Waarom onze ogen leerlingen hebben
Waarom we leerlingen hebben
De pupil bepaalt hoeveel licht in het oog wordt gelaten. Het lijkt erg op een camera-diafragma dat meer licht binnenlaat voor meer belichting. 'S Nachts verwijden onze pupillen zich om meer licht binnen te laten om onze visie te maximaliseren. In het felle zonlicht krimpt onze pupil tot een zeer kleine diameter om ons in staat te stellen normaal te functioneren. Anders zouden we heel lichtgevoelig zijn. Dit beschermt de gevoelige fotoreceptoren in ons netvlies.En als we ergens heel dichtbij kijken, zoals een boek lezen, komen onze ogen samen en krimpen onze pupillen. Wanneer onze pupillen krimpen, lijkt het op het kijken door een gaatje. Als u door een klein gaatje kijkt, vermindert u perifere vervaging en neemt de scherptediepte toe. Dit verbetert de algehele gezichtsscherpte. De normale pupilgrootte is tussen 2,5 en 4,0 mm.
Welk systeem de leerling beheert?
De iris, het gekleurde deel van ons oog, bestaat uit pigment en bevat twee sets soepele spieren die de grootte van de pupil bepalen. de sluitspier en de dilatorspier. De sluitspier heeft de vorm van een ring aan de rand van de pupil. Wanneer het samentrekt, vernauwt of vermindert het de grootte van de leerling. De dilatorspieren zijn in een radiale vorm door de iris en wanneer deze samentrekt, verwijdt of vergroot deze de pupil.Beide systemen, de parasympathische en sympathische systemen controleren de leerling. Ons parasympathische systeem bestuurt dagelijkse activiteiten zoals rust, het vertragen van de hartslag en zaken als de spijsvertering. Het bestuurt de pupilgrootte tijdens normale activiteiten gedurende de dag en werkt om de pupilgrootte te veranderen afhankelijk van hoeveel licht aanwezig is. Het sympathische systeem is een beschermend systeem en geeft ons de typische "vecht of vlucht" -reacties. In de leerling, als we bang zijn of angst voelen, verwijden onze pupillen zich erg groot. Er wordt aangenomen dat dit licht binnenlaat zodat onze reacties sneller zijn.
Betekenis in de gezondheidszorg
Onderzoek van de pupil is erg belangrijk in de geneeskunde omdat de neurologische route van de pupil bestaat uit drie verschillende zenuwen en een zeer lange weg in het lichaam volgt. Deze drie zenuwbanen beginnen in een deel van de hersenen dat de hypothalamus wordt genoemd en die door het ruggenmerg loopt. Het tweede neuron verlaat het ruggenmerg en verplaatst zich naar de bovenkant van de long en vervolgens naar de nek waar het het derde neuron ontmoet.Vanaf hier gaat het onder de subclavia-slagader en dan een rit naast de halsslagader en een back-up door de hersenen en voor het oog. Vanwege het lange pad gebruiken artsen de leerling om mogelijke stoornissen te diagnosticeren die van invloed kunnen zijn op dit pad. Bijvoorbeeld, longkanker die de top van de long aantast, waar de zenuw van de pupil overheen reist, zou de pupilfunctie kunnen beïnvloeden. Afhankelijk van welk functieverlies de leerling vertoont, kunnen ze soms vertellen waar ze naar kanker moeten zoeken.
