Startpagina » Hart gezondheid » Een overzicht van hartklepaandoeningen

    Een overzicht van hartklepaandoeningen

    De taak van de hartkleppen is om ervoor te zorgen dat wanneer het hart klopt, het bloed in de juiste richting door de hartkamers wordt gepompt. Als een of meer van de vier hartkleppen (de tricuspidalis-, long-, mitralis- en aortaklep) ziek worden, wordt de vrije bloedstroom door het hart geblokkeerd (stenose) of kan er bloed achterwaarts door de beschadigde klep lekken (regurgitatie). )-of allebei. Elk soort probleem kan leiden tot hartfalen, evenals andere hartproblemen.

    De problemen die een persoon ondervindt met een hartklepaandoening hangen af ​​van welke van hun kleppen erbij betrokken zijn, of het voornaamste probleem stenose of regurgitatie is en of de klepbeschadiging groot is. Als u hartklepaandoeningen heeft, moet u nauw samenwerken met uw cardioloog om ervoor te zorgen dat de toestand van uw valvulaire aandoening en de noodzaak van behandeling regelmatig opnieuw worden beoordeeld.

    De vier hartkleppen en wat ze doen

    Bekijk de vier hartkleppen.
    Het hart heeft vier kamers - de rechter en linker boezems, en de rechter en linker ventrikel. Elke klep bevindt zich in een opening van een hartkamer en is aan de opening bevestigd door een vezelige ring, een ring genoemd. Aan de annulus zitten twee of drie blaadjes (soms cuspis genoemd) die functioneren als 'flappen'. De mitralisklep heeft twee klepbladen; elk van de andere kleppen heeft drie folders.
    Terwijl het hart klopt, gaan de klepbladen open en dicht. Wanneer de bladen open zijn, kan er bloed over de klep stromen. Wanneer de bladen gesloten zijn, stopt de bloedstroom door de klep.
    • Meer informatie over de kamers en kleppen van het hart
    De rechterventrikel wordt bewaakt door de tricuspid en pulmonalis kleppen. De tricuspidalisklep ligt tussen het rechter atrium en de rechterventrikel. Wanneer het rechter atrium samentrekt, opent de tricuspidalisklep en laat het bloed het rechterventrikel binnen. Dan, wanneer de rechterkamer samentrekt, sluit de tricuspidalisklep (om te voorkomen dat bloed teruglekt in het rechter atrium) en opent de longklep om toe te staan ​​dat het bloed dat gepompt wordt door de rechter hartkamer naar de longslagader stroomt en naar de longen.
    De linker ventrikel wordt bewaakt door de mitralisklep en de aortakleppen. De mitralisklep, die zich tussen het linker atrium en de linker ventrikel bevindt, wordt geopend wanneer het linker atrium samentrekt om het bloed in het linkerventrikel te laten stromen. Wanneer de linker hartkamer klopt, sluit de mitralisklep en opent de aortaklep om het gepompte bloed in de aorta en naar de lichaamsweefsels te leiden..

    Welke soorten problemen kunnen de hartkleppen beïnvloeden?

    Om dit te herhalen, bereiken de hartkleppen twee fundamentele dingen: ze zorgen ervoor dat wanneer het hart klopt, bloed vrij door het hart stroomt en dat het alleen in de juiste richting beweegt. Het is dus logisch dat als de hartkleppen ziek worden, er twee algemene soorten problemen ontstaan.
    Ten eerste kunnen problemen met de hartklep ertoe leiden dat de klep gedeeltelijk wordt geblokkeerd, zodat er niet meer vrijelijk bloed doorheen stroomt. Deze voorwaarde wordt genoemd valvularstenosis. Wanneer een hartklep stenotisch wordt, moet de hartkamer die bloed over de vernauwde klep moet duwen, aanzienlijk harder werken om het bloed eruit te duwen. Hierdoor neemt de druk in die kamer toe, waardoor de hartspier uiteindelijk dikker wordt (om 'hypertrofisch' te worden) en uiteindelijk kan die spier falen.
    Ten tweede kan een hartklepaandoening de klep incompetent maken; dat wil zeggen dat de klep niet volledig sluit en dat bloed in staat is om terugwaarts over de klep te stromen wanneer deze moet worden gesloten. Deze voorwaarde wordt genoemd valvulaire regurgitatie. Regurgitatie zorgt ervoor dat het getroffen ventrikel een groter volume bloed pompt dan normaal, wat kan leiden tot verwijding van de hartkamers, verzwakking van de hartspier en uiteindelijk hartfalen.
    Dus zowel valvulaire stenose als valvulaire regurgitatie kan leiden tot hartfalen. Bovendien is hartklepaandoening sterk geassocieerd met een verhoogd risico op hartritmestoornissen, in het bijzonder atriale fibrillatie.
    Elk van de vier hartkleppen kan ofwel stenotisch of regurgitant worden en sommige zieke hartkleppen kunnen beide problemen tegelijkertijd vertonen. De ernst van de ziekte van de hartklep hangt af van de hoeveelheid stenose of regurgitatie die wordt geproduceerd.
    Bij de meeste soorten hartklepaandoeningen kan de ernst van de aandoening - en het effect ervan op de hartfunctie - aanzienlijk toenemen naarmate de tijd verstrijkt. Zelfs "milde" hartklepaandoeningen moeten serieus worden genomen en periodiek worden opgevolgd door een bekwame arts.

    Welke aandoeningen veroorzaken hartklepziekte?

    Valvulaire hartziekte kan het gevolg zijn van een aantal verschillende medische aandoeningen. De meest voorkomende oorzaken van hartklepaandoeningen zijn:
    • Valvulaire calcificatie: Calciumafzettingen kunnen zich vormen op de hartkleppen, zonder aanwijsbare reden, in verband met veroudering. Valvulaire calcificatie is vooral waarschijnlijk met de mitralisklep en, in mindere mate, met de aortaklep. In veel gevallen veroorzaakt valvulaire calcificatie nooit enige significante verandering in de functie van de klep. Maar het kan stenose of regurgitatie veroorzaken, dus iedereen met valvulaire calcificatie moet regelmatig worden gevolgd om de toestand opnieuw te beoordelen.
    • Cardiale dilatatie: Als een hartkamer verwijdend wordt gemaakt, kan dit er uiteindelijk toe leiden dat de annulus van de bijbehorende hartkleppen ook wordt gedilateerd, wat op zijn beurt kan voorkomen dat de klepbladen volledig worden gesloten. Valvulaire regurgitatie kan het gevolg zijn. Hartdilatatie kan optreden bij vele soorten hartaandoeningen. Gewoonlijk gaat de dilatatie die kan optreden na een hartaanval of met gedilateerde cardiomyopathie gepaard met verwijding van de mitralisklep of tricuspidalisklep, leidend tot mitralis of tricuspid regurgitatie..
    • Aangeboren hartafwijkingen: Veel soorten aangeboren hartafwijkingen zijn geassocieerd met klepafwijkingen die stenose of regurgitatie kunnen veroorzaken. De meest voorkomende soorten klepproblemen die worden gezien met aangeboren hartaandoeningen zijn pulmonaire stenose, bicuspide aortaklepaandoening (waarbij de aortaklep slechts twee knobbels heeft in plaats van drie, wat kan leiden tot aortastenose) en mitralisklepprolaps.
    • Infectieuze endocarditis: Infectieuze endocarditis, een infectie van de bekleding van het hart en met name van de hartkleppen, kan leiden tot hartklepbeschadiging, meestal regurgitatie. De valvulaire aandoeningen veroorzaakt door infectieuze endocarditis kunnen langzaam vorderen, maar dit is een aandoening die vaak acute en misschien catastrofale hartklepregurgitatie kan veroorzaken..
    • Reumatische hartziekte: Reumatische hartziekte is een vorm van hartklepbeschadiging die soms wordt waargenomen nadat een persoon reumatische koorts heeft gehad. Hoewel reumatische hartaandoeningen in westerse landen veel minder voorkomen dan 50 jaar geleden, is het nog steeds een groot probleem in veel delen van de wereld. Het voorkomen van reumatische koorts door het agressief behandelen van keelontsteking blijft erg belangrijk.
    • Andere medische aandoeningen: Hartklepaandoeningen kunnen het gevolg zijn van verschillende andere medische aandoeningen, waaronder syfilis, bindweefselaandoeningen (zoals lupus), verschillende tumoren, aorta-aneurysma, carcinoïde en bestralingstherapie op de borst.

    Symptomen van hartklepziekte

    In de meeste gevallen veroorzaakt de hartklepaandoening helemaal geen symptomen totdat de hartspier voldoende beschadigd is om te beginnen te falen. Wanneer de symptomen zich voordoen, hebben ze de neiging hetzelfde te zijn als de symptomen van hartfalen. Deze omvatten dyspneu (kortademigheid); gegeneraliseerde zwakte; duizeligheid; of oedeem (zwelling) in de enkels, voeten of de buik.
    Aritmie kan ook het gevolg zijn van een hartklepaandoening; zoals opgemerkt, is het risico van boezemfibrilleren vooral toegenomen. Symptomen van hartritmestoornissen kunnen zijn episodes van hartkloppingen, duizeligheid, zwakte of slechte inspanningstolerantie.
    Bij de meeste mensen zijn de symptomen van hartklepaandoeningen meestal een late manifestatie van de aandoening. Idealiter zal een persoon met een hartklepaandoening zijn gediagnosticeerd lang voordat de symptomen zich ontwikkelen, zodat de behandeling kan worden ingesteld voor onomkeerbare hartspier schade is opgetreden.
    Soms kan hartklepaandoening echter een acuut probleem zijn en niet een chronisch progressief probleem. Acute hartklepaandoening kan bijvoorbeeld optreden als gevolg van hartspierbeschadiging door een hartaanval of door acute schade aan de hartkleppen van infectieuze endocarditis of reumatische hartziekte.
    Maar veel vaker is hartklepaandoening een chronische, progressieve aandoening die ruim voor de ontwikkeling van de symptomen kan worden vastgesteld. Vroegtijdige diagnose is natuurlijk de sleutel.

    Diagnose van Valvular Heart Disease

    De vroege diagnose van hartklepaandoeningen is erg belangrijk voor een optimaal beheer. Idealiter wordt de behandeling ingesteld voordat de hartspier begint te falen en onherstelbare hartschade wordt aangericht. Maar om dit te doen, is het vaak belangrijk om te weten dat de klepziekte aanwezig is voordat symptomen zich ooit ontwikkelen.
    Vroege hartklepaandoening is een van die asymptomatische medische problemen die meestal vroegtijdig kunnen worden opgespoord door een routinematige medische evaluatie - en het is een van de redenen dat we allemaal worden aangemoedigd om die routinecontroles te ondergaan.
    De eerste indicatie van een probleem met de hartklep is meestal de detectie van hartruis tijdens een lichamelijk onderzoek. Ofwel valvulaire stenose of valvulaire regurgitatie produceert een zekere mate van turbulentie van de bloedstroom in het hart. Deze turbulentie creëert een geluid dat een arts kan horen met een stethoscoop (een hartruis). Niet alle hartgeruis duidt echter op een hartprobleem. veel zijn zogenaamd "onschuldig" gefluister, dat wil zeggen, ze worden veroorzaakt door een beetje turbulentie die in bijna elk normaal hart aanwezig kan zijn.
    Als uw arts geluiden detecteert die op hartklepaandoeningen kunnen wijzen, is een ** echocardiogram ** zeer geschikt om onderscheid te maken tussen een hartklepprobleem en een onschuldig geruis. Met een echocardiogram kan een definitieve diagnose worden gesteld van vrijwel elk type hartklepprobleem.
    Als er valvulaire ziekte aanwezig is, kan het echocardiogram ook de omvang van het probleem objectief meten. Er kunnen verschillende specifieke metingen worden uitgevoerd van bloedstroompatronen en de grootte van de hartkamer, en deze metingen kunnen worden vergeleken met die van latere echotests om te bepalen hoe snel het klepprobleem verslechtert (of helemaal niet).

    Specifieke hartklepproblemen en hun behandeling

    Mitral Stenosis: Bij mitrale stenose vermindert obstructie van de mitralisklep de bloedstroom van het linkeratrium naar de linker hartkamer. Na verloop van tijd bouwt de druk zich op in het linker atrium, wat uiteindelijk leidt tot pulmonale arteriële hypertensie en hartfalen waarbij voornamelijk de rechterkant van het hart betrokken is. Behandeling is chirurgisch herstel of vervanging van de mitralisklep en de timing van een operatie is van cruciaal belang. Zodra de behoefte aan chirurgie is vastgesteld, moet voor elk individu het optimale type mitraalklepstenose-operatie worden bepaald.
    Mitralis regurgitatie: Mitralisinsufficiëntie, die de terugstroming van bloed van de linker hartkamer naar het linker atrium produceert, is het meest voorkomende type hartklepaandoening omdat het zoveel oorzaken heeft. De belangrijkste betekenis van ** mitralisklepprolaps (MVP) ** is bijvoorbeeld dat het soms significante mitralisklepregurgitatie kan produceren. Mitralisinsufficiëntie kan een gevaarlijke vergroting veroorzaken in zowel het linkeratrium en de linker hartkamer, en tenzij het wordt behandeld, kan dit leiden tot onomkeerbaar hartfalen. De optimale timing van chirurgische behandeling hangt af van het stadium van de regurgitatie. Verschillende chirurgische benaderingen zijn beschikbaar voor het behandelen van mitralisstenose regurgitatie.
    Aorta stenose: Bij aortastenose wordt de aortaklep gedeeltelijk belemmerd, waardoor het moeilijker wordt voor het linker ventrikel om bloed naar de weefsels van het lichaam uit te stoten. Het leidt tot hypertrofie van de spier van de linker hartkamer en uiteindelijk tot hartfalen. Bovendien kan, als de hoeveelheid bloed die het hart kan pompen aanzienlijk wordt verlaagd vanwege de obstructie, syncope of zelfs plotselinge dood. In feite zou syncope als gevolg van aortastenose moeten worden behandeld als een medisch noodgeval, aangezien dit aangeeft dat de aortaklep kritisch is versmald. Zoals bij elke vorm van hartklepaandoeningen, moet milde aortastenose in de loop van de tijd nauwlettend worden geobserveerd. Als de toestand significant genoeg wordt, is een operatie aan de aortaklep vereist.
    Aorta regurgitatie: Bij aortaklepinsufficiëntie wordt de aortaklep lek, zodat het bloed achterwaarts spoelt van de aorta naar de linker hartkamer. Deze terugstroom van bloed verhoogt het werk van de linker hartkamer enorm. Als de regurgitatie significant is, wordt het ventrikel uiteindelijk sterk verwijd en treedt hartfalen op. Behandeling van significante aortaklepinsufficiëntie vereist chirurgische vervanging van de aortaklep.
    Tricuspid stenose: Tricuspid stenose, gedeeltelijke obstructie van de tricuspidalisklep, is de minst voorkomende van de belangrijkste valvulaire ziekten. Het wordt meestal gezien bij mensen die reumatische hartziekten hebben gehad en, in de meeste gevallen, gepaard gaat met ziekte in andere hartkleppen. Indien significant, veroorzaakt tricuspidalisklep stenose gemakkelijk vermoeibaarheid en verminderde inspanningstolerantie. Symptomen veroorzaakt door ziekte in een van de andere kleppen treden echter meestal ruim voordat de tricuspidalisstenose symptomen begint te produceren op. Dientengevolge gebeurt chirurgische behandeling van tricuspidalisstenose (die bestaat uit klepherstel in plaats van vervanging) bijna altijd als een "add-on" -procedure, wanneer een operatie noodzakelijk is om een ​​zwaarder getroffen hartklep te behandelen.
    Tricuspid Regurgitatie: Bij tricuspid regurgitatie lekt bloed over de tricuspidalisklep van de rechterventrikel terug naar het rechter atrium. Tricuspid regurgitatie wordt meestal veroorzaakt door dilatatie van de tricuspidalus annulus die optreedt als gevolg van pulmonale arterie hypertensie, hartfalen of longembolie. De tricuspidale regurgitatie zelf is in deze gevallen vaak relatief mild en vereist vaak geen chirurgische behandeling. Aan de andere kant veroorzaakt tricuspid regurgitatie veroorzaakt door Ebstein-anomalie (een vorm van een aangeboren hartaandoening) vaak ernstige hartproblemen en vereist een chirurgische behandeling.
    Pulmonale stenose: Pulmonaire stenose, obstructie van de longklep, is meestal een aangeboren aandoening die meestal wordt geassocieerd met tetralogie van Fallot, Noonan-syndroom (een genetische stoornis met hartafwijkingen, korte gestalte, misvormingen op de borst en leerproblemen) of aangeboren rodehond. Pulmonale stenose wordt meestal gediagnosticeerd bij de geboorte of kort daarna. Als het ernstig is, kan het de rechterkant van het hart doen falen. Milde pulmonaire stenose kan een volledig goedaardige aandoening zijn die geen therapie vereist. Als de aandoening ernstiger is, kan deze vaak worden behandeld met valvuloplastiek van de ballon, een minimaal invasieve katheterisatieprocedure.
    Pulmonaire regurgitatie: Bij pulmonale regurgitatie lekt bloed over een gesloten pulmonale klep van de longslagader naar de rechter hartkamer. De meest voorkomende oorzaak van pulmonale regurgitatie is pulmonale arteriële hypertensie, die dilatatie van de pulmonale klepbelichting tot het punt kan veroorzaken dat de pulmonale klep niet langer volledig kan sluiten. Als ernstige, pulmonaire regurgitatie kan veroorzaken dat het juiste hart uitzet en hartfalen kan optreden. Over het algemeen is de behandeling van pulmonaire regurgitatie het ondernemen van stappen om de druk in de longslagader te verminderen. Chirurgie is niet vaak nodig.

    Is er een niet-chirurgische behandeling voor klepziekte?

    Hartklepziekte is fundamenteel een mechanisch probleem. Om de oorzaak aan te pakken, is een operatie meestal de enige optie.
    In veel gevallen is echter medische therapie beschikbaar die kan helpen. Soms kunnen medicijnen helpen het hart te stabiliseren en de progressie van klepziekte te vertragen. Dit is vooral het geval bij veel soorten valvulaire regurgitatie, waarbij het probleem van de klep wordt veroorzaakt door de verwijding van een hartkamer. Agressieve medische behandeling gericht op het behandelen van onderliggende hypertensie of gedilateerde cardiomyopathie, of om ventriculaire remodellering na een hartaanval te voorkomen, of zelfs om de hartslag bij atriale fibrillatie te regelen, kan de kansen op het ontwikkelen van significante mitralis- of tricuspidalisregurgitatie aanzienlijk verminderen.
    Om deze reden is het meestal een goed idee voor mensen met hartklepaandoeningen om regelmatig te worden gezien door een specialist in cardiologie, die gemakkelijk eventuele cardiovasculaire problemen kan aanpakken..

    Leven met hartklepziekte

    Als u een hartklepaandoening heeft, zijn er enkele dingen die u moet doen om uw kansen op een lang en gezond leven te optimaliseren. Je moet alles wat je kunt leren over het type hartklepaandoening dat je hebt, en de omvang van je klepprobleem. Als u medicijnen gebruikt om uw hart efficiënter te laten werken, moet u ze regelmatig innemen en eventuele problemen met hen melden aan uw arts.
    Wat dat betreft, moet u uw vaste afspraken met uw arts houden. Hoewel dit belangrijk is voor iedereen, is het vooral belangrijk voor een persoon met een hartklepprobleem, aangezien hartklepaandoeningen vaak na verloop van tijd optreden. U moet met uw arts overleggen of u antibiotische profylaxe voor endocarditis moet nemen.
    Ten slotte, aangezien u al een hartprobleem heeft, moet u er alles aan doen om uw kansen op het ontwikkelen van andere vormen van hart- en vaatziekten te verminderen: niet roken; een gezond dieet en gezond gewicht behouden; krijg voldoende lichaamsbeweging; en, als u hypertensie of diabetes heeft, zorg ervoor dat u deze aandoeningen onder optimale controle hebt.

    Een woord van heel goed

    Valvulaire hartziekte kan een zeer ernstig probleem zijn. Maar met vroege detectie, regelmatige medische follow-up en de beschikbaarheid van moderne medische en chirurgische zorg, kunnen de meeste mensen met hartklepaandoeningen vandaag verwachten een lang en gezond leven te leiden.