Startpagina » Professionele gezondheidszorgers » Population Health Management Case Study Kaiser Permanente

    Population Health Management Case Study Kaiser Permanente

    Elektronische gezondheidsdossiers (EPD's), patiëntenregisters en andere gezondheidsinformatiesystemen zijn waardevolle hulpmiddelen voor het beheer van volksgezondheid. Het basisconcept is om elektronisch beschikbare gezondheidsgegevens te scannen op waarschuwingssignalen om patiënten te identificeren die baat kunnen hebben bij extra aandacht van het gezondheidsteam.
    Deze case study belicht een realistisch voorbeeld van hoe een gezondheidszorgsysteem, Kaiser Permanente Southern California (KPSC), elektronisch toezicht houdt op gezondheidsinformatie om mogelijkheden te identificeren om de kwaliteit van de gezondheidszorg ("zorghiaten") in de polikliniek te verbeteren setting. De meest opvallende kenmerken van het KPSC Outpatient Safety Net Program zijn beschreven door Kim Danforth en collega's in een artikel uit 2014 in het eGEMs-tijdschrift.

    Leidende beginselen

    Een paar leidende principes van het KPSC Outpatient Safety Net Program zijn vermeldenswaard. Ten eerste is het programma gebaseerd op het uitgangspunt dat zorglacunes bestaan ​​ondanks de beste inspanningen om gezondheidszorg van hoge kwaliteit te bieden. Als 990 van de 1.000 patiënten met afwijkende labresultaten een gepaste follow-up krijgen, laat dat nog steeds 10 patiënten over die door scheuren zouden vallen.
    Ten tweede is de algemene aanpak om elektronische surveillance van klinische gegevens uit te voeren, afgezien van de daadwerkelijke ontmoeting tussen aanbieder en patiënt. Zoals de naam al aangeeft, fungeert het programma als een vangnet om patiënten te 'vangen' wier problemen tijdens een drukke klinieksessie onopgemerkt voorbij kunnen schieten. KPSC gebruikte hun Episch EPD om labresultaten en medicatievoorschriften voor rode vlaggen te controleren.
    Ten derde is het doel van het programma om patiënten te identificeren die extra aandacht of follow-upzorg nodig hebben, in plaats van de prestaties van individuele artsen te evalueren. Het "schuldvrije, veiligheidsgeoriënteerde" karakter van het programma heeft waarschijnlijk de acceptatie door zorgverleners vergroot.

    criteria

    Leiderschap gebruikte de volgende criteria om te bepalen of een individueel vangnetprogramma zou worden ontwikkeld.
    • Klinisch effect: een vangnetprogramma werd niet zinvol geacht als het geen aandacht besteedde aan een belangrijk patiëntveiligheidsprobleem.
    • Identificatie: de zorgkloof moest gemakkelijk worden geïdentificeerd door middel van gestructureerde gegevens in het EPD, zoals laboratoriumwaarden of diagnosecodes. Het filteren van gestructureerde gegevens is veel eenvoudiger dan het uitvoeren van natuurlijke taalverwerking van gratis tekstnotities.
    • Follow-up: er was voldoende personeel en middelen nodig om patiënten op te volgen. Als een groot aantal patiënten zou worden getroffen, werden geautomatiseerde oplossingen gezocht (bijvoorbeeld automatisch herinneringsbrieven naar patiënten sturen)

    Individuele veiligheidsnetprogramma's

    In het artikel werden in totaal 24 vangnetprogramma's beschreven, elk met een focus op een specifieke zorgkloof. Er werden programma's opgezet om de diagnose van kanker (cervix, colorectaal, prostaat), chronische nierziekte en hepatitis C te helpen door de detectie en tijdige follow-up van abnormale screeningstesten te verbeteren.
    Andere programma's werden gecontroleerd op mogelijke schadelijke effecten van medicijnen. Dit werd bereikt door abnormale laboratoriumwaarden te identificeren die suggereerden dat de medicijngehaltes te hoog waren of schadelijk waren voor de nieren, lever of andere organen. De medicatiebewakingsprogramma's identificeerden ook patiënten die mogelijk schadelijke doses van individuele medicijnen of combinaties van medicijnen werden voorgeschreven. Er waren programma's om de follow-up van andere abnormale tests te verbeteren of om patiënten te identificeren die baat zouden hebben bij vaccinaties en gezondheidsadvies.
    Deze case study onderzocht een voorbeeld van hoe elektronische hulpmiddelen voor gezondheidsinformatie kansen kunnen identificeren om de gezondheid van de bevolking te verbeteren. Hoewel het oorspronkelijke rapport niet de daadwerkelijke impact op de gezondheidsuitkomsten van patiënten beschreef, beschreef het een algemeen kader voor de uitvoering van een dergelijk programma.