Het verschil tussen verstuikingen en spanningen

Verstuikingen en verrekkingen, hoewel soms door elkaar gebruikt, zijn niet hetzelfde. Een verstuiking is een letsel aan een ligament, het taaie, fibreuze weefsel dat botten verbindt met ander bot. Ligamentletsels hebben betrekking op strekken of scheuren van dit weefsel.

Een verrekking, aan de andere kant is het een letsel aan een spier of een pees, het weefsel dat spieren verbindt met botten. Afhankelijk van de ernst van de verwonding, kan een spanning een eenvoudige overstrekking van de spier of pees zijn, of kan het resulteren in een gedeeltelijke of volledige scheuring..

verstuikingen

Een verstuiking treedt meestal op als mensen vallen en op een uitgestrekte arm landen, in een basis glijden, op de zijkant van hun voet landen of een knie verdraaien terwijl de voet stevig op de grond is geplant. Dit resulteert in een overrekking of scheuring van de ligament (en) die dat gewricht ondersteunen.

Veel voorkomende soorten stammen zijn onder andere:

• Enkel verstuikingen: De enkel is een van de meest voorkomende verwondingen in professionele en recreatieve sporten en activiteiten. De meeste enkelverstuikingen gebeuren wanneer de voet abrupt naar binnen draait (inversie) of naar buiten (eversie) als een atleet na een sprong rent, draait, valt of landt. Een of meer van de laterale ligamenten zijn gewond.
• Pols verstuikingen: Polsen worden vaak verstuikt na een val waarbij de atleet op een uitgestrekte hand landt.

Tekenen en symptomen

De gebruikelijke tekenen en symptomen van een spierverstuiking zijn pijn, zwelling, blauwe plekken en het verlies van functionele vaardigheden (het vermogen om het gewricht te bewegen en te gebruiken). Soms voelen mensen een knal of traan als de blessure optreedt. Deze tekenen en symptomen kunnen echter variëren in intensiteit, afhankelijk van de ernst van de verstuiking.

Verstuiking ernstschaal

• Grade I verstuiking: Een graad I (lichte) verstuiking veroorzaakt overstrekking of lichte scheuring van de ligamenten zonder gezamenlijke instabiliteit. Een persoon met een milde verstuiking ervaart meestal minimale pijn, zwelling en weinig of geen verlies van functioneel vermogen. Blauwe plekken zijn afwezig of gering en de persoon kan gewoonlijk het aangetaste gewricht belasten.
• Grade II verstuiking: Een graad II (matige) verstuiking veroorzaakt gedeeltelijke scheuring van het ligament en wordt gekenmerkt door blauwe plekken, matige pijn en zwelling. Een persoon met een gematigde verstuiking heeft gewoonlijk wat moeite om het getroffen gewricht te belasten en ervaart wat functieverlies. Mogelijk is een röntgenfoto of MRI nodig.
• Klasse III verstuiking: Een graad III (ernstige) verstuiking resulteert in een volledige traan of scheurt in een ligament. Pijn, zwelling en blauwe plekken zijn meestal ernstig en de patiënt kan het gewricht niet belasten. Meestal wordt een röntgenfoto gemaakt om een ​​gebroken bot uit te sluiten. Dit type spierverstuiking vereist vaak immobilisatie en mogelijk een operatie. Het kan ook het risico verhogen van een atleet met toekomstige verstuikingen van de spieren in dat gebied.

Bij het stellen van een diagnose van een verstuiking, zal de arts de patiënt vragen om uit te leggen hoe de verwonding is opgetreden. De arts onderzoekt het aangetaste gewricht, controleert de stabiliteit en het vermogen om te bewegen en het gewicht te dragen.

stammen

Een spanning wordt veroorzaakt door het draaien of trekken aan een spier of pees. Stammen kunnen acuut of chronisch zijn. Een acute belasting wordt veroorzaakt door een trauma of een verwonding zoals een klap tegen het lichaam; het kan ook worden veroorzaakt door het op onjuiste wijze tillen van zware voorwerpen of het overbelasten van de spieren. Chronische stammen zijn meestal het gevolg van langdurig, herhaaldelijk bewegen van de spieren en pezen.

Veel voorkomende soorten stammen zijn onder andere:

• Terug Stam
• Hamstring-strains
• tendinitis (ontsteking van een pees)

Neem contact op met sporten zoals voetbal, voetbal, hockey, boksen en worstelen, zodat mensen risico lopen op spanningen. Gymnastiek, tennis, roeien, golf en andere sporten die uitgebreide grip vereisen, kunnen het risico op hand- en onderarmstammen verhogen. Elleboogstammen komen soms voor bij mensen die deelnemen aan racketsporten, werpspellen en contactsporten.

Twee veel voorkomende elleboogstammen zijn onder andere:

• Tennis elleboog (laterale epicondylitis)
• Golfer's Elbow (mediale epicondylitis)

Tekenen en symptomen

Typisch, mensen met een stress ervaren pijn, spierspasmen en spierzwakte. Ze kunnen ook plaatselijke zwelling, krampen of ontsteking hebben en, met een meer ernstige belasting, enig verlies van spierfunctie. Patiënten hebben meestal pijn in het geblesseerde gebied en de algemene zwakte van de spier wanneer ze het proberen te verplaatsen. Ernstige spanningen die de spier of pees gedeeltelijk of volledig scheuren zijn vaak zeer pijnlijk en invaliderend.

Stam Ernst

Stammen worden op dezelfde manier gecategoriseerd als verstuikingen:

• Klasse I stam: Dit is een milde belasting en slechts enkele spiervezels zijn beschadigd. Genezing vindt plaats binnen twee tot drie weken.
• Klasse II stam: Dit is een matige soort met meer uitgebreide schade aan spiervezels, maar de spier is niet volledig gescheurd. Genezing vindt plaats binnen drie tot zes weken.
• Klasse III stam: Dit is een ernstige verwonding met een volledige breuk van een spier. Dit vereist meestal een chirurgisch herstel van de spier; de genezingsperiode kan oplopen tot drie maanden.

Wanneer moet u een arts raadplegen voor een verstuiking of spanning?

• Je hebt hevige pijn en kunt geen gewicht op het gewonde gewricht leggen.
• Het gebied boven de gewonde joint of ernaast is erg zacht wanneer je het aanraakt.
• Het geblesseerde gebied ziet er krom uit of vertoont klontjes en bobbels die u niet ziet op het niet gewonde gewricht.
• U kunt het gewonde gewricht niet verplaatsen.
• Je kunt niet meer dan vier stappen lopen zonder veel pijn.
• Je ledem wordt gespen of wijkt weg wanneer je de joint probeert te gebruiken.
• Je hebt gevoelloosheid in een deel van het geblesseerde gebied.
• Je ziet roodheid of rode strepen die zich uit de wond verspreiden.
• U verwondt een gebied dat meerdere keren eerder gewond is geraakt.
• Je hebt pijn, zwelling of roodheid over een benig deel van je voet.

Behandeling

De behandeling van spierverstuikingen en -stammen heeft twee hoofddoelen. Het eerste doel is het verminderen van zwelling en pijn; de tweede is om herstel en revalidatie te versnellen.

Om zwelling te verminderen, wordt aangeraden om gebruik te maken van R.I.C.E. therapie (rust, ijs, compressie en hoogte) gedurende de eerste 24 tot 48 uur na het letsel.

Een OTC (of recept) anti-inflammatoire medicatie kan ook helpen pijn en ontsteking te verminderen.

RIJST. Behandeling

Rust uit: Verminder regelmatig sporten of andere activiteiten zoveel als je kunt. Uw arts kan u adviseren om 48 uur lang geen lichaamsgewicht op te wekken. Als u geen gewicht op een enkel of knie kunt zetten, kunnen krukken helpen. Als je een stok of een kruk gebruikt voor een enkelblessure, gebruik hem dan aan de niet-verwonde zijde om je te helpen weg te leunen en het gewicht van de gewonde enkel te verlichten..

Ijs: Breng een ijsblokje aan op het geblesseerde gebied gedurende 20 minuten per keer, vier tot acht keer per dag. Een koudverpakking, ijszak of plastic zak gevuld met gemalen ijs en gewikkeld in een handdoek kan worden gebruikt. Om koudletsel en bevriezing te voorkomen, mag u het ijs niet langer dan 20 minuten aanbrengen.

compressie: Compressie van een gewonde enkel, knie of pols kan zwelling helpen verminderen. Voorbeelden van compressieverbanden zijn elastische wraps, speciale laarzen, luchtafgietsels en spalken. Vraag uw arts om advies over welke u moet gebruiken.

Verhoging: Bewaar, indien mogelijk, de gewonde enkel, knie, elleboog of pols op een kussen boven het hart, om zwellingen te verminderen.

Revalidatie

De tweede fase van de behandeling van een verstuiking of strain is revalidatie om de normale functie te herstellen. Wanneer de pijn en zwelling zijn verminderd, kunt u over het algemeen voorzichtig beginnen met trainen. Een aangepast programma wordt vaak gemaakt door een fysiotherapeut die stijfheid voorkomt, het bewegingsbereik verbetert, de flexibiliteit verbetert en kracht opbouwt. Afhankelijk van het soort letsel dat je hebt, kun je enkele weken naar fysiotherapie gaan of de oefeningen thuis doen.

Mensen met een enkelverstuiking kunnen beginnen met een reeks bewegingsoefeningen, zoals het alfabet in de lucht schrijven met de grote teen. Een atleet met een geblesseerde knie of voet zal aan gewichtdragende en uithoudingsoefeningen werken. De lengte van deze fase is afhankelijk van de omvang van de verwonding, maar het is vaak enkele weken.

Het opbouwen van kracht is een langzaam en geleidelijk proces, en alleen als het goed is gedaan, kan de sporter overwegen terug te keren naar sport. Het is verleidelijk om de volledige activiteit te hervatten ondanks pijn of spierpijn, maar het terugkeren naar volledige activiteit verhoogt al snel de kans op opnieuw letsel en kan leiden tot een chronisch probleem.

De mate van revalidatie en de tijd die nodig is voor volledig herstel na een spierverstuiking of -stam is afhankelijk van de ernst van het letsel en de individuele genezing. Een gematigde enkelverstuiking kan drie tot zes weken revalidatie vereisen en ernstige verstuiking kan acht tot twaalf maanden duren om volledig te revalideren en opnieuw letsel te voorkomen. Geduld en leren omgaan met een blessure zijn essentieel voor herstel.

Voorkomen van verstuikingen en spanningen

Er zijn veel dingen die sporters kunnen doen om hun risico op spierverstuikingen en -stress te verminderen. Begin met het bekijken van 10 tips voor veilige trainingen om letsel te voorkomen.

• Voer evenwichts- en proprioceptieoefeningen uit.
• Oefen revalidatieoefeningen.
• Draag schoenen die goed passen.
• Vervang atletische schoenen zodra het loopvlak verslijt of de hiel aan één kant verslijt.
• Neem deel aan elke fitnessroutine en kom in een goede fysieke conditie om een ​​sport te beoefenen.
• Opwarmen voor deelname aan sporten of oefeningen.
• Draag beschermende uitrusting tijdens het spelen.
• Vermijd het sporten of sporten als je moe of pijn hebt.
• Ren op vlakke oppervlakken.