Een overzicht van zware menstruatiebloedingen

Het ervaren van zware of langdurige menstruatiebloedingen - de medische term is menorragie - kan alarmerend en zenuwslopend zijn. Hoewel dit een veel voorkomende ervaring is, kan een hevige menstruatie leiden tot een bezoek aan uw arts, bij voorkeur uw gynaecoloog.

symptomen

De eenvoudigste manier om te weten of u een zware menstruatiebloeding ervaart, is door te noteren hoe vaak u door een pad of tampon zogt. Als uw menstruatie zwaar genoeg is om een ​​uur of meerdere uren een pad of tampon te vervangen, of als u een vaginale bloeding heeft die langer duurt dan een volledige week, ervaart u zware menstruatiebloedingen. Naast deze twee zijn er andere tekenen van zware menstruatiebloedingen:

• Meer dan één pad per keer dragen om de bloeding onder controle te houden
• Je moet je tampon of pad in het midden van de nacht vervangen
• Als uw menstruatiebloed stolsels bevat die de grootte hebben van een kwart of groter

Wanneer menstruatiebloedingen een noodgeval zijn

Ga naar de dichtstbijzijnde eerste hulpafdeling als u ernstige, acute bloedingen ondervindt waarbij u vier of meer maandverband of tampons doorweekt in een periode van twee uur. Als u zwanger bent, zoek dan onmiddellijk medische hulp bij een bloeding.

Oorzaken

Er zijn een aantal verschillende oorzaken van zware menstruatiebloedingen - sommige goedaardige (niet-kankerachtige) zoals vleesbomen, en sommige ernstiger zoals baarmoeder- of baarmoederhalskanker. Andere oorzaken zijn niet structureel, maar hebben te maken met hormoonveranderingen of bloedingsproblemen in uw lichaam.

Ovulatoire disfunctie

Ovulatoire disfunctie tijdens de adolescentie of perimenopauze is de meest voorkomende oorzaak van zware menstruatiebloedingen. Gedurende deze tijd kan een vrouw onregelmatig ovuleren (laat een ei los), wat niet elke maand of helemaal niet betekent. Dit leidt tot verdikking van de baarmoederslijmvlies en zware menstruatie.
Voorbij de normale hormonale veranderingen die optreden tijdens de puberteit of menopauze, kan ovulatoire disfunctie ook optreden met hypothyreoïdie, polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) en vroegtijdige ovariuminsufficiëntie.
Het behandelen van het onderliggende probleem is van cruciaal belang voor het herstellen van de normale ovulatie en het normaliseren van de menstruatie van een vrouw. Als onregelmatige ovulatie deel uitmaakt van de normale reactie van het lichaam (bijvoorbeeld de puberteit of de perimenopauze), kunnen anticonceptiemethoden of hormoontherapie het bloedverlies gewoonlijk verlichten..

Vleesbomen 

Fibromen zijn meestal goedaardige (niet-kankerachtige) gezwellen die zich ontwikkelen vanuit de spier van de baarmoeder van een vrouw en komen het meest voor tijdens de jaren 30 of 40 van een vrouw. Hoewel de oorzaak van baarmoederfibromen onduidelijk is, is het bekend dat ze van oestrogeen afhankelijk zijn. Dit is de reden waarom bepaalde hormonale anticonceptiemethoden zoals anticonceptiepillen kunnen helpen bij het verminderen van zware menstruele bloedingen van vleesbomen.
Progestin-afgifte intra-uteriene apparaten (IUD's) kunnen menstruatiebloedingen verminderen, maar verminderen de fibroid-omvang niet. Injecteerbare gonadotropine-releasing hormoon-agonisten kunnen de grootte verminderen, maar kunnen slechts een korte tijd worden gebruikt vanwege bijwerkingen.
Ook zijn er verschillende chirurgische behandelingen beschikbaar om fibromen te behandelen, waaronder myomectomie (verwijdering van de vleesboom), endometriale ablatie voor kleine vleesbomen (de bekleding van de baarmoeder wordt vernietigd) en embolie van de baarmoeder slagader (de bloedtoevoer wordt afgesneden van de vleesboom) . In de meest ernstige gevallen kan een hysterectomie nodig zijn, waarbij de hele baarmoeder wordt verwijderd, met of zonder de eierstokken.
Vaak is het, wanneer de symptomen niet ernstig of lastig zijn, voldoende om een ​​afwachtende houding aan te nemen bij baarmoederfibroïden. En eenmaal de menopauze optreedt, krimpen tumoren meestal en verdwijnen ze zonder behandeling.

Baarmoederpoliepen 

Poliepen in de baarmoeder - endometriale poliepen genaamd - zijn meestal niet-kankerachtige, druifachtige gezwellen die uitsteken uit de bekleding van de baarmoeder. Ze kunnen voorkomen bij vrouwen in de pre-menopauze en bij de menopauze. De oorzaak van endometriale poliepen is onduidelijk, hoewel onderzoek een verband suggereert tussen postmenopauzale hormoontherapie en obesitas.
Behandeling van kleine poliepen is onnodig tenzij u risico loopt op baarmoederkanker. Als dat zo is, zou een polypectomie worden uitgevoerd om de poliep te verwijderen voor evaluatie in het laboratorium. Grotere poliepen worden routinematig verwijderd en als voorzorgsmaatregel onderzocht.

Uteriene adenomyose

In deze toestand wordt de baarmoeder vergroot omdat cellen van de baarmoeder uitgroeien tot de spierwand van de baarmoeder, waardoor pijnlijk en zwaar bloeden. Terwijl bloedingen kunnen worden verminderd met hormonale anticonceptiemethoden, is de definitieve behandeling voor adenomyose een hysterectomie.

Pelvic Inflammatory Disease (PID)

PID wordt meestal veroorzaakt door een onbehandelde seksueel overdraagbare aandoening, maar kan soms voorkomen na een bevalling, abortus of andere gynaecologische procedures. In PID zijn een of meer voortplantingsorganen geïnfecteerd, zoals de baarmoeder, de eileiders of de baarmoederhals. De aanbevolen behandeling voor PID is antibiotische therapie.

Cervicale of endometriumkanker

Baarmoederhalskanker ontstaat wanneer cellen in de baarmoederhals abnormaal worden, zich ongecontroleerd vermenigvuldigen en gezonde delen van het lichaam beschadigen. Het humaan papillomavirus (HPV) is de oorzaak van de overgrote meerderheid van de baarmoederhalskanker. Behandeling voor baarmoederhalskanker omvat chirurgie, chemotherapie en / of bestralingstherapie.
Endometriale kanker treedt op wanneer abnormale cellen in het baarmoederslijmvlies (de bekleding van de baarmoeder) zich ongecontroleerd vermenigvuldigen en de baarmoeder en andere organen beschadigen. Hoewel de oorzaak van endometriumkanker onbekend is, hebben vrouwen met dit type kanker de neiging midden 60-jarigen te zijn. De eerste behandeling voor endometriumkanker is meestal een hysterectomie, mogelijk gevolgd door chemotherapie en / of bestralingen.
Vroege diagnose is de sleutel tot de effectieve behandeling van kanker. Naast de standaard Pap-screening op baarmoederhalskanker, beveelt de American Cancer Society aan vrouwen met een hoog risico op endometriumkanker jaarlijks een endometriumbiopsie te geven.

Bloedstoornissen

Hoewel er verschillende soorten bloedingsstoornissen zijn, is het meest voorkomende type bij vrouwen de ziekte van von Willebrand (VWD). Behandelingen voor de ziekte van von Willebrand omvatten de afgifte van opgeslagen stollingsfactoren in het bloed of, in extreme gevallen, het vervangen van de stollingsfactor door een intraveneuze (via de ader) behandeling of met een voorgeschreven neusspray.
Andere bloedingsproblemen zoals het hebben van een laag aantal bloedplaatjes (bloedplaatjes zijn betrokken bij het stollingsproces en geproduceerd in het beenmerg) of op een bloedverdunner zoals Coumadin (natrium warfarine) kunnen ook de oorzaak zijn van zware menstruatiebloedingen.
Andere mogelijke oorzaken van zware menstruatiebloedingen bij niet-zwangere vrouwen zijn endometriose en het hebben van een spiraaltje (IUD) zoals de Mirena, vooral tijdens uw eerste jaar van gebruik, maar de lijst stopt hier niet. Dit benadrukt het belang om uw arts te raadplegen voor een juiste diagnose en evaluatie.

Diagnose

Het diagnosticeren van de oorzaak van zware menstruatiebloedingen kan een langdurig proces zijn, dus het is het beste om voorbereid te zijn. Maak voordat je afspraak maakt een notatie van je menstruatiepatroon in de afgelopen paar maanden. Hoeveel dagen hebt u bijvoorbeeld elke maand bloed gekregen? Hoeveel pads of tampons ga je door op de dagen van je zwaarste menstruatie?
Daarnaast is het een goed idee om een ​​lijst te maken van al je medicijnen, waaronder hormonale anticonceptie, hormoontherapie en eventuele vitamines of vrij verkrijgbare supplementen. Als u weet waarom u zwaar bloedt, moet u niet verbaasd zijn als uw arts een reeks tests bestelt, naast het uitvoeren van een bekkenexamen. Deze tests kunnen zijn:

• Een zwangerschapstest (indien premenopauzaal)
• Bloedonderzoek (bijvoorbeeld een volledig bloedbeeld, ijzergehalte en schildklierhormoon)
• Een echografie van je bekken

Uw arts kan ook een procedure uitvoeren op kantoor, een hysteroscopie genaamd, om de binnenkant van uw baarmoeder te visualiseren. Ze kan ook een monster nemen van uw baarmoederslijmvlies, een endometriumbiopsie genoemd, afhankelijk van uw leeftijd en uw individuele symptomen.

Een woord van heel goed

De bodem van je zware menstruele bloeding bereiken is niet alleen belangrijk voor je kwaliteit van leven, maar ook voor je gezondheid. Zwaar bloedverlies, ongeacht de oorzaak, kan bloedarmoede door ijzertekort veroorzaken, waardoor u kortademig, moe en duizelig kunt worden. Zodra zowel de bloeding als de oorzaak van uw bloeding zijn aangepakt en behandeld, kunt u verder gaan en u goed voelen - u verdient het.
Wat veroorzaakt zware menstruaties?