De betekenis en praktijk van Audisme
Audisme begrijpen
De voorwaarde Audism werd voor het eerst bedacht door Tom Humphries in zijn proefschrift uit 1977 getiteld "Communicating Across Cultures (Deaf-Hearing) and Language Learning." Daarin definieert Humphries het als: "Het idee dat iemand superieur is, gebaseerd op zijn vermogen om te horen of zich te gedragen op de manier van iemand die het hoort."Het audisme is door de jaren heen op veel andere momenten opgepikt. Onder degenen die deze houding uitvoerig hebben onderzocht, was Harlan Lane. Zijn boek, het 'Masker van Weldadigheid: de dovengemeenschap uitschakelen', gaat vooral over het audisme. Terwijl Humphries het idee van het horen van privileges op een individuele manier benaderde, keek Lane naar het bredere bereik van gemeenschappen en de samenleving als geheel.
De Universiteitsbibliotheek van Gallaudet biedt een aangrijpend citaat van Lane. Het leest, gedeeltelijk, "kort gezegd, audisme is de manier van horen, domineren, herstructureren en macht uitoefenen over de gemeenschap van doven."
Vormen van het Audisme
Audisme is te vinden in veel verschillende vormen in verschillende delen van de samenleving. Het kan van invloed zijn op iemands werk, opleiding, leefomstandigheden of gewoon doordrenkt zijn met een ongedwongen gesprek. Toch wordt er ook vaak op gewezen dat zowel horende als dove mensen een audistische houding kunnen hebben.Onder de manieren waarop het audisme kan worden gezien zijn:
- De weigering of het falen om gebarentaal te gebruiken in de aanwezigheid van een van de gebarentaal afhankelijke persoon, ook al weet u hoe u moet ondertekenen.
- Roekeloos doven of horen van iemand horen voor een zwakte in verbale taal, ook al zijn ze sterk in gebarentaal.
- Sta erop dat dove en slechthorende mensen zich conformeren aan de horende gemeenschap.
- Een onwil om aan de auditieve behoeften van iemand tegemoet te komen.
- Verlaging van verwachtingen met betrekking tot opleiding of werkmogelijkheden omdat ze niet kunnen horen.
In plaats daarvan wordt het audittagslabel het meest gebruikt voor degenen die wel kennis hebben van dove cultuur, maar om de een of andere reden kiezen om het te negeren of te tarten. Zoals met elke vorm van discriminatie, moet de intentie worden overwogen bij het bespreken van audisme.
Audisme en dove cultuur
De dovengemeenschap heeft een zekere trots die vaak wordt bepaald door de dove cultuur. Het is begrijpelijk dat het audisme vaak zijn weg vindt in de gesprekken van die gemeenschap. Net zoals je thema's van racisme of seksisme in cultuur kunt vinden, kun je audistische thema's binnen de dove cultuur vinden.Een aantal mensen die de houding van een audiënt hebben ontmoet, heeft er bijvoorbeeld over geschreven in boeken, toneelstukken, poëzie en andere locaties. Het is ook een veel voorkomend onderwerp voor dove studentenkranten en onderzoekers die geïnteresseerd zijn in de maatschappelijke en culturele aspecten van de gemeenschap.
Evenzo nemen organisaties die pleiten voor de dovengemeenschap vaak deel aan de strijd tegen het audisme. De Canadian Association of Deaf merkt op dat audisme op alle niveaus van de samenleving voorkomt en vindt het net zo onaanvaardbaar als elke andere vorm van onverdraagzaamheid. De National Association of the Deaf in de VS omvat ook "de eliminatie van audisme, linguism, racisme en andere vormen van discriminatie" in hun verklaring over gemeenschapswaarden.