Een overzicht van hypovolemie

Wanneer de hoeveelheid vloeistof in het intravasculaire systeem te laag is, is bekend dat deze onvoldoende volume of hypovolemie heeft. (In de meeste gevallen verwijst dit naar het bloedvolume, maar dit kan ook lymfevocht omvatten.) Dit artikel zal zich richten op hypovolemie omdat het betrekking heeft op het bloedvolume in verhouding tot de beschikbare ruimte in de bloedsomloop.
De behoefte van elke persoon aan vocht is een beetje anders en hangt af van de spiermassa, cardiovasculaire gezondheid, lichaamsvet en verschillende andere dingen. Er zijn klinische tekenen van hypovolemie, maar het zou mogelijk zijn om tot 30 procent van het totale volume van de bloedsomloop te verliezen voordat tekenen of symptomen van hypovolemie duidelijk worden.

Achtergrond

Het lichaam is in feite een zak (of meerdere zakken) vloeistof. Elke cel heeft een buitenmembraan gevuld met vloeistof, waarbinnen alle structuren zijn die nodig zijn voor de celfunctie. De cellen vormen weefsels, waarvan er vele zijn georganiseerd in verschillende structuren die vloeistof kunnen geleiden of bevatten.
Al deze vloeistof is op waterbasis en moet voldoende water bevatten om alle zouten en deeltjes in evenwicht te houden. Water en zout worden van cel naar cel verplaatst, evenals in en uit de bloedbaan omdat het lichaam vocht moet uitbalanceren.
Wanneer het lichaam voldoende gehydrateerd is en er voldoende relatief vloeistofvolume is om de beschikbare ruimte in de bloedsomloop te vullen, functioneren de systemen typisch goed.
Wanneer de bloedsomloop echter te groot is ten opzichte van de vloeistof die beschikbaar is, staat deze bekend als hypovolemie.
Het gebrek aan volume beïnvloedt het vermogen van het lichaam om de weefsels voldoende te perfuseren (vullen) met bloed, zuurstof en voedingsstoffen. Ontoereikende perfusie is een aandoening die bekend staat als shock. Hypovolemie en shock hangen nauw samen.

symptomen

De symptomen van hypovolemie en de symptomen van shock zijn zeer vergelijkbaar. Naarmate het bloedvolume afneemt, begint het lichaam het gebrek aan volume te compenseren door de bloedvaten te vernauwen. Door in de bloedvaten te knijpen, wordt de beschikbare ruimte in het cardiovasculaire systeem kleiner, wat betekent dat het relatieve volume van het bloed voldoende is om druk te creëren en de weefsels te perfuseren.
Dit leidt bloed af van de meest distale delen van het lichaam (meestal de huid) en resulteert in verlies van kleur en minder merkbare warmte (koele, bleke huid). De hartslag neemt toe om beschikbaar bloed sneller te laten circuleren en om de bloeddruk voldoende te verhogen om het verlies van volume (en druk) in de vasculaire ruimte te compenseren. Op dit moment is er vaak heel weinig verandering in de meetbare bloeddruk.
Als de oorzaak van de hypovolemie (zie hieronder) niet wordt gecorrigeerd en het lichaam het vloeistofvolume blijft verliezen, reageert het lichaam door:

Zweten (stressreactie op het verlies van perfusie)
Duizeligheid (omdat verlies van perfusie de hersenen beïnvloedt)
Verwarring
Vermoeidheid
Verlaagde bloeddruk

Als hypovolemie onbehandeld blijft en de oorzaak niet wordt gecorrigeerd, kan de patiënt bewusteloos raken.

Oorzaken

Over het algemeen bestaat 60 procent van het lichaamsgewicht bij mannen uit vocht, terwijl het bij vrouwen ongeveer 50 procent is.
Er zijn verschillende manieren om het vloeistofvolume te verliezen. Zweten, overmatig urineren, braken of diarree kunnen allemaal snel waterverlies veroorzaken. Als de vloeistof niet voldoende wordt vervangen door drinkwater, kan een persoon uitgedroogd raken en uiteindelijk hypovolemisch worden.
Bloedingen zijn de meest voorkomende oorzaak van hypovolemie. In feite kan direct bloedverlies zeer snel leiden tot hypovolemie.
De locatie van de bloeding kan intern zijn (zoals bloeden in de buik), gastro-intestinaal (bloeden in de maag, slokdarm of darm), of extern. In gevallen van interne of gastro-intestinale bloeding zijn soms de tekenen en symptomen van hypovolemie de eerste indicaties van bloedverlies, in plaats van de waarneming van het bloeden zelf.
Het verplaatsen van vocht uit de bloedbaan kan ook hypovolemie veroorzaken. Ernstige uitdroging (verlies van water) kan leiden tot hypovolemie als de weefsels water uit de bloedbaan halen om het verlies in balans te brengen. Zelfs een patiënt met ernstig oedeem (zwelling) in de extremiteiten, zoals een patiënt met congestief hartfalen, kan hypovolemie hebben.
Hoewel de patiënt mogelijk te veel vocht in het lichaam heeft (resulterend in zwelling), heeft ze misschien niet genoeg in het cardiovasculaire systeem. Dit zou resulteren in hypovolemie.
Als de hoeveelheid vocht in het lichaam onveranderd blijft, maar de grootte van het cardiovasculaire systeem groter wordt, kan de patiënt relatieve hypovolemie ervaren. In dit geval is er geen verlies of verschuiving van vloeistof, maar de plotselinge toename van de ruimte in de bloedvaten leidt tot hetzelfde verlies van druk en perfusie als hypovolemie. Dit is de oorzaak dat een patiënt tijdens syncope het bewustzijn verliest.

Diagnose

Er is geen definitieve bloedtest voor hypovolemie. Een klinische beoordeling is vereist om een diagnose te stellen. Vitale functies zoals bloeddruk, polsfrequentie, capillaire hervullingstijd (hoe lang het duurt voordat de kleur terugkeert naar uw vingernagels nadat u ze hebt ingedrukt - hoe sneller deze terugkeert, hoe beter), en de ademfrequentie geeft allemaal aanwijzingen over het bloedvolume van een patiënt ten opzichte van zijn cardiovasculaire capaciteit.
Bij een grondige anamnese en lichamelijk onderzoek kan de zorgverlener de patiënt vragen naar vochtinname, voorgeschiedenis van braken of diarree en urineproductie. De patiënt moet mogelijk ook haar bloeddruk en pols laten nemen tijdens het liggen, rechtop zitten en staan. Veranderingen in de vitale functies tussen deze posities kunnen wijzen op de aanwezigheid van hypovolemie.

Behandeling

Vloeistofinname is de behandeling voor hypovolemie. In het geval van direct bloedverlies kan een bloedtransfusie nodig zijn voor ernstige gevallen. Anders kan een intraveneuze infusie noodzakelijk zijn. De belangrijkste behandeling is om de onderliggende oorzaak van de hypovolemie te corrigeren.

Een woord van heel goed

Hypovolemie kan tot shock leiden en shock is erg gevaarlijk. Als u niet voldoende vocht heeft gekregen of als u aan het bloeden bent (zelfs een eenvoudige bloedneus die niet stopt) en u zich duizelig, zwak of misselijk voelt, is het het beste om onmiddellijk uw arts of zorgverlener te raadplegen. Vroegtijdige interventie is het beste voor diagnose en behandeling.
Verschillende soorten schokken