Een overzicht van gescheurde milt

De milt is een klein orgaan dat zich bevindt in het bovenste kwadrant links van de buik onder de ribbenkast (ver boven en ver links van de navel). Als je de milt kon zien, ziet het er paars en zacht uit. Het wordt beschouwd als een solide orgaan, wat betekent dat het niet hol is zoals een blaas of een maag. De consistentie is meer een kleine versie van de lever. De volledige functie van de milt is nog steeds in discussie, maar we weten dat het een grote rol speelt in het immuunsysteem.
De helft van het miltweefsel wordt de rode pulp genoemd en is verantwoordelijk voor het filteren van oude en beschadigde rode bloedcellen en fungeert als een reservoir voor bloedplaatjes en rode bloedcellen. Het andere weefsel is de witte pulp, die antilichamen produceert en is verbonden met het lymfatische systeem.
Een gescheurde milt verwijst naar het bloeden in de buikholte van een gescheurde of verscheurde milt. De meeste miltbeschadiging is het gevolg van traumatisch letsel, maar het kan spontaan optreden als de milt ontstoken of ziek is.
Alle circulatie van bloed en lymfe door de milt maakt het een uitstekende kandidaat voor bloedingen indien gewond. Van patiënten met traumatische letsels aan systemen met meer dan één lichaam, heeft 10 tot 12 procent een buiktrauma. De lever en de milt zijn de twee meest voorkomende gewonde buikorganen. Trauma beschouwen als de vierde belangrijkste doodsoorzaak, die wijst op veel gescheurde milten en levers.

symptomen

Bij een traumapatiënt met verwonding aan de onderbuik zijn de meest voorkomende symptomen van een gescheurde milt pijn en gevoeligheid van de buik, met name in het bovenste kwadrant links. Naarmate bloed de buikholte binnendringt, kan dit leiden tot een symptoom dat bekend staat als veroordeelde pijn. Dit is pijn die de patiënt voelt ergens anders dan waar de verwonding zich bevindt.
In het geval van een gescheurde milt wordt de meest voorkomende pijn in de linker schouder of linkerkant van de borstwand gevoeld.
Omdat de milt zo rijk is aan bloeddoorstroming, kan een bloeding uit een ruptuur aanzienlijk zijn. Indien onbehandeld, kan bloeding uit een gescheurde milt zeer snel leiden tot hypovolemie (wanneer het plasmadeel van het bloed te laag is) en shock (een medische aandoening die de bloedtoevoer naar de hersenen vermindert).
Omdat de bloedsomloop moeite heeft om bloed naar belangrijke gebieden zoals de hersenen te krijgen, kan de patiënt zweten, duizeligheid, vermoeidheid, verwarring en uiteindelijk bewusteloosheid ervaren..

Oorzaken

De meest voorkomende oorzaak van een gescheurde milt is stompe trauma aan de buik, zoals die ervaren in een auto-ongeluk of een val van een aanzienlijke hoogte. Blunt trauma is het type trauma dat niet direct in de huid doordringt, zoals een steekwond of een schotwond. Penetrerend trauma komt minder vaak voor, maar kan ook leiden tot een gescheurde milt.
In zeldzame gevallen kan een gescheurde milt spontaan optreden zonder trauma. De milt kan ontstoken raken en vergroot worden door infectie, kanker of andere ziekten. De ziekte die het vaakst wordt geassocieerd met een niet-traumatische gescheurde milt is mononucleosis, hoewel de incidentie van een gescheurde milt slechts .1 procent van alle gevallen van mononucleosis is.
Malaria is een andere infectieziekte geassocieerd met gescheurde milt. Afgezien van het ontbreken van een traumageschiedenis lijken de symptomen van een spontaan gescheurde milt op die van een verwonding.

Diagnose

Een sterke klinische beoordeling met een gefocuste geschiedenis, een mechanisme van verwonding en lichamelijk onderzoek kan een hoge index van verdenking voor diagnose opleveren, maar een gescheurde milt kan niet altijd worden uitgesloten van alleen een klinische beoordeling. Echografie is een optie, maar kan een gescheurde milt nog steeds niet adequaat uitsluiten.
Indien beschikbaar, is een CT-scan de beste optie voor het evalueren van de buik en het diagnosticeren van een gescheurde milt. CT-scans kunnen zo weinig als 100 kubieke centimeter bloed in de buik detecteren, een hoeveelheid die overeenkomt met ongeveer een derde van een blikje frisdrank.

Behandeling

Niet-chirurgisch beheer van gescheurde milt is de primaire optie voor behandeling zolang de bloeddruk van de patiënt stabiel is en er geen ernstige bloeding is. Nauwgezette controle, bedrust en bloeddrukregeling worden gebruikt om de milt de tijd te geven om te genezen. Voor patiënten die met stabiele bloeddruk naar het ziekenhuis komen, is niet-chirurgische behandeling zeer succesvol.
Sommige ziekenhuizen kunnen interventionele radiologische behandelingen voor gescheurde milten proberen. Dit is een relatief recente optie en is niet altijd beschikbaar.
Afhankelijk van de ernst van de gescheurde milt en hoe stabiel de bloeddruk is, moet de patiënt misschien geopereerd worden. De chirurg zal zich concentreren op het herstel van de milt, indien mogelijk, maar een deel of de hele milt moet mogelijk worden verwijderd (een splenectomie genoemd). Als de milt wordt verwijderd, moet de patiënt mogelijk een aantal vaccinaties nemen om de immuunfunctie na de operatie te versterken.

Een woord van heel goed

Een gescheurde milt is een ernstige aandoening, of het nu uit een trauma komt of niet. Als u pijn in de schouder hebt opgelopen na een verwonding aan de buik, vooral als er geen trauma aan de schouder was, moet u naar medische noodhulp zoeken. En als er helemaal geen trauma is, moet u altijd een arts raadplegen voor pijn op de borst of pijn in de linkerschouder.
De belangrijkste behandeling voor een gescheurde milt is een vroege diagnose. Of de gescheurde milt behandeld zal worden met of zonder chirurgie, hoe eerder die beslissing kan worden genomen, hoe beter.
Welke condities beïnvloeden de milt?