Waarom mondgezondheid belangrijk is als u HIV hebt
Voor sommigen zijn er ook zorgen over de veiligheid van tandheelkundige procedures bij het verspreiden of verkrijgen van HIV. Zijn deze zorgen echt en is er iets dat u zou moeten doen om infectie te voorkomen?
Doelen van tandheelkundige gezondheid bij HIV
Te veel mensen nemen hun tandheelkundige gezondheid als vanzelfsprekend, totdat ze kiespijn of pijn krijgen die hun dagelijks leven verstoort. Hoewel dit geldt voor mensen in het algemeen, lopen personen met een verzwakt immuunsysteem een verhoogd risico. Zweren, tandvleesaandoeningen en tandbederf zijn allemaal aandoeningen die ernstige ziekten kunnen veroorzaken als ze zich vanuit de mond verspreiden en zich door het hele lichaam verspreiden..Omgekeerd zijn mondziekten vaak de eerste tekenen van een ernstiger HIV-gerelateerde infectie en dienen ze vaak als een voorspeller voor het voortschrijden van de ziekte. Enkele van de meer voorkomende mondinfecties zijn onder meer:
- Candidiasis (spruw), wat vaak het eerste teken is van een HIV-infectie en een infectie in een later stadium die kan worden geclassificeerd als een AIDS-definiërende aandoening wanneer deze zich door het hele lichaam verspreidt.
- Herpes simplex (HSV), wat gebruikelijk is bij zowel HIV-geïnfecteerde als niet-geïnfecteerde mensen, maar kan ook worden geclassificeerd als een AID-definiërende aandoening indien langer dan een maand duurt of in de longen, bronchiën of slokdarm aanwezig is.
- Orale harige leukoplakie (OHL), die voorspellend kan zijn voor het voortschrijden van de ziekte bij mensen met onbehandelde HIV-infectie.
- Bacteriële parodontale aandoeningen, waarvan sommige (zoals necrotiserende ulceratieve parodontitis) samenhangen met voortschrijdende immuuninstorting.
Hoe veilig zijn tandheelkundige procedures?
De tandheelkunde werd vroeg in de aidsepidemie gedemoniseerd toen werd gesuggereerd dat het virus via besmette tandheelkundige apparatuur kon worden verspreid. Dergelijke claims werden ingediend in het publieke bewustzijn in januari 1990 toen een vrouw uit Pennsylvania, genaamd Kimberly Bergalis, beweerde met HIV besmet te zijn nadat ze twee kiezen hadden verwijderd door tandarts Dr. David Acer in december 1987.De zaak blijft op zijn best controversieel, met vroege onderzoeken die enkele genetische overeenkomsten vertonen in de virussen van vijf voormalige Acer-patiënten die ook HIV hadden. Er blijven echter twijfels bestaan, omdat de tijd tussen de vermeende blootstelling en de ontwikkeling van aids ongelooflijk kort was (minder dan één procent van de mensen die in deze periode AIDS kregen). Bovendien heeft Bergalis seksueel overdraagbare aandoeningen die zij had vóór het indienen van haar claims niet gemeld.
Evenzo werd de in 2013 in Tulsa gevestigde tandarts Scott Harrington beschuldigd van niet-steriele praktijken waarvan sommigen vreesden dat maar liefst 7.000 van zijn patiënten het risico liepen op HIV en hepatitis. De daaropvolgende mediastorm herstelde angsten over het risico van HIV in tandartspraktijken, die alleen ontstoken waren toen uit sommige rapporten bleek dat 89 van de patiënten van Harrington hepatitis C hadden gekregen, 5 hepatitis B hadden gekregen en 4 HIV-patiënten die positief getest waren op HIV.
In feite bevestigde genetisch testen van patiëntspecimens dat slechts één geval van patiënt-tot-patiënt overdracht van hepatitis C-virus had plaatsgevonden als gevolg van de onsmakelijke praktijken van Harrington. (Hepatitis C is een besmettelijke, door het bloed overgedragen infectie die voornamelijk wordt geassocieerd met gedeelde blootstelling van de naald.)
Hoewel dit niet suggereert dat er geen risico is op overdracht van HIV, worden tandheelkundige procedures over het algemeen beschouwd als van laag tot verwaarloosbaar risico. In feite is er een grotere kans dat een kaakchirurg wordt besmet door een HIV-positieve patiënt dan andersom.
In sommige staten zijn er zelfs wetten die patiënten criminaliseren die hun HIV-status niet bekendmaken. Hoewel dergelijke wetten als verouderd worden beschouwd, lichten ze middelen toe waarmee zowel patiënten als artsen infectierisico's kunnen verminderen, waaronder:
- Iemand die gelooft dat hij tijdens een orale procedure aan HIV is blootgesteld als gevolg van bloeduitwisseling, kan ervoor kiezen om HIV-pre-expositieprofylaxe (PEP) te nemen, een 28-daagse kuur met antiretrovirale medicijnen die de kans op infectie kan verminderen. PEP-procedures zijn ook beschikbaar voor gezondheidswerkers.
- Hiv-positieve mensen kunnen hun infectiviteit verminderen door het virus volledig te onderdrukken door antiretrovirale combinatietherapie te gebruiken.
- Wegwerpbare tandheelkundige hulpstukken en strikte naleving van sterilisatiemethoden kunnen het risico verder verminderen.
Uw tandheelkundige gezondheid behouden
Regelmatige uitstapjes naar de tandarts zijn een belangrijk onderdeel voor het behoud van een optimale gebitgezondheid. Maar zelfs als u geen regelmatige tandartsbezoeken kunt betalen, zijn er dingen die u thuis kunt doen om een gezond gebit te behouden, waaronder:- Borstel regelmatig en goed minstens twee keer per dag met een handmatige of elektrische tandenborstel. Zorg ervoor dat de borstelharen van uw tandenborstel zacht zijn om trauma aan het tandvlees te voorkomen. En vergeet niet om ook je tong zachtjes te poetsen.
- Flossing verwijdert regelmatig en correct plaque dat zich tussen de tanden opbouwt en voorkomt de ontwikkeling van ontstoken tandvlees, gaatjes en zweren ...
- Antimicrobiële mondspoelingen kunnen extra bescherming bieden tegen bacteriën en bacteriële infecties. Het is echter belangrijk om op te merken dat mondspoeling geen vervanging is voor poetsen en flossen, maar eerder voor algemene goede mondhygiënepraktijken.
