Wat zijn ICD-10-codes en hoe werken ze?

ICD-10-codes zijn alfanumerieke codes die worden gebruikt door artsen, zorgverzekeraars en openbare gezondheidsinstellingen over de hele wereld om diagnoses te stellen. Elke ziekte, aandoening, verwonding, infectie en symptoom heeft zijn eigen ICD-10-code. ICD-10 codes worden gebruikt voor alles, van het verwerken van ziekteverzekeringsclaims tot het volgen van ziekte-epidemieën en het opstellen van wereldwijde sterftecijfers.
Waarom medische codes gebruiken in plaats van woorden?
ICD-10 staat voor Internationale statistische classificatie van ziekten en gerelateerde gezondheidsproblemen 10^th Herziening. Veel mensen verkorten dat tot Internationale classificatie van ziekten. Het is gepubliceerd, auteursrechtelijk beschermd en regelmatig bijgewerkt door de Wereldgezondheidsorganisatie.

ICD-10-codes in de Verenigde Staten

In de Verenigde Staten worden ICD-codes overal gebruikt, van het kleinste landelijke artsenkantoor tot enorme overheidsinstanties zoals de CDC en de HHS en in vrijwel elke ziekteverzekeringsmaatschappij die zaken doet in het land.
De meest gebruikte versie van ICD-codes in de Verenigde Staten op dit moment is ICD-9, de negende herziening. De VS schakelen echter over naar de bijgewerkte versie, ICD-10, op 1 oktober 2015. De Verenigde Staten gebruiken ICD-10 al voor de doodsoorzaak op overlijdensakten.
Het National Center for Health Statistics is verantwoordelijk voor het gebruik van ICD-10 in de Verenigde Staten. Met toestemming van de WHO heeft de NCHS een modificatie van ICD-10 ontwikkeld die alleen in de Verenigde Staten wordt gebruikt. Deze Amerikaanse ICD-10-modificatie wordt ICD-10-CM genoemd, waarbij het CM-deel voor staat klinische wijziging.
Naast ICD-10-CM gebruikt om diagnoses aan te duiden, hebben de Centra voor Medicare & Medicaid Services ICD-10-PCS ontwikkeld, een reeks codes die procedures aanduiden die worden gebruikt bij gehospitaliseerde patiënten. ICD-10-PCS wordt alleen in de Verenigde Staten gebruikt en alleen gebruikt voor ziekenhuisopname in patiënten. Procedures die worden uitgevoerd op poliklinische patiënten in de Verenigde Staten worden gecodeerd met behulp van CPT- of HCPCS-codes in plaats van ICD-10-PCS-codes.

Hoe werken ICD-10-codes??

ICD-10-codes zijn alfanumeriek en bevatten 3-7 tekens. Elke code beschrijft een specifieke diagnose in detail. Hier is een voorbeeld van enkele van de ICD-10-CM-codes die worden gebruikt om diagnoses van reumatoïde artritis te beschrijven. Merk op hoe tekens aan de ICD-10-CM-code worden toegevoegd naarmate de diagnose specifieker wordt.

ICD-10-CM-code	Diagnose
M05.7	Reumatoïde artritis met reumafactor zonder betrokkenheid van organen of systemen
M05.73	Reumatoïde artritis met reumafactor van de pols zonder betrokkenheid van organen of systemen
M05.732	Reumatoïde artritis met reumafactor van de links pols zonder betrokkenheid van organen of systemen
M06.0	Reumatoïde artritis zonder reumatoïde factor
M06.03	Reumatoïde artritis zonder reumafactor van de pols
M06.032	Reumatoïde artritis zonder reumafactor van de links pols
M06.031	Reumatoïde artritis zonder reumafactor van de rechts pols

De eerste 3 karakters definiëren de categorie van de ziekte, stoornis, infectie of symptoom. Codes beginnend met M00-M99 bijvoorbeeld, zijn voor aandoeningen van het bewegingsapparaat en bindweefsel (zoals reumatoïde artritis), terwijl codes die beginnen met J00-J99 voor aandoeningen van de luchtwegen zijn.
Tekens op posities 4-6 bepalen de lichaamssite, de ernst van het probleem, de oorzaak van de verwonding of ziekte en andere klinische details. In het bovenstaande voorbeeld van reumatoïde artritis, definieert het vijfde teken de lichaamssite en bepaalt het zesde karakter of het de linker- of rechterkant is. Een drie in de positie van het vijfde teken geeft aan dat het een pols is die is aangetast. Een twee in de positie van het zesde karakter geeft aan dat het de linkerkant is van het lichaam dat is aangetast.
Karakter 7 is een extensiekarakter dat wordt gebruikt voor verschillende doeleinden, zoals het definiëren of dit de eerste ontmoeting is voor dit probleem, een volgende ontmoeting of een sequel die ontstaat als gevolg van een andere aandoening.

Medische codeurs lezen medische dossiers, halen de diagnoses uit die records en vertalen de diagnoses in ICD-10 codes. Hoewel de meeste coders software hebben om hen te helpen, kan het proces met de hand worden uitgevoerd met behulp van boeken en codeerhandleidingen. Of de medische codeur software of een boek gebruikt, een medisch dossier correct codeert, vereist voorlichting in de talloze regels die worden gebruikt om de ICD-10 codes te kiezen en toe te passen, evenals aandacht voor detail.
Nadat het medisch dossier door de codeur is gecodeerd, kunnen de gegevens op een aantal manieren worden gebruikt. De medische biller kan de gecodeerde claim bijvoorbeeld naar de ziekteverzekeringsmaatschappij sturen voor verwerking. Onderzoekers kunnen de gegevens gebruiken om de prevalentie van ziekten in geografische gebieden, leeftijden of in samenhang met andere ziekten te bepalen. Verzekeraars kunnen de gegevens gebruiken om toekomstige uitgaven voor gezondheidszorg te voorspellen.

Waar meer informatie te krijgen

Meer informatie over ICD-10 van de Wereldgezondheidsorganisatie, inclusief toegang tot de ICD-10-handleiding en een online training.
Meer informatie over ICD-10-CM van het National Center for Health Statistics inclusief toegang tot ICD-10-CM-richtlijnen en een lijst met codes, die elk jaar worden bijgewerkt.
Het Medicare Learning Network van het Center for Medicare & Medicaid Services heeft deze educatieve video van MLN Connects, ICD-10 Coding Basics, uitgegeven.