ST-segment elevatie myocardinfarct

ST-segment elevatie myocardinfarct (STEMI) is de term die cardiologen gebruiken om een klassieke hartaanval te beschrijven. Het is één type hartinfarct waarbij een deel van de hartspier (myocardium) is overleden als gevolg van de obstructie van de bloedtoevoer naar het gebied.
Het ST-segment verwijst naar het vlakke gedeelte van een elektrocardiogram (ECG) -waarde en geeft het interval weer tussen gekartelde hartslagen. Wanneer een persoon een hartaanval heeft, zal dit segment niet langer vlak zijn maar abnormaal hoog lijken.

Soorten en ernst

STEMI is een van de drie soorten acuut coronair syndroom (ACS). ACS treedt op wanneer een plaque scheurt vanuit een kransslagader, waardoor de slagader gedeeltelijk of volledig wordt geblokkeerd. De obstructie zelf wordt veroorzaakt wanneer zich bloedstolsels vormen rondom het gebied van de breuk.
Wanneer het wordt belemmerd, zal het deel van de hartspier dat door die slagader wordt onderhouden snel lijden aan zuurstofgebrek, ischemie genaamd. Pijn op de borst (angina pectoris) zijn vaak de eerste tekenen hiervan. Als de obstructie voldoende uitgebreid is, zal een deel van de hartspier beginnen te sterven, resulterend in een hartinfarct.
We categoriseren ACS op basis van de mate van obstructie en de resulterende schade aan de hartspier:

Als de complete obstructie van een kransslagader optreedt, resulterend in de dood van hartspierweefsel, noemen we dat STEMI, de slechtste vorm van ACS.
In sommige gevallen zullen de stolsels echter gedurende een periode van uren of dagen worden gevormd, oplossen en opnieuw worden gevormd zonder een vaste obstructie te veroorzaken. Wanneer dit gebeurt, kan de persoon zelfs angstaanvallen ervaren als hij in rust is. Dit type ACS wordt onstabiele angina genoemd.
Tussen STEMI en onstabiele angina is een aandoening die sommigen "gedeeltelijke hartaanvallen" noemen. Dit gebeurt wanneer de obstructie de bloedstroom niet volledig stopt. Hoewel er enige celdood zal optreden, zullen andere delen van de spier overleven. De medische term hiervoor is een niet-ST-segment myocardiaal infarct (NSTEMI).

Ongeacht hoe een ACS-gebeurtenis wordt geclassificeerd, het wordt nog steeds als een medisch noodgeval beschouwd, omdat onstabiele angina en NSTEMI vaak vroege waarschuwingssignalen zijn van een ernstige hartaanval.

symptomen

STEMI zal meestal resulteren in intense pijn of druk in of rond de borstkas, vaak stralend naar de nek, kaak, schouder of arm. Overvloedig zweten, kortademigheid en een diepgaand gevoel van naderend onheil komen ook vaak voor. Soms zijn de symptomen veel minder voor de hand liggend, manifesterend met niet-specifieke of gegeneraliseerde symptomen zoals:

Pijn rond de schouderbladen, arm, borst, kaak, linkerarm of bovenbuik
Een pijnlijke gewaarwording beschreven als een "gebalde vuist in de borst"
Ongemak of benauwdheid in de nek of arm
Indigestie of brandend maagzuur
Misselijkheid en overgeven
Vermoeidheid of plotselinge uitputting
Kortademigheid
Duizeligheid of duizeligheid
Verhoogde of onregelmatige hartslag
Klamme huid

Als algemene vuistregel: iedereen met een significant risico op een hartaanval moet goed letten op ongewoon symptoom dat van boven de taille ontstaat.

Diagnose

In de meeste gevallen kan de diagnose STEMI snel worden gesteld als de persoon onder medische zorg staat. Een beoordeling van de symptomen, vergezeld van de evaluatie van het ST-segment op het ECG, is meestal voldoende om een arts te laten beginnen met de behandeling. Een beoordeling van cardiale enzymen kan ook helpen, maar komt meestal goed nadat de acute behandeling is gestart.
Het is belangrijk om de persoon zo snel mogelijk te stabiliseren. Naast pijn en angst kan STEMI een plotselinge dood veroorzaken als gevolg van ventriculaire fibrillatie (een ernstige verstoring van het hartritme) of acuut hartfalen (wanneer het hart niet genoeg bloed kan pompen om het lichaam goed te kunnen voeden).
Nadat een hartaanval zijn gang is gegaan, kan de spier zelf met aanzienlijke permanente schade achterblijven. Chronisch hartfalen is hiervan een veel voorkomend gevolg, evenals het verhoogde risico op gevaarlijke hartritmestoornissen (onregelmatige hartslag).

Behandeling

De behandeling moet worden gestart op het moment dat STEMI wordt gediagnosticeerd. Naast het toedienen van medicijnen om de hartspier te stabiliseren (inclusief morfine, bètablokkers en statinegeneesmiddelen), zullen er inspanningen worden gedaan om de geblokkeerde slagader onmiddellijk te heropenen.
Dit vereist snelheid. Tenzij de slagader binnen drie uur na de blokkering wordt geopend, kan ten minste enige blijvende schade worden verwacht. Over het algemeen kan een groot deel van de schade worden geminimaliseerd als de slagader binnen de eerste zes uur na een aanval wordt gedeblokkeerd. Tot 12 uur kan enige schade worden voorkomen. Daarna, hoe langer het duurt om de slagader te deblokkeren, hoe meer schade er zal zijn.
Er zijn verschillende benaderingen om een arteriële obstructie te heropenen:

Trombolytische therapie omvat het gebruik van geneesmiddelen die bloedstolsels afbreken.
Angioplastiek is de medische term voor de chirurgische reparatie / heropening van een slagader.
Stenting omvat het inbrengen van een gaasbuis om de slagader te heropenen.

Zodra de acute fase van de behandeling voorbij is en de geblokkeerde slagader is heropend, moet er nog veel worden gedaan om het hart te stabiliseren en de kans op een nieuwe hartaanval te verkleinen.
Dit gaat meestal gepaard met een uitgebreide herstelperiode, waaronder een op oefeningen gebaseerd revalidatieprogramma, veranderingen in het dieet en het gebruik van anticoagulantia (bloedverdunners) en middelen om lipiden te bestrijden..