Hoe klonen op een dag ziekten kan genezen

Decennia geleden bestond het creëren van klonen alleen in de pagina's van science fiction. Vandaag de dag is klonen een booming gebied van wetenschappelijk onderzoek met het potentieel om menselijke ziekten beter te behandelen. Een dier dat een kloon is, is een exacte kopie van het dier dat zijn genetische informatie (DNA) heeft geschonken voor zijn creatie. In de oncologie wordt de term ook gebruikt om een ​​enkele familie of type kankercellen te beschrijven. Wetenschappers kunnen ook menselijke genen klonen.

Het klonen proces

Cellen bevatten DNA. In eenvoudige bewoordingen, om een ​​kloon te maken, wordt DNA uit een van zijn cellen verwijderd. Dit DNA wordt in een eicel van een vrouwelijk dier geplaatst. Het kloonei wordt vervolgens in de baarmoeder van het vrouwelijke dier geplaatst om te groeien en zich te ontwikkelen. Dit is een zeer complexe wetenschappelijke procedure en het is moeilijk om ermee succesvol te zijn. De meeste kloondieren sterven voor de geboorte. Zelfs na de geboorte kunnen gekloonde dieren meer gezondheidsklachten krijgen dan gemiddeld, evenals een kortere levensverwachting. 
Het eerste gekloonde dier was een schaap, genaamd Dolly, geboren in 1996. Sindsdien zijn er veel andere kloondieren geweest, waaronder muizen, katten, geiten, varkens, koeien en apen. Er zijn geen menselijke klonen, hoewel de technologie om dit te doen waarschijnlijk bestaat. Mensen klonen is een zeer controversieel onderwerp.

Klonen gebruiken om ziekte uit te roeien

Een gen is een specifieke sectie van DNA. Wetenschappers kunnen genen klonen door ze van het ene organisme naar het andere over te brengen en ze te laten repliceren. Dit wordt DNA-klonen of recombinant DNA-technologie genoemd.
Het maken van een kloon van een menselijk embryo is het meest controversiële type klonen. Therapeutisch genoemdklonen, het doel ervan is het maken van menselijke embryo's voor onderzoek. Veel mensen zijn tegen dit type klonen, omdat de menselijke embryo's tijdens het onderzoek worden vernietigd.
Een van de meest veelbelovende onderzoeksgebieden is stamceltherapie. In 2013 waren wetenschappers van de Oregon Health & Science University de eersten die embryo's kloneren om stamcellen te maken. Stamcellen worden als waardevol beschouwd in de geneeskunde omdat ze de mogelijkheid hebben om elk type cel te worden.
Bijvoorbeeld als u een nieraandoening heeft ontwikkeld en een nieuwe nier nodig hebt. Een familielid kan er dicht genoeg bij horen dat ze een nier kunnen doneren of dat u geluk kunt hebben en elders een orgaandonor kunt vinden. Er is echter een kans dat uw lichaam het orgel kan afwijzen. Geneesmiddelen tegen afstotingsmedicatie kunnen die kans verminderen, maar ze zullen ook je immuunsysteem verlagen.
Stamcellen hebben de mogelijkheid om het probleem van afstoting van organen op te lossen. Omdat stamcellen in elk type cel kunnen veranderen, kunnen ze worden gebruikt om de organen of het weefsel te maken die u nodig hebt, met behulp van uw eigen cellen. Omdat de cellen van jezelf zijn, is het minder waarschijnlijk dat je lichaam ze aanvalt alsof het vreemde cellen zijn. Terwijl stamcellen veel potentieel bevatten, blijft de moeilijkheid om de cellen te krijgen behouden. Stamcellen zijn het meest overvloedig in embryo's. Deze cellen kunnen ook worden geoogst uit navelstrengen en sommige weefsels in het volwassen lichaam.

De uitdagingen van het proces

Volwassen stamcellen zijn moeilijker te oogsten en hebben mogelijk minder potentie dan embryonale stamcellen. De uitdaging wordt dan hoe embryonale stamcellen voor volwassenen kunnen worden gemaakt. Hier komen onderzoekers van de Oregon University of Health & Science binnen. Hun werk gebruikte gedoneerde menselijke embryo's, verwijderde het DNA van het ei en verving het vervolgens door DNA dat uit volwassen huidcellen werd gehaald..
Het laboratorium gebruikte toen een combinatie van chemicaliën en elektrische pulsen om het embryo te laten groeien en stamcellen te ontwikkelen. Deze stamcellen zouden dan in theorie kunnen worden gebruikt om organen en weefsels te creëren voor de persoon die hun huidcel-DNA heeft gedoneerd. Hoewel dit onderzoek veelbelovend is, blijven het klonen van embryo's voor stamcellen zeer controversieel.