Medicaid-hervorming nadat Trumpcare niet geslaagd was
In december 2018 verklaarde een federale rechtbankrechter in Texas de ACA ongrondwettig op basis van het feit dat het individuele mandaat, een belasting voor degenen die zich niet hebben aangemeld voor gezondheidszorg, door de GOP in 2017 is geëlimineerd. Nu heeft president Trump intrekking van de ACA in zijn geheel een kernpunt. Hopelijk zal een meer doordacht en uitgebreid zorgplan worden gepresenteerd namens het Amerikaanse volk. Wat zou zo'n plan zijn voor Medicaid, het gezondheidszorgprogramma dat de armen en gehandicapten behandelt?
Hoe de federale overheid betaalt voor Medicaid
Medicaid is een programma dat wordt beheerd door federale en deelstaatregeringen. De federale overheid bepaalt de normen voor wie en wat moet worden gedekt, en elke staat beslist om al dan niet aanvullende diensten aan zijn programma toe te voegen. Ze kunnen niet minder bieden. Wat de financiering betreft, dragen federale en deelstaatoverheden gezamenlijk bij aan hun respectievelijke Medicaid-programma's.Om de mogelijke veranderingen die op onze weg komen te begrijpen, moeten we begrijpen hoe de federale overheid Medicaid financierde aan het begin van de Trump-administratie.
Alle staten ontvangen federale financiering via drie bronnen.
- Disproportionele betalingen voor Share Hospital (DSH): Met vergoedingen voor Medicaid die notoir laag zijn, kunnen ziekenhuizen die zorgen voor een onevenredig hoog aantal mensen op Medicare of voor de niet-verzekerden, financieel problemen hebben. DSH-betalingen worden aan de staten betaald voor distributie aan ziekenhuizen in nood.
- Federal Medical Assistance Percentages (FMAP): De federale overheid vergelijkt de overheidsuitgaven voor de dollar van Medicaid voor de dollar en biedt hogere tarieven in staten met lagere inkomens per hoofd van de bevolking.
- Verbeterde overeenkomende tarieven: De federale overheid betaalt boven FMAP-tarieven voor bepaalde diensten, inclusief, maar niet beperkt tot borst- en baarmoederhalskanker, gezinsplanning, thuiszorg en preventieve screening voor volwassenen.
Federale financiering voor uitbreiding van Medicaid
Medicare-uitbreiding werd van kracht in 2014 en was een belangrijk onderdeel van de Affordable Care Act. Het veranderde de inkomensgrenzen die mensen zouden kwalificeren voor Medicaid en toegestaan dat alleenstaanden zonder kinderen in aanmerking kwamen als ze aan die inkomenslimieten voldeden. Het vereiste ook uitbreidingsstaten om behandelingen met middelenmisbruik te dekken.Het federale armoedeniveau (FPL), dat elk jaar wordt bepaald, hangt af van of u een persoon of een gezin bent, en ook van de grootte van uw gezin. Staten hebben Medicaid in aanmerking laten komen op basis van percentages van de FPL. Obamacare verhoogt de inkomensaanvraagcriteria voor Medicaid tot 133 procent van de FPL voor staten die ervoor hebben gekozen om deel te nemen, maar stelt dat uitgestelde Medicaid-uitbreiding de geschiktheidscriteria in het vorige tempo kon handhaven, namelijk 44 procent van FPL. Niet-deelnemende landen kunnen kinderloze volwassenen blijven uitsluiten van dekking.
Natuurlijk beïnvloedde dit de federale financiering voor het programma. Staten met uitbreiding Medicaid ontvingen extra federale dollars om hen te helpen, tot 100 procent van de uitbreidingskosten tot 2016 en vervolgens 90 procent van die kosten tot 2022.
Voorgestelde wijzigingen in de financiering van Medicaid
Trumpcare heeft veel bepalingen opgenomen die de financiering voor Medicaid verminderen. Hoewel het plan de uitbreiding van Medicaid schromelijk ondergraven, verklaarde het wel dat het de extra financiering zou verschaffen aan staten die beloofd waren tot 2022.Volgens de gegevens over de uitgaven van de nationale gezondheidszorg, bedroegen de uitgaven van Medicaid in 2017 meer dan $ 581 miljard, goed voor 17 procent van alle zorgkosten. Met dat aantal in de lift zijn de Republikeinen op zoek naar een manier om die uitgaven te verminderen. De twee belangrijkste voorstellen voor de hervorming van Medicaid zijn een wijziging van de limieten per hoofd van de bevolking of het blokkeren van subsidies. Ze zijn opgenomen als onderdeel van de voorgestelde begroting voor het jaar 2020.
Limieten per hoofd van de bevolking zijn een vast bedrag dat jaarlijks aan een staat wordt uitbetaald. De waarde is gebaseerd op het aantal mensen in het Medicaid-programma. Hierdoor zou het bedrag van de federale dollar in de daaropvolgende jaren kunnen stijgen als meer mensen zouden kwalificeren voor en zich inschrijven voor het programma. Limieten per inwoner op Medicaid werden voorgesteld met de eerste versie van de American Health Care Act.
Veel Republikeinen, met name de Freedom Caucus, geloofden dat de limieten per hoofd van de bevolking niet ver genoeg gingen om de federale uitgaven aan Medicaid te verminderen. Dat is de reden waarom Trumpcare is overgestapt van het aanbieden van limieten per hoofd van de bevolking naar het aanbevelen van bloksubsidies voor Medicaid. In tegenstelling tot limieten per hoofd van de bevolking, houden blokbeurzen geen rekening met het aantal mensen op Medicaid. De federale betalingen zijn verspreid over een vast bedrag dat elk jaar marginaal zou stijgen om rekening te houden met de inflatie. Het probleem is dat de inflatie langzamer kan stijgen dan de kosten van medische zorg.
Een analyse uitgevoerd door Avalere, een adviesbureau in de gezondheidszorg, schat dat de federale overheid over vijf jaar wel $ 110 miljard zou besparen als ze limieten per hoofd van de bevolking zouden gebruiken of $ 150 miljoen als ze blokbeurzen voor Medicaid zouden gebruiken.
