Een overzicht van oculaire histoplasmose

Histoplasmose is een longinfectie die wordt veroorzaakt door het inademen van een soort schimmelsporen in de longen. De schimmel, bekend als histoplasma capsulatum, wordt over de hele wereld gevonden in de bodem en in vogelpoep. Het wordt in de lucht verspreid door velden te ploegen, kippenhokken te vegen of gaten te graven.
Hoewel de meeste gevallen van histoplasmose mild zijn en geen behandeling vereisen, kunnen mensen met een verzwakt immuunsysteem meer ernstige gevallen van de ziekte ontwikkelen. Histoplasmose kan zich uitbreiden en zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam, inclusief het hart, de hersenen, het ruggenmerg en de bijnieren. In zeldzame gevallen van histoplasmose ontwikkelt zich een ernstige ooginfectie, het oculaire histoplasmosesyndroom (OHS). In geval van OHS, verspreidden zich schimmelsporen in de ogen. Deze ziekte is een belangrijke oorzaak van verlies van gezichtsvermogen bij mensen in de leeftijd van 20 tot 40 jaar.

symptomen

Symptomen van een histoplasmose-infectie treden meestal op binnen 10 dagen na blootstelling aan histo-schimmel. Symptomen kunnen het volgende omvatten:

• Koorts
• Droge hoest
• Waterige ogen
• Pijn op de borst
• Gewrichtspijn
• Rode bulten op poten

In ernstige gevallen kunnen de symptomen zijn:

• zweten
• Kortademigheid
• Bloed ophoesten

In de meeste gevallen van OHS zijn er geen symptomen. Een persoon die is geïnfecteerd met de ziekte kan ervan uitgaan dat hij verkoudheid of griep verliest.
De infectie verdwijnt meestal gedurende een periode van enkele dagen zonder behandeling. Schade aan het gezichtsvermogen kan niet meteen gebeuren, omdat de ontsteking veroorzaakt door de infectie kleine littekens achterlaat die 'histoplekken' worden genoemd op de plaats van infectie in de ogen. Histo-vlekken beïnvloeden je gezichtsvermogen meestal niet meteen, maar kunnen later in het leven problemen veroorzaken.
Omdat de initiële histoplasmose-infectie meestal geen symptomen veroorzaakt door het hele lichaam, realiseren de meeste mensen zich nooit dat ze histoplasmose-littekens of histoplekken in hun netvlies hebben. De littekens kunnen later leiden tot neovascularisatie in de macula resulterend in visueel verlies. Bij sommige mensen kan het enige jaren duren voordat zich complicaties voordoen. Abnormale bloedvaten kunnen zich vormen en veranderingen in het gezichtsvermogen veroorzaken, inclusief blinde vlekken of rechte lijnen die golvend lijken.

Oorzaken

Ademen van schimmel sporen in de longen kan leiden tot een geval van histoplasmose. De sporen kunnen zich dan vanuit de longen naar de ogen verspreiden, waar abnormale bloedvaten onder het netvlies kunnen beginnen te groeien. Deze bloedvaten kunnen laesies veroorzaken en kunnen, als ze niet worden behandeld, littekenweefsel vormen.
Het meeste littekenweefsel in het netvlies veroorzaakt geen problemen. Het littekenweefsel kan echter de plaats innemen van gezond retinaal weefsel in de macula, het centrale deel van het netvlies dat ons scherpe, duidelijke zicht mogelijk maakt. Littekens in de macula kunnen leiden tot nieuwe bloedvatgroei, aangeduid als neovascularisatie. Neovascularisatie veroorzaakt gezichtsverlies doordat de abnormale bloedvaten vocht en bloed kunnen lekken. Indien niet behandeld, kan deze neovascularisatie een litteken vormen, waardoor beschadigd weefsel achterblijft in plaats van het normale, levende weefsel. Littekenweefsel beïnvloedt uiteindelijk de communicatie tussen de ogen en de hersenen, wat resulteert in verlies van het gezichtsvermogen.
Een geval van histoplasmose kan worden geclassificeerd als acuut of chronisch, afhankelijk van de ernst en de levensduur van de ziekte.

• Acute histoplasmose of histoplasmose op korte termijnis meestal mild. Het leidt zelden tot complicaties.
• Chronische histoplasmose of lange-termijn histoplasmose komt veel minder vaak voor dan de acute vorm. In zeldzame gevallen kan het zich verspreiden over het hele lichaam, inclusief de ogen.

Diagnose

Uw oogarts zal OHS kunnen diagnosticeren na een verwijfd oogonderzoek. De ogen moeten worden gedilateerd zodat de arts het netvlies beter kan onderzoeken. Dit betekent dat de pupillen tijdelijk worden vergroot met speciale druppels, zodat de oogzorgspecialist de retina beter kan onderzoeken.
Een bevestigde diagnose omvat de aanwezigheid van histospots, wat wijst op eerdere blootstelling aan de sporen van de schimmel en zwelling van het netvlies. Het netvlies zal gezwollen lijken door de groei van nieuwe, abnormale bloedvaten. Een ander diagnostisch hulpmiddel voor OHS is optische coherentie tomografie (OCT). OCT wordt gebruikt om zwelling of beschadiging van het netvlies te detecteren. Deze techniek kan de arts helpen de hoeveelheid en de locatie van de bloeding te documenteren en de respons van een patiënt op de behandeling te volgen.
De arts kan ook een diagnostische test uitvoeren, fluorescentie-angiografie genaamd. In deze procedure wordt een kleurstof in de arm van de patiënt geïnjecteerd. De kleurstof reist naar de bloedvaten van het netvlies, waardoor een duidelijk zicht op mogelijke laesies.

Behandeling

Oculaire histoplasmose vereist in het algemeen geen behandeling. Hoewel het een ziekte is die wordt veroorzaakt door een schimmel, zijn antischimmelmedicijnen niet nuttig. OHS veroorzaakt littekens in het oog, maar er is geen actieve schimmelinfectie in het oog aanwezig.
Fotocoagulatie is de belangrijkste behandeling voor OHS-gevallen die zijn geëvolueerd naar neovascularisatie. Fotocoagulatie is een vorm van laserchirurgie waarbij een kleine lichtbundel de abnormaal groeiende bloedvaten vernietigt. Als er bloedingen worden gevonden dicht bij het midden van het oog, worden bepaalde medicijnen ook gebruikt. Momenteel worden dezelfde medicijnen gebruikt die worden gebruikt om maculaire degeneratie te behandelen. De medicijnen worden toegediend door injectie in het oog. In sommige gevallen moeten de injecties worden herhaald. Tijdens de laserprocedure kan een deel van het gezonde retinale weefsel worden vernietigd. Hoewel dit enig verlies van gezichtsvermogen kan veroorzaken, wordt het als nuttig beschouwd in een poging de fovea te beschermen, wat nodig is voor een helder zicht. Hoewel fotocoagulatie meestal het verloren gezichtsvermogen niet herstelt, verkleint dit de kans op verder verlies van het gezichtsvermogen. Soms kan een persoon terugkerende gevallen van OHS ontwikkelen, waarvoor mogelijk extra laserchirurgie nodig is.

omgaan

OHS is zeldzaam. De meeste mensen die met de histo-schimmel zijn besmet, zullen de infectie nooit in hun ogen krijgen. Als u echter wordt gediagnosticeerd met histoplasmose, wees dan alert op eventuele veranderingen in uw gezichtsvermogen. Hoewel zeldzaam, heeft de ziekte tot 90 procent van de volwassen bevolking getroffen in een regio in de VS die bekend staat als de 'Histo Belt'.
De regio met een hoog risico omvat de staten Arkansas, Kentucky, Missouri, Tennessee en West Virginia. Als je ooit in deze gebieden hebt gewoond, zou je moeten overwegen om een ​​arts je ogen te laten onderzoeken op mogelijke histospots. Zoals met elke oogziekte, is vroege detectie van groot belang om toekomstig mogelijk verlies van het gezichtsvermogen te voorkomen.