Wat is een vaste schadeverzekering?

Een vaste ziektekostenverzekering is een soort polis die de verzekerde een vast bedrag betaalt op basis van de medische dienst die de persoon ontvangt, ongeacht de werkelijke kosten van de zorg. Het plan kan een vast bedrag betalen op basis van een bepaald type geleverde dienst en / of een vast bedrag betalen op basis van een periode waarin zorg wordt verleend.
Vaste indemniteitsplannen kunnen provider-netwerken omvatten - dit betekent dat de verzekerde minder betaalt als ze een provider in het netwerk gebruiken. Het werkelijke contante bedrag dat het verzekeringsplan betaalt, is echter hetzelfde, ongeacht de medische aanbieder die de verzekerde gebruikt.
Hoewel een algemeen model in de Verenigde Staten wordt gebruikt, zijn dergelijke plannen uit de gratie geraakt nu de kosten voor gezondheidszorg zijn gestegen en verzekeraars zich hebben gericht op het beheer van de kosten met de netwerkovereenkomsten die zij met medische zorgverleners hebben gesloten..
Vaste schadevergoedingsplannen worden nu over het algemeen op de markt gebracht om als aanvullende dekking te dienen voor mensen die uitgebreide medische zorgdekking hebben, maar met vrij hoge out-of-pocket-kosten.
Sommige mensen kiezen ervoor om alleen te vertrouwen op een vaste vergoeding. Dit bespaart in eerste instantie geld omdat de totale premies lager zijn. Het kan echter resulteren in zeer aanzienlijke contante kosten als een patiënt in een ernstige medische nood terechtkomt.

Gebruiksvoorwaarden

Per definitie dekken vaste schadevergoedingsplannen de directe kosten van de patiënt niet, omdat het bedrag dat de verzekering zal betalen vooraf is bepaald (op basis van de voorwaarden van de polis) en is gebaseerd op factoren zoals het aantal dagen dat de persoon is in het ziekenhuis opgenomen, het aantal doktersbezoeken dat ze hebben, het aantal operaties dat ze hebben en meer. De totale factuur wordt niet in aanmerking genomen door een vast vergoedingsplan.
Daarom zijn vaste schadevergoedingsplannen niet in overeenstemming met de Affordable Care Act (ACA), omdat de ACA alle compliant gezondheidsplannen vereist om de out-of-pocket kosten voor essentiële gezondheidsvoordelen te capteren. In 2019 is de grootste out-of-pocket limiet die een ACA-compliant plan zou kunnen hebben $ 7.900 voor een persoon en $ 15.800 voor een gezin. Dit is slechts een deel van de reden waarom vaste schadeloosstellingsplannen niet ACA-compliant zijn.
Vaste indemniteitsplannen hoeven niet alle essentiële gezondheidsvoordelen te dekken, ze worden niet gegarandeerd uitgegeven en ze kunnen het totale bedrag dat ze zullen betalen in jaarlijkse of levenslange uitkeringen beperken - in feite is het beperken van de totale voordelen een integraal onderdeel onderdeel van het ontwerp van een vast vergoedingsplan.
Een vast vergoedingsplan kan de medische geschiedenis van een aanvrager in overweging nemen bij het bepalen van de geschiktheid voor dekking.

ACA-verordening

Het is waar dat in de meeste gevallen alle nieuwe plannen die met ingang van januari 2014 of later zijn verkocht, moeten voldoen aan de ACA. De voorschriften van de ACA zijn echter niet van toepassing op plannen die worden beschouwd als 'uitgezonderde voordelen'. Sommige van de regels zijn ook niet van toepassing op plannen met grootmoeder of grootvader.
Uitgezonderde voordelen zijn plannen die specifiek zijn vrijgesteld van de ACA-voorschriften. Voor het grootste deel zijn dit plannen die niet zijn ontworpen om als stand-alone dekking te dienen. Ze omvatten dingen zoals tandheelkundige en visuele verzekeringen (hoewel pediatrische tandheelkundige dekking onderhevig is aan een aantal ACA-voorschriften), kritieke ziektestelsels, ongevalsupplementen, kortetermijngezondheidsplannen en vaste schadevergoedingsplannen. 
In 2014 heeft het ministerie van Volksgezondheid en Human Services voorschriften uitgevaardigd die de verkoop verbieden van vaste schadevergoedingsplannen aan mensen die geen andere dekking hadden die minimale essentiële dekking bood. De afdeling maakte ook een vereiste dat de plannen met een waarschuwingsetiket worden verkocht die aanvragers informeren dat het plan niet als adequate substituut voor belangrijke medische ziekteverzekering zou moeten worden beschouwd. Een rechtszaak in deze zaak resulteerde in de afschaffing van het verbod op het verkopen van vaste schadevergoedingsplannen aan mensen zonder andere dekking.
Hoewel vaste vergoedingsplannen nog steeds een melding moeten bevatten dat de dekking niet geschikt is om als enige ziekteverzekering van een persoon te dienen, is het verzekeraars niet verboden om een ​​vaste schadevergoeding te verkopen aan een persoon die geen andere ziektekostenverzekering heeft.
Consumenten moeten echter bijzonder op hun hoede zijn voor deze benadering. De werkelijke medische kosten kunnen buitensporig zijn in vergelijking met de bedragen die een vast schadeloosstellingsplan zal betalen, waardoor de patiënt verantwoordelijk blijft voor de enorme out-of-pocket kosten.

Minimale essentiële dekking

Omdat vaste schadeloosstellingsplannen worden beschouwd als uitgezonderde voordelen, bieden ze geen minimale essentiële dekking. Om duidelijk te zijn, moeten plannen niet volledig voldoen aan de ACA om minimale essentiële dekking te bieden - groot- en grootvaderplannen zijn niet volledig ACA-compatibel, en toch worden ze beschouwd als minimale essentiële dekking. Uitzonderlijke voordelen worden nooit beschouwd als minimale essentiële dekking. 
Van 2014 tot het einde van 2018 waren mensen zonder minimale essentiële dekking onderworpen aan de individuele lastgeving van de ACA, tenzij ze in aanmerking kwamen voor een vrijstelling. Daarom kunnen mensen die afhankelijk zijn van alleen een vast vergoedingsplan (zonder een ander beleid dat minimale essentiële dekking biedt) vinden dat zij een dwangsom aan de IRS verschuldigd zijn.
De individuele machtigingsboete is echter niet meer van toepassing aan het einde van 2018. Mensen die in 2019 en daarna niet verzekerd zijn - of alleen worden gedekt door een uitgezonderd voordeel dat geen minimale essentiële dekking biedt - worden niet langer bestraft, tenzij ze in een staat die zijn eigen individuele mandaat heeft.
Hoe zouden op staatsniveau gebaseerde individuele mandaten werken??

Over uw medische rekeningen

Er zijn verschillende vaste schadevergoedingsplannen op de markt en hun voordelen lopen sterk uiteen in de mate waarin ze zich voordoen. De grootste zorg met vaste schadevergoedingsplannen is dat ze geen eigen risico's nemen, en dat het bedrag dat zij betalen gebaseerd is op hun honorariumschema, niet op basis van de werkelijke kosten van de zorg die de patiënt ontvangt.. 
Het is gebruikelijk om vaste schadevergoedingsplannen te zien die tussen $ 1.000 en $ 5.000 per dag betalen voor hospitalisatie in een ziekenhuis, een paar honderd dollar voor de spoedeisende hulp in de eerste hulp, tot enkele duizenden dollars voor een operatie en misschien $ 100 per artsbezoek terwijl de patiënt in het ziekenhuis wordt opgenomen. Deze klinken als een behoorlijk bedrag totdat je je realiseert hoe hoog de ziekenhuisrekeningen kunnen worden, hoe kort het bezoek ook is.
Laten we zeggen dat iemand een hoogwaardig, vaststaand schadeloosstellingsplan heeft, met een hospitalisatievergoeding van $ 5000 per dag en een chirurgische uitkering van $ 10.000. Als een kort verblijf in het ziekenhuis en een operatie voor een gebroken bot kost haar $ 70.000, het bedrag dat het vaste schadevergoeding plan zal betalen is niet veel in vergelijking. Een deel van het probleem is dat mensen zich er vaak niet van bewust zijn hoe hoog de medische kosten zijn wanneer ze niet door een verzekering worden gedekt die de directe kosten van de patiënt dekt.

Aanvullende dekking

Vertrouwen op een vast indemniteitsplan op zich kan een recept zijn voor financiële rampen, vanwege het verschil tussen het bedrag van de ziekenhuiskosten en het bedrag dat het plan betaalt. Plannen voor een vaste schadevergoeding kunnen echter dienen als een uitstekende aanvulling op een groot medisch plan met redelijk hoge out-of-pocket kosten. 
Als u een belangrijk medisch plan heeft dat voldoet aan de ACA, kunnen uw out-of-pocketkosten voor in-netwerkzorg oplopen tot $ 7.900 in 2019 (en de out-of-pocketkosten kunnen hoger zijn voor grootmachten en grootvaderplannen). Dat is zeker beter dan het moeten betalen van $ 70.000 voor een gebroken bot, maar het is ook een bedrag dat de meeste Amerikanen niet beschikbaar hebben voor het betalen van een ziekenhuisrekening. 
Een vast indemniteitsplan kan helpen om sommige of alle van deze contante kosten te dekken, afhankelijk van wat de medische claim in de eerste plaats heeft veroorzaakt.
Een patiënt die meerdere dagen in het ziekenhuis doorbrengt, zou kunnen merken dat hun vaste schadeloosstellingsplan hen genoeg betaalt om hun volledige out-of-pocket kosten te dekken. Aan de andere kant kan een patiënt die op de eerstehulpafdeling belandt en misschien een nacht in het ziekenhuis verblijft, misschien maar genoeg krijgen van zijn vaste schadevergoedingsplan om een ​​klein deel van de contante kosten te dekken, afhankelijk van de voorwaarden van de dekking.

Een woord van heel goed

Het belangrijkste om te begrijpen over vaste schadevergoedingsplannen is dat ze weliswaar heel nuttig kunnen zijn om de out-of-pocketkosten te compenseren en om verschillende uitgaven te dekken terwijl u ziek bent, maar het zijn geen echte ziektekostenverzekeringsplannen. Vertrouwen op een vast vergoedingsplan als uw enige bron van dekking wordt niet aanbevolen, omdat u alsnog tientallen of zelfs honderdduizenden dollars zou kunnen betalen voor uw medische zorg als u een ernstige ziekte of verwonding heeft en u geen grote medische zorg hebt. dekking. 
Wat is de aanvullende ziektekostenverzekering?