Onderzoek naar de link tussen hart- en nierziekten
Het is schrijnend vaak voor mensen met een ernstige hartaandoening om uiteindelijk een chronische nierziekte te ontwikkelen. Omgekeerd hebben mensen met een nieraandoening een sterk verhoogd risico op het ontwikkelen van hartziekten.
Dit betekent dat mensen die een probleem hebben met een van deze orgaansystemen zich bewust moeten zijn van de mogelijkheid om een probleem met de andere te ontwikkelen, en zij moeten redelijke stappen ondernemen om te voorkomen dat dit gebeurt.
De relatie tussen hartziekten en nierziekten
Hartziekten en nieraandoeningen gaan vaak samen. Er zijn ten minste vijf klinische omstandigheden waarbij hartaandoeningen en nieraandoeningen samen voorkomen:- Acute aanvallen van hartfalen kunnen acute nierschade veroorzaken.
- Chronisch hartfalen over een langere periode veroorzaakt vaak chronische nieraandoeningen.
- Een snel verslechterende nierfunctie kan acuut hartfalen veroorzaken.
- Chronische nierziekte is een sterke risicofactor voor coronaire hartziekte (CAD), hartfalen en hartritmestoornissen.
- Verschillende medische problemen die van invloed kunnen zijn op meerdere orgaansystemen, zoals diabetes of lupus, produceren vaak ziekten van zowel het hart als de nieren.
Het zou niet moeten verbazen dat het hebben van de ziekte in beide orgaansystemen erger is dan de ziekte in slechts één te hebben. Mensen met chronisch hartfalen die ook een nierziekte hebben lopen een aanzienlijk hoger risico op vroegtijdig overlijden. En bij mensen met een chronische nieraandoening veroorzaken hart- en vaatproblemen de dood in bijna de helft.
Hoewel de vele manieren waarop hartaandoeningen kunnen leiden tot een nieraandoening en omgekeerd, nog niet volledig worden begrepen, is ons begrip van deze relatie de afgelopen jaren enorm verbeterd, waardoor we redelijke stappen hebben kunnen nemen om het risico van dit probleem te verkleinen.
Hartziekten kunnen nierproblemen veroorzaken
Hartfalen is een klinische aandoening die het gevolg kan zijn van bijna elke vorm van hartaandoening, dus het is heel gewoon. En nieraandoeningen zijn prominent aanwezig bij de vele problemen die worden veroorzaakt door hartfalen. Er zijn verschillende manieren waarop hartfalen kan leiden tot een nieraandoening. De belangrijkste zijn:Drop in cardiac output. Bij chronisch hartfalen kan de hoeveelheid bloed die het hart kan pompen, afnemen. Deze afname van de bloedstroom kan het bloedvolume dat door de nieren wordt gefilterd, verminderen, waardoor de nierfunctie achteruitgaat.
Neurohumoral verandert. Om de daling in cardiale output die vaak optreedt bij hartfalen te compenseren, treden er een aantal veranderingen op in het sympathische zenuwstelsel en in de hormonen die het volume van zout en water in de bloedsomloop regelen - dat wil zeggen, in de renine-angiotensine- aldosteronsysteem. Veranderingen in de functie van zowel het zenuwstelsel als de hormonen worden "neurohumorale veranderingen" genoemd.
Deze neurohumorale veranderingen zorgen ervoor dat het lichaam zout en water vasthoudt. Op korte termijn kan water- en natriumretentie de hoeveelheid bloed die andere vitale organen bereikt, verbeteren. Op de lange termijn leiden deze veranderingen echter tot oedeem (zwelling) en tot nog verdere vermindering van de cardiale output. Dus chronisch leiden deze veranderingen tot een verdere vermindering van de bloedstroom naar de nieren en verslechtert de nierfunctie nog meer.
Verhoogde druk in de nerven. Bij hartfalen verhoogt een verminderde hartefficiëntie de druk in de aderen. Hogere druk in de nerven (de nerven die de nieren afvoeren) maakt het voor de nieren moeilijker om het bloed te filteren. Nogmaals, de nierfunctie wordt erger.
Als gevolg van deze en andere mechanismen, legt chronisch hartfalen verschillende nadruk op de nieren die na verloop van tijd permanente schade aan de nieren kunnen veroorzaken..
Hoe een nierziekte hartproblemen veroorzaakt
Aan de andere kant leidt nierziekte vaak tot hartproblemen. Het doet dit op twee belangrijke manieren.Ten eerste veroorzaakt chronische nierziekte gewoonlijk zout- en waterretentie, wat een aanzienlijke belasting van het hart kan veroorzaken. Als er enige mate van onderliggende hartaandoening aanwezig is, of dit nu CAD, hartklepaandoening of cardiomyopathie (hartspierziekte) is, kan deze toename van het vloeistofvolume van het lichaam de hartfunctie doen verslechteren en tot openlijk hartfalen leiden.
Ten tweede is chronische nierziekte een belangrijke risicofactor voor het ontwikkelen van CAD en voor het verergeren van onderliggende CAD die mogelijk aanwezig is. Mensen met chronische nieraandoeningen die ook CAD hebben, hebben meestal significant slechtere symptomen en slechter uitkomsten dan mensen die CAD zonder nierziekte hebben.
Chronische nierziekte leidt vaak tot CAD
Er zijn twee redenen waarom mensen met chronische nieraandoeningen een hoog risico hebben om CAD te ontwikkelen.Om te beginnen hebben bevolkingsonderzoeken aangetoond dat mensen met chronische nieraandoeningen vaak een hoge incidentie van typische risicofactoren voor CAD hebben. Deze omvatten roken, diabetes, hoge cholesterol, hypertensie, sedentaire levensstijl en oudere leeftijd.
Maar zelfs zonder dergelijke geassocieerde risicofactoren, verhoogt chronische nieraandoening zelf het risico op CAD aanzienlijk. Nierziekte verhoogt dit risico door verschillende mechanismen. De toxines die zich in het bloed ophopen vanwege een abnormale nierfunctie (de zogenaamde uremische toxines) verhogen bijvoorbeeld het risico op CAD. Andere bloed- en metabole afwijkingen geassocieerd met chronische nierziekte verhogen ook het risico. Deze omvatten abnormaal calciummetabolisme, anemie, een chronische inflammatoire toestand (met verhoogde CRP-waarden), slechte voeding en verhoogde bloedeiwitniveaus..
Samen genomen, lijken deze risicofactoren gegeneraliseerde endotheliale disfunctie te produceren, een aandoening geassocieerd met CAD en andere cardiovasculaire aandoeningen waaronder hypertensie, diastolische disfunctie en cardiaal syndroom x.
Dientengevolge, niet alleen is CAD overwegend in mensen met chronische nierziekte, maar ook CAD in verband met nierziekte schijnt ernstiger te zijn, en slechtere aan behandeling te antwoorden.
Hoe ziekte in beide organen te voorkomen
Omdat hartaandoeningen en nieraandoeningen zo vaak samengaan, zou iedereen die een probleem heeft met een van deze orgaansystemen, moeten samenwerken met hun artsen om te voorkomen dat de ziekte in de andere ontstaat.Hartziekte. Als u een hartdiagnose heeft, is de beste manier om nierziekte te voorkomen, ervoor te zorgen dat u de juiste therapie krijgt voor uw hartaandoening. Dit betekent niet alleen dat u alle behandelingen krijgt die u nodig hebt voor de onderliggende hartaandoening zelf (of het nu om CAD, hartklepaandoeningen, cardiomyopathie of een andere aandoening gaat), maar ook om alles te doen wat u kunt om de optimale gezondheid van uw cardiovasculaire systeem te bereiken en te behouden. in het algemeen. Dit betekent agressieve behandeling van hypertensie, diabetes en verhoogde lipiden, een gezond gewicht handhaven, niet roken en voldoende beweging krijgen.
Nierziekte. Zoals we hebben gezien, vormt nierziekte zelf een belangrijke risicofactor voor de ontwikkeling van CAD. Dit betekent dat als u een nieraandoening heeft, het van cruciaal belang wordt om controle te krijgen over al uw andere cardiovasculaire risicofactoren (die we zojuist hebben genoemd). Agressief risicofactorenbeheer zou een hoofdfocus voor u moeten worden en u moet alle stappen ondernemen die nodig zijn om uw risico te optimaliseren.
Bovendien bevelen de meeste deskundigen aan dat iedereen met een chronische nieraandoening op een statinegeneesmiddel moet worden geplaatst en dat profylactische aspirine serieus moet worden overwogen. Deze maatregelen kunnen helpen om de ernstiger gevolgen van CAD te voorkomen.
