Beta Blocker voor de behandeling van patiënten met Angina

Bètablokkers hebben veel toepassingen in de geneeskunde. Een van de belangrijkste is bij de behandeling van patiënten met coronaire hartziekte (CAD) en angina pectoris.

Beta-blokkers gebruiken voor Angina

Bij patiënten met stabiele angina veroorzaakt door CAD, worden bètablokkers beschouwd als eerstelijnsbehandeling.
Bij stabiele angina worden een of meer van de kransslagaders gedeeltelijk geblokkeerd door een atherosclerotische plaque. Meestal krijgt de door de aangetaste slagader geleverde hartspier voldoende bloedstroom gedurende rustperioden. Maar tijdens inspanning of perioden van stress verhindert de gedeeltelijke blokkade dat de bloedstroom voldoende toeneemt om benodigde zuurstof aan de werkende hartspier te leveren, en de spier wordt ischemisch (uitgehongerd voor zuurstof). Als gevolg hiervan treedt angina op.
Bètablokkers werken door het effect van adrenaline op het hart te blokkeren. Dit heeft twee belangrijke gunstige effecten bij patiënten met angina:

• Vertraging van de hartslag, in het bijzonder tijdens perioden van inspanning of stress.
• Vermindering van de samentrekking van de hartspier.

Beide effecten verminderen de hoeveelheid zuurstof die de hartspier nodig heeft en ischemie (en angina) worden als gevolg hiervan vertraagd of voorkomen.

Wat is het effect op Angina?

Bij patiënten met angina zijn bètablokkers vaak zeer effectief in het verbeteren van de intensiteit of duur van de oefening die kan worden uitgevoerd zonder ischemie of angina te ontwikkelen. Patiënten met stabiele angina pectoris die bètablokkers gebruiken, ervaren meestal een merkbare afname van angina-episodes en moeten minder vaak nitroglycerine gebruiken.
Bovendien bij patiënten met angina pectoris die een hartinfarct hebben gehad. (hartaanval), bètablokkers zijn de enige anti-angina geneesmiddelen waarvan is aangetoond dat ze het risico op een ander hartinfarct verminderen.
Bovendien is aangetoond dat bètablokkers bij overlevenden van een hartinfarct, of bij patiënten met hartfalen naast stabiele angina, de algehele overleving significant verbeteren..
De voordelen van bètablokkers hebben hen tot de eerste keus gemaakt bij de behandeling van patiënten met CAD en stabiele angina pectoris.

Bijwerkingen van bètablokkers

De belangrijkste bijwerkingen van bètablokkers zijn bradycardie (trage hartslag), ademhalingsmoeilijkheden bij mensen met astma of chronische longaandoeningen, vermoeidheid, verergering van de symptomen van perifere aderen, depressie en erectiestoornissen. Beta-blokkers moeten ook worden vermeden bij patiënten met angina pectoris als gevolg van Prinzmetal-angina (coronaire arterieel spasme), aangezien bij deze patiënten bètablokkers soms meer spasmen kunnen veroorzaken..
Veel van deze bijwerkingen kunnen worden vermeden bij patiënten met angina pectoris door bètablokkers te gebruiken die voornamelijk op het hart zelf werken en die relatief weinig effect hebben op de bloedvaten, longen en het centrale zenuwstelsel. Deze "cardioselectieve" bètablokkers zijn Tenormin (atenolol) en metoprolol (Lopressor, Toprol XL).