Hoe een conditietest wordt uitgevoerd

Een conditietest, ook wel een fitnessbeoordeling genoemd, bestaat uit een reeks oefeningen die helpen bij het evalueren van uw algehele gezondheid en fysieke status. Er is een breed scala aan gestandaardiseerde tests die voor deze examens worden gebruikt, waarvan sommige voor medische doeleinden zijn bestemd en andere om vast te stellen of u gekwalificeerd bent om deel te nemen (zoals met de test voor gereedheid voor gevechtsgereedheid door het leger)..

Voor algemene gezondheids- en fitnessdoeleinden worden de tests beschouwd als het startpunt voor het ontwerpen van een geschikt oefenprogramma. Ze zijn bedoeld om te zorgen dat je geen risico loopt op schade en bieden de trainer de inzichten die nodig zijn om duidelijke en effectieve fitnessdoelen vast te stellen.

Algemene gezondheidsevaluatie

Voordat u met een fitnessprogramma begint, is het belangrijk om uw medische geschiedenis met uw trainer te delen en de nodige goedkeuringen van uw arts te krijgen om door te gaan.

De meeste fitnessspecialisten gebruiken een of meer screeninghulpmiddelen om uw basisgezondheidsstatus te bepalen. Dit kan het verkrijgen van metingen van vitale functies omvatten, zoals uw lengte, gewicht, rusthartslag (RHR) en rustende bloeddruk (RBP)..

Veel trainers zullen ook een vragenlijst over de activiteit van de lichamelijke activiteit (PAR-Q) gebruiken, bestaande uit zeven of meer vragen met betrekking tot uw algemene gezondheid. Van de vragen kan u worden gevraagd naar de soorten medicijnen die u gebruikt, eventuele problemen met duizeligheid of pijn, of een medische aandoening die uw vermogen om te oefenen nadelig kan beïnvloeden.

Lichaamssamenstelling Testen

Lichaamssamenstelling beschrijft de verschillende componenten waaruit uw totale lichaamsgewicht bestaat, inclusief uw spieren, botten en vet. De meest gebruikelijke methoden voor het schatten van de lichaamssamenstelling zijn:

Body mass index (BMI), een algemene berekening van lichaamsvet op basis van uw lengte en gewicht
Huidplooimetingen waarbij calipers worden gebruikt om te schatten hoeveel lichaamsvet er in een huidplooi zit
Bio-elektrische impedantie-analyse (BIA) waarbij elektrische signalen worden verzonden van elektroden door de voetzolen naar uw buik om uw lichaamssamenstelling te schatten

Cardiovasculaire uithoudingsvermogen testen

Cardiovasculaire uithoudingstests, ook wel stresstesten genoemd, meten hoe efficiënt uw hart en longen werken om zuurstof en energie aan uw lichaam te geven tijdens lichamelijke activiteit.

Onder de drie meest voorkomende tests die worden gebruikt:

Testritten van 12 minuten worden uitgevoerd op een loopband en vergelijken uw hartritme en ademhalingsfrequentie vóór uw training met uw hartritme en ademhalingssnelheid na de training.
VO2 max testen wordt uitgevoerd op een loopband of een hometrainer en gebruikt een ademhalingsapparaat om uw maximale zuurstofverbruik tijdens een activiteit te meten.
Oefening stresstesten wordt ook uitgevoerd op een loopband of een hometrainer en omvat het gebruik van een hartmonitor en bloeddrukmanchet om tijdens de training uw vitale functies te meten.

Sommige trainers nemen oefeningen op zoals sit-ups of push-ups om een kwalitatieve meting te krijgen van hoe je reageert op specifieke oefeningen. Deze basislijnresultaten kunnen op een later tijdstip worden gebruikt om te zien of uw gezondheids- en fitnessniveaus zijn verbeterd.

Kracht- en uithoudingsvermogen testen

Sterktetests meten de maximale hoeveelheid kracht die een spiergroep tegelijk kan uitoefenen. Spieruithoudingsvermogen, in vergelijking, meet de lengte van de tijd dat een spiergroep kan samentrekken en loslaten voordat het vermoeit.

De standaard gebruikte oefeningen zijn de push-up test en kernsterkte en stabiliteitstest. In sommige gevallen gebruikt een trainer een metronoom om te zien hoe lang je het ritme kunt bijhouden. De resultaten worden vervolgens vergeleken met personen in uw leeftijdsgroep en geslacht om uw basisniveaus vast te stellen.

Kracht- en uithoudingsvermogenstests zijn waardevol omdat ze de trainer helpen bepalen welke spiergroepen sterker zijn en die kwetsbaar zijn en behoefte hebben aan gerichte aandacht.

Flexibiliteitstesten

Het meten van de flexibiliteit van je gewrichten is van vitaal belang om te bepalen of je houdingsonevenwichten, voetinstabiliteit of beperkingen in je bewegingsbereik hebt.

Er zijn verschillende tests die worden gebruikt om de flexibiliteit te meten. Onder hen:

Sit-and-reach-tests worden gebruikt om de strakheid in uw onderrug- en hamstringspieren te meten. De test wordt uitgevoerd terwijl u op de grond zit met uw benen volledig uitgestrekt. Flexibiliteit wordt gemeten door het aantal centimeters dat uw handen van uw voeten zijn wanneer u vooruit reikt.
Schouder flexibiliteit testen, ook wel de ritssluitingstest genoemd, evalueert de flexibiliteit en mobiliteit van uw schoudergewricht. Het gaat om het bereiken van een hand achter je nek en tussen je schouders terwijl je achter je rug reikt en naar je schouders met de andere hand. Flexibiliteit wordt gemeten door hoeveel centimeter er tussen uw handen van elkaar verschillen.
Trunklift testen wordt gebruikt om de dichtheid in uw onderrug te meten. Het wordt uitgevoerd terwijl u met het gezicht naar beneden op de vloer ligt. Met je armen naast je zou je gevraagd worden om je bovenlichaam op te tillen met alleen je rugspieren. Flexibiliteit wordt gemeten door het aantal centimeters dat je jezelf van de grond kunt tillen.