Waarom 'geen pijn, geen winst' is slecht advies

Als u het verschil tussen pijn en ongemak tijdens het trainen begrijpt, kunt u letsel voorkomen en uw conditie verbeteren. Trainen met pijn is een veel voorkomende fout voor veel atleten. Als het gaat om trainen met pijn, is het advies eenvoudig: stop elke oefening of activiteit die pijn veroorzaakt.

Maar deze eenvoudige manier om een ​​ernstige of langdurige verwonding te vermijden, wordt vaak genegeerd, afgewezen of aangepast door goedbedoelde atleten en coaches. Als sporters aandacht zouden schenken aan de signalen die hun lichaam geeft, zouden ze meer geneigd zijn veelvoorkomende sportblessures te vermijden en een veilige en effectieve trainingsroutine te behouden. Helaas missen of interpreteren veel atleten deze belangrijke en soms subtiele waarschuwingssignalen.

Ongemak versus pijn

Het is belangrijk voor atleten om het verschil tussen pijn en ongemak tijdens het trainen te leren herkennen. Coaches en trainers kunnen atleten leren om dit verschil te herkennen met dagelijkse check-ins en een beetje voorlichting over anatomie en fysiologie. Het hoeft geen hele lezing te zijn, maar een korte babbel kan een lange weg helpen om atleten veilig te houden.

Pijn is het primaire waarschuwingssignaal van het lichaam dat ons waarschuwt voor een probleem. Het heeft de neiging plotseling op te komen en is scherp, puntig, schietend, pijnlijk of irriterend. Het bevindt zich vaak in een gewricht of diep in de botten. Het heeft de neiging om snel je aandacht te vangen, juist omdat we bedoeld zijn om te luisteren en te reageren op pijngevoelens.

Oefening mag geen pijn veroorzaken en als dit het geval is, moet u de activiteit afzetten of stoppen tot de pijn stopt. Dit lijkt op gezond verstand, maar veel atleten negeren pijn, werk door pijn, rechtvaardiging van pijn en in sommige gevallen zelfs trainen met pijn. Voor een atleet is dit risicovol gedrag. De kans op het ontwikkelen van een ernstig of chronisch letsel neemt toe terwijl je oefent met pijn.

Ongemak, aan de andere kant, is vaak een onderdeel van de training van de training en kan een aanwijzing zijn dat je trainingen je pushen om je cardiovasculaire capaciteit en kracht te verbeteren. Het ongemak van spiervermoeidheid is bijvoorbeeld gebruikelijk na het optillen van gewichten of na een harde run. Dit soort sensatie bevindt zich meestal in de spieren en wordt ervaren als een branderig gevoel.

Af en toe zal een atleet het ongemak ervaren van vertraagde spierpijn, die één tot twee dagen na een nieuwe trainingsroutine of een bijzonder intense sessie kan optreden. Dit soort ongemak, hoewel niet prettig, is normaal. Vertraagde spierpijn zou slechts twee of drie dagen moeten duren en wordt alleen in de spieren gevoeld; niet de gewrichten of pezen.

Waarschuwingssignalen en veilige trainingsvooruitgang

Elke pijn aan het begin van de oefening moet een waarschuwing zijn dat er iets mis is. Als je pijn hebt aan één kant van het lichaam, als je pijn in een gewricht hebt of als je een beperkte bewegingsvrijheid hebt, moet je die activiteit stoppen of stoppen.

Een richtlijn voor de progressie van de training is om alleen je trainingsintensiteit of -duur te verhogen, zolang je pijnvrij bent en een volledige bewegingsvrijheid hebt zonder gewrichtspijn. Als het gaat om het trainen van de voortgang, is het handig om de 10 procent-regel als algemene leidraad te volgen. Eenvoudig gezegd, verhoog de trainingsduur, -afstand of -intensiteit niet meer dan tien procent per week.

Hoewel het niet perfect is voor elke atleet, kan deze richtlijn ertoe bijdragen dat atleten hun training in overeenstemming houden met het vermogen van het lichaam om vooruitgang te boeken. Het gebruik van deze richtlijn en het volgen van de 10 Tips voor Oefening Letselpreventie kan ook een atleet helpen om zich op zijn of haar lichaam aan te passen terwijl het zich aanpast aan verandering.

Oefening mag geen pijn veroorzaken. Als dit het geval is, doet u het verkeerd, bent u niet volledig hersteld van een blessure of bent u misschien op weg om een ​​chronische blessure te ontwikkelen. Slimme atleten leren luisteren naar de subtiele en niet-zo-subtiele waarschuwingssignalen die het lichaam biedt en passen hun oefeningen aan om pijn te voorkomen en geweldige resultaten te behalen.