • Problemen met het accepteren van de realiteit van de dood
    • Zelfdestructief gedrag, zoals alcohol- of drugsmisbruik
    • Suïcidale gedachten of acties (Als je suïcidale gedachten hebt, bel dan de National Suicide Prevention Lifeline op 800-273-8255 om met een professionele counselor te praten.!)
    Zoals eerder vermeld, is de rouwrespons van iedereen uniek en is er geen specifieke hoeveelheid tijd die bepaalt wanneer normaal verdriet gecompliceerde rouw wordt. Sommigen leggen een drempel op van ongeveer zes maanden na het overlijden, maar het is volkomen normaal voor grievers om het eerste jaar na een aanzienlijk verlies moeilijk te vinden, omdat overlevenden voor het eerst vakantie, verjaardagen, jubilea en andere belangrijke jaartallen / evenementen meemaken. hun geliefden.
    Als je enkele van de kenmerken van gecompliceerd verdriet hierboven vertoont, je nog steeds "gevangen" voelt in je verdriet en / of dat je verdrietreactie gelijk blijft of is toegenomen ondanks het verstrijken van enkele maanden of meer, dan kun je overwegen om hulp te zoeken bij een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg.
    Overweeg ook om lid te worden van een rouwondersteuningsgroep bij u in de buurt, vooral als die bestaat voor mensen die een vergelijkbaar soort verlies hebben meegemaakt (een echtgenoot, partner, kind, enz.). Verdriet veroorzaakt meestal gevoelens van isolatie, maar bespreekt uw situatie met anderen rouw om een ​​sterfgeval kan u helpen een ander perspectief op uw specifieke reactie te krijgen.

    Factoren die mogelijk niet kunnen / kunnen bijdragen aan gecompliceerde rouw

    Ten slotte, afhankelijk van de omstandigheden rond de dood en / of de unieke persoonlijkheden / relaties van de betrokken personen, kunnen bepaalde uitdagingen optreden die - misschien ook niet - bijdragen aan gecompliceerde rouw of je doen afvragen of je gecompliceerde rouw ervaart.
    Vertraagd verdriet omvat het uitstel van een normale rouwrespons tot een later tijdstip, hetzij opzettelijk of onbewust. In sommige gevallen kan het nodig zijn dat een persoon "uiterlijk sterk" is om een ​​andere geliefde te helpen het hoofd te bieden aan een overlijden, tijdens het proces van de begrafenis, de dienst of de interment, of in de weken / maanden die volgen. In andere gevallen begint iemand misschien niet meteen te rouwen nadat een overlijden plaatsvindt, omdat hij of zij al te veel stress heeft, meer tijd nodig heeft om de realiteit van het verlies te verwerken, niet kan rouwen totdat hij een 'verdrietreactie' tegenkomt, enz..
    Zakelijk verdriet kan voorkomen wanneer een treurende persoon voelt dat hij of zij niet openlijk een verlies tot de dood kan erkennen vanwege echte of veronderstelde druk uitgeoefend door zijn of haar familie / vrienden, culturele of religieuze overtuigingen, of de maatschappij in het algemeen. Oorzaken kunnen bijvoorbeeld een overlijden gerelateerd aan HIV / AIDS, miskraam of doodgeboorte of de dood van een partner of partner van hetzelfde geslacht zijn. In deze gevallen kan het individu zijn of haar verdrietreactie uitstellen of voelt het nodig om alleen / privé te rouwen.
    Traumatisch verdriet kan voorkomen wanneer een overlijden gewelddadig, onverwacht plaatsvindt of het verlies veroorzaakt van iemand die sterft "vóór zijn of haar tijd", zoals een kind, kind, moord of slachtoffer van een ongeluk, iemand die getroffen is door een terminale ziekte / ziekte, enz. Plotseling of traumatisch verdriet kan leiden tot overdreven reacties en zelfs posttraumatische stressstoornissen.
    Nogmaals, het is belangrijk om te benadrukken dat iemand die een vertraagde, ontoerekende of traumatische verdriet heeft, niet noodzakelijk ook gecompliceerd verdriet zal behandelen. In veel gevallen zullen grievers ondanks deze omstandigheden hun rouwrespons toch normaal verwerken en zonder de specifieke "stadia" van verdriet te volgen. Maar als u twijfelt, moet u overwegen hulp te zoeken bij een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg.
    Bewerkt en bijgewerkt door Chris Raymond.