Een overzicht van maculaire degeneratie

Maculaire degeneratie, vaak aangeduid als leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (ARMD of AMD), is de belangrijkste oorzaak van blindheid in de Verenigde Staten. De aandoening treft vooral mensen van 65 jaar en ouder. Sommige macula-complicaties die jongere mensen treffen, kunnen maculaire degeneratie worden genoemd, maar de term verwijst in het algemeen naar leeftijd-gerelateerde maculaire degeneratie.
AMD beïnvloedt de macula, het gevoelige deel van het netvlies dat verantwoordelijk is voor een scherp centraal zicht. AMD kan worden behandeld, maar niet genezen.
Er zijn twee hoofdtypen leeftijdsgebonden maculaire degeneratie:

Droge (niet-neovasculaire) AMD
- Droge AMD, ook wel niet-exsudatieve maculaire degeneratie genoemd, is het meest voorkomende type, goed voor ongeveer 90 procent van alle AMD-gevallen. Bij droge AMD treedt een waarneembare verandering op in de gepigmenteerde cellen van het oog, waardoor gebieden met depigmentatie, pigmentklontering en drusen achterblijven (gele afzettingen onder het netvlies).
- Droge AMD verloopt meestal heel langzaam. Er zijn drie fasen: vroeg, gemiddeld en geavanceerd. Het vroegste stadium wordt gekenmerkt door drusen en normaal zicht of licht visueel verlies. Het verlies van het centrale zicht wordt groter, er kan meer drusen verschijnen of groter worden en pigmentveranderingen ontwikkelen zich naarmate de conditie vordert. De mate van verlies van gezichtsvermogen varieert met droge AMD, maar gaat zelden over in juridische blindheid. Macroflastische atrofie en milde littekens kunnen zich ontwikkelen.

Drusen zijn gele afzettingen onder het netvlies.

Natte (neovasculaire) AMD
- Natte AMD is goed voor ongeveer 10 procent van alle AMD-gevallen. Mensen met de droge vorm van AMD kunnen overgaan naar de meer ernstige natte vorm. Nieuwe bloedvatgroei (neovascularisatie) vindt plaats onder de retina. Hoewel deze schepen nieuw zijn, zijn ze kwetsbaar van aard. Bloed en vloeistof lekken uit de nieuwe bloedvaten, vaak tillen de macula op en veroorzaken visuele vervormingen, mogelijk resulterend in permanente weefselbeschadiging. Er kan littekens ontstaan, met als gevolg een aanzienlijk verlies van gezichtsvermogen en, vaak, juridische blindheid.

Andere maculaire degeneratie diagnoses omvatten:

Geografische maculaire degeneratie
- Geografische maculaire degeneratie is een geavanceerde vorm van droge maculaire degeneratie. Hier is er een algemeen, groter verliesgebied van de retinale pigmentepitheelcellen (RPE). De RPE, die de achterkant van het oog een karakteristieke roodoranje kleur geeft, helpt de fotoreceptoren van het oog, de staven en kegeltjes te voeden. Dientengevolge zal alles wat ziekte veroorzaakt in de RPE uiteindelijk de staven en kegeltjes in het netvlies beïnvloeden.
- Het wordt 'geografisch' genoemd omdat de grote gebieden van verloren RPE lijken op continenten die worden omringd door een zee van een gezond netvlies. Soms wordt het beschreven als RPE-uitval. Meestal is er geen vloeistoflekkage of -bloeding en het verlies van het gezichtsvermogen gebeurt heel langzaam. Artsen bestuderen gentherapie en RPE-transplantatie.
Juvenile Macular Degeneratie
- Juveniele maculaire dystrofie of degeneratie is erfelijk en treft jongeren en kinderen. Meestal is de aandoening autosomaal recessief, wat betekent dat het zich ontwikkelt wanneer een kind een recessief gen van elke ouder ontvangt. Juveniele maculaire degeneratie heeft geen invloed op het zicht aan de zijkant of perifeer zicht. Mensen die jeugdige maculaire degeneratie ontwikkelen, verliezen de centrale visie en worden niet blind. Er zijn twee hoofdvormen van juveniele maculaire degeneratie: de ziekte van Stargardt en Vitelliform macular dystrophy.

symptomen

Het verlies van gezichtsvermogen bij maculaire degeneratie is zo geleidelijk dat u het in het begin misschien niet opmerkt. Er is meestal geen pijn. Naarmate de ziekte vordert, kan uw zicht vervaagd zijn en kunnen objecten vervormd lijken. Sommige mensen met AMD klagen over ontbrekende letters in woorden of moeite met het zien van kleinere letters.
Naarmate de conditie voortschrijdt, kan er ook een diepgaand verlies of vergrijzing van het centrale zicht zijn, terwijl perifeer zicht onveranderd blijft. Soms kan de kleurweergave veranderen.
Tekenen van AMD zullen ook aanwezig zijn, hoewel ze het best kunnen worden gedetecteerd door een professionele oogarts.
Tekenen en symptomen van maculaire degeneratie

Oorzaken

De meest voorkomende soorten macula-degeneratie gerelateerd aan het ouder worden. Er zijn ook verschillende andere bekende risicofactoren voor het ontwikkelen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie:

Leeftijd
Roken
Familiegeschiedenis
Lichte oogkleur
hypertensie
blootstelling aan de zon
Hart-en vaatziekte
Hoge cholesterol
zwaarlijvigheid
Vrouwelijk geslacht
Verziendheid

Uw omgeving kan ook bijdragen aan de ontwikkeling van AMD en het huidige onderzoek richt zich op genen die het risico op het ontwikkelen van AMD kunnen verhogen of verlagen..
Oorzaken en risicofactoren van maculaire degeneratie

Diagnose

De diagnose AMD wordt gesteld nadat een uitgebreid oogonderzoek is uitgevoerd door een optometrist of oogarts.
Afstand en nabij zicht worden ook gemeten. Een test genaamd "Amsler grid" wordt uitgevoerd om blinde vlekken, golvende lijnen of vervormingen in het zicht te lokaliseren. Een uitgezet retinale onderzoek stelt de arts in staat om een vergroot zicht op de macula te zien.

Andere tekens

Uw oogarts zal zoeken naar tekenen zoals:

Drusen en veranderingen in de gepigmenteerde cellen in de macula, als gevolg van ophoping van cellulaire resten
Nieuwe bloedvatgroei (neovascularisatie): een waargenomen gebrek aan zuurstof in het netvlies kan chemische bemiddelaars signaleren die dit veroorzaken.
Vocht of bloed dat in het netvlies is gelekt (door nieuwe bloedvaten, die tijdens het vormen zwak zijn)

Als AMD wordt vermoed, kan een kleurstof-injectietest, fluoresceïne-angiografie (FA), worden besteld. Een andere diagnostische test, optische coherentie tomografie (OCT), kan ook worden uitgevoerd. Als AMD wordt gedetecteerd, volgt hierna een verwijzing naar een retinale specialist.
Hoe Macula Degeneratie wordt gediagnosticeerd

Behandeling

Er is geen remedie bekend voor maculaire degeneratie. AMD-behandeling richt zich op het vertragen of verminderen van de progressie van de ziekte en varieert afhankelijk van het stadium.
Op basis van de Age-Related Eye Disease Study (AREDS) werd aangetoond dat voedingssupplementen met vitamine C en E, beta-caroteen en zink de progressie van droge AMD tot geavanceerde AMD met 28 procent vertraagden of vertragen bij sommige mensen met de aandoening.

Macular Degeneration Doctor Discussion Guide

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF-behandeling voor natte AMD richt zich op het stoppen van de vloeistoflekkage van neovascularisatie. Procedures zoals fotocoagulatie en maculaire translocatie zijn uitgevoerd met variabele resultaten. Anti-vasculaire endotheliale groeifactor (anti-VEGF) -medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van maculaire degeneratie. Deze medicijnen worden rechtstreeks in het oog geïnjecteerd en werken om te voorkomen dat nieuwe bloedvaten zich vormen.
Als u aanzienlijk verlies van het gezichtsvermogen hebt ten gevolge van AMD, kunnen centra voor laag gezichtsvermogen en artsen producten of aanpassingen aan het huis aanbevelen die een functionele visie kunnen teruggeven en uw kwaliteit van leven kunnen verbeteren. Sommige van deze apparaten bevatten krachtige leesbrillen of bifocale lenzen, telescopische lenzen, handapparaten, vergrootglazen en gesloten televisiecircuits.
Andere aanbevelingen, zoals het gebruik van klokken met grote cijfers en kierkiezers, grote drukboeken, schrijfsjablonen en elektronische praatapparatuur, kunnen uw kwaliteit van leven drastisch verbeteren met maculaire degeneratie.
Hoe Macula Degeneratie wordt behandeld

omgaan

Leven met het verlies van gezichtsvermogen van macula-degeneratie vereist mogelijk aanpassingen in de levensstijl. Belangrijke aspecten van het leven die worden beïnvloed, zijn het besturen, lezen en uitvoeren van fijne motortaken die een volledig gezichtsveld vereisen, zoals het naaien en gebruiken van gereedschappen. In sommige gevallen moeten mogelijk activiteiten worden vermoed. Maar in andere gevallen kunnen hulpmiddelen (zoals vergrootglazen) en aanpassingen helpen en verder laten gaan.
Sociale ondersteuning is nuttig, niet alleen om u te helpen bij de aanpassing, maar ook om u te helpen bij dagelijkse taken indien nodig. U kunt ook overwegen om diensten zoals openbaar vervoer te verkennen.
Manieren om aan te passen en het hoofd te bieden aan Macula Degeneratie

Een woord van heel goed

Het is belangrijk om regelmatig oogonderzoek te ondergaan als onderdeel van uw routinematige gezondheidsonderhoud gedurende uw hele leven, zelfs als u geen verlies van het gezichtsvermogen hebt. Als uit evaluaties blijkt dat u vroege tekenen van maculaire degeneratie vertoont, moet u uw oogarts op de aanbevolen manier opvolgen en zich houden aan de voorgestelde stappen om de toestand te stoppen, omdat dit een verschil kan maken bij het voorkomen van verlies van het gezichtsvermogen.
Heeft u symptomen van maculaire degeneratie?