Hoe Lupus wordt behandeld
Zodra de diagnose lupus is gesteld, zal uw arts een behandelplan voor u ontwikkelen op basis van uw leeftijd, geslacht, gezondheid, symptomen en levensstijl. Bij het ontwikkelen van uw behandelplan heeft uw arts verschillende doelen:
- Verminder ontsteking veroorzaakt door de ziekte
- Onderdruk afwijkingen van het immuunsysteem die verantwoordelijk zijn voor weefselontsteking
- Voorkom flares en behandel ze wanneer ze zich voordoen
- Beheers symptomen
- Beperk complicaties
voorschriften
Geneesmiddelen op recept zijn een belangrijk aspect van het management van veel patiënten met systemische lupus erythematosus (SLE), het belangrijkste type lupus. Een scala aan geneesmiddelenopties is nu beschikbaar, waardoor het potentieel voor een effectieve behandeling en uitstekende resultaten voor de patiënt is toegenomen.Lupus-behandeling moet zo min mogelijk medicatie bevatten gedurende een zo kort mogelijke tijd. Sommige patiënten hebben nooit medicijnen nodig en anderen nemen ze alleen als dat nodig is of voor korte intervallen, maar velen hebben een constante therapie met variabele doses nodig. Ondanks hun nut zijn geen medicijnen zonder risico's. De meest gebruikte medicijnen om lupus symptomen te beheersen zijn:
- Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)
- antimalariamiddelen
- corticosteroïden
- Immunosuppressiva / disease modifying anti-reumatic drugs (DMARD's)
Als je hebt matige lupus symptomen, uw behandelplan zal waarschijnlijk een antimalariamiddel bevatten samen met een corticosteroïd voor de korte termijn totdat het antimalaria effect heeft. U kunt ook profiteren van een immunosuppressivum.
Voor ernstige lupus symptomen die betrekking hebben op uw organen, zult u waarschijnlijk een intense dosis immunosuppressieve therapie nodig hebben. U kunt ook gedurende een korte periode worden behandeld met hoge doses corticosteroïd om uw ontsteking te verminderen. Net als bij milde en matige lupus, zult u waarschijnlijk ook profiteren van een antimalarieel middel.
De verscheidenheid aan beschikbare opties en de complexiteit van behandelplannen kunnen overweldigend en verwarrend zijn. Als uw arts eenmaal met een medicatieplan komt, is het belangrijk dat u goed begrijpt waarom u een medicijn neemt, hoe het werkt, hoeveel u moet nemen, wanneer u het moet innemen en wat de mogelijke bijwerkingen kunnen zijn. worden. Als je het niet zeker weet, vraag het dan.
De meeste patiënten doen het goed op lupusmedicijnen en ondervinden weinig bijwerkingen. Als je dat doet, probeer dan niet ontmoedigd te raken, denk eraan dat alternatieve medicijnen meestal beschikbaar zijn. Breng ook onmiddellijk uw arts op de hoogte. Het kan gevaarlijk zijn om plotseling te stoppen met het nemen van sommige medicijnen en u moet nooit stoppen of veranderen van behandelingen zonder eerst met uw arts te overleggen.
Lupus Doctor Discussion Guide
Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
antimalariamiddelen
Antimalariamiddelen werden voor het eerst ontwikkeld tijdens de Tweede Wereldoorlog, omdat kinine, de standaardbehandeling voor malaria, schaars was. Onderzoekers ontdekten dat antimalariamiddelen ook kunnen worden gebruikt voor de behandeling van de gewrichtspijn die optreedt bij reumatoïde artritis. Daaropvolgend gebruik heeft aangetoond dat deze geneesmiddelen effectief zijn bij het beheersen van deze lupus-gerelateerde aandoeningen:- Lupus artritis
- Huiduitslag
- Mondzweren
- Vermoeidheid
- Koorts
- Longontsteking
Het kan weken of maanden duren voordat u merkt dat deze medicijnen ziektesymptomen onder controle hebben.
Typen antimalariamiddelen zijn onder meer:
- Plaquenil (hydroxychloroquinesulfaat)
- Aralen (chloroquine)
Bijwerkingen van antimalariamiddelen kunnen zijn:
- Buikpijn
- Schade aan het netvlies van het oog (zeldzaam)
NSAID's
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) omvatten een grote en chemisch diverse groep geneesmiddelen die pijnstillende, ontstekingsremmende en koortsverlagende eigenschappen bezitten. Pijn en ontsteking zijn veelvoorkomende problemen bij patiënten met lupus en NSAID's zijn meestal de eerste geneesmiddelen bij patiënten met milde lupus met weinig of geen orgaanbetrokkenheid, hoewel ze niet officieel zijn goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van lupus. Patiënten met ernstige orgaanbetrokkenheid kunnen krachtigere ontstekingsremmende en immunosuppressieve geneesmiddelen nodig hebben.Hoewel sommige NSAID's, zoals ibuprofen en naproxen, zonder recept beschikbaar zijn, is een doktersrecept nodig voor anderen. NSAID's kunnen alleen of in combinatie met andere soorten geneesmiddelen worden gebruikt om pijn, zwelling en koorts te beheersen. Het is belangrijk dat u deze medicijnen onder de leiding van uw arts neemt. Een NSAID kan het enige medicijn zijn dat nodig is om een milde uitbarsting te behandelen, maar de meer actieve ziekte kan aanvullende medicatie vereisen.
Vaak voorkomende bijwerkingen van NSAID's kunnen zijn:
- Buikpijn
- Maagzuur
- Diarree
- Vochtretentie
Hoewel alle NSAID's op dezelfde manier lijken te werken, hebben niet alle NSAID's hetzelfde effect op elke persoon. Bovendien kunnen patiënten het goed doen op één NSAID gedurende een bepaalde tijdsperiode en om een onbekende reden mogelijk beginnen er geen voordeel uit te halen. Overschakelen naar een andere NSAID kan de gewenste effecten veroorzaken. U moet op elk moment slechts één NSAID gebruiken.
corticosteroïden
Corticosteroïden zijn hormonen die worden uitgescheiden door de cortex van de bijnier. Synthetische versies van deze moleculen worden therapeutisch gebruikt als krachtige ontstekingsremmende geneesmiddelen. De term "steroïden" wordt vaak verkeerd begrepen en verwarring kan het gevolg zijn wanneer corticosteroïden worden aangezien voor anabole steroïden.Corticosteroïden zijn goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van lupus en worden meestal oraal toegediend.
Tijdens perioden van ernstige ziekte kunnen ze intraveneus worden toegediend. Maar als u eenmaal bent gestabiliseerd, moet de orale toediening worden hervat. Omdat het krachtige geneesmiddelen zijn, zal uw arts de laagste dosis met het grootste voordeel proberen.
Lupus-patiënten met symptomen die niet verbeteren of waarvan niet wordt verwacht dat ze op NSAID's of antimalariamiddelen reageren, kunnen een corticosteroïd krijgen. Hoewel corticosteroïden potentieel ernstige bijwerkingen hebben, zijn ze zeer effectief in het verminderen van ontstekingen, het verlichten van spier- en gewrichtspijn en vermoeidheid, en het onderdrukken van het immuunsysteem. Ze zijn ook nuttig bij het beheersen van de grote orgaanbetrokkenheid geassocieerd met lupus.
Zodra uw symptomen op de behandeling hebben gereageerd, neemt de dosis gewoonlijk af tot de laagst mogelijke dosis die de ziekteactiviteit regelt, wordt bereikt. Tijdens deze periode moet u zorgvuldig worden gecontroleerd op fakkels of recidieven van gewrichts- en spierpijn, koorts en vermoeidheid die kunnen optreden als de dosering wordt verlaagd.
Sommige patiënten hebben corticosteroïden alleen nodig tijdens actieve stadia van de ziekte; mensen met een ernstige ziekte of een ernstiger orgaanbetrokkenheid kunnen een langdurige behandeling nodig hebben. Artsen geven soms gedurende een korte periode (dagen) zeer grote hoeveelheden corticosteroïden per ader, de zogenaamde bolustherapie of pulstherapie.
Na langdurige corticosteroïdtherapie mogen de geneesmiddelen niet plotseling worden gestopt.
Toediening van corticosteroïden zorgt ervoor dat de productie van bijnierhormonen door uw lichaam vertraagt of stopt en bijnierinsufficiëntie of zelfs bijniercrisis (een mogelijk levensbedreigende staat) kan optreden als het medicijn plotseling wordt gestopt. Door de dosis te verlagen, kunnen de bijnieren van uw lichaam zich herstellen en de productie van de natuurlijke hormonen hervatten. Hoe langer u corticosteroïden gebruikt, hoe moeilijker het is om de dosis te verlagen of het gebruik ervan te staken.
Corticosteroïden die worden gebruikt voor de behandeling van lupus zijn:
- Prednison (Sterapred) - meestal gebruikt om lupus te behandelen; zie meer hieronder
- Hydrocortison (Cortef, Hydrocortone)
- Methylprednisolon (Medrol)
- Dexamethason (Decadron)
- Actuele crèmes of zalven (voor huiduitslag)
- Orale tabletten
- Vloeibare oplossingen
- Steroïde shots (intramusculaire of intraveneuze injecties)
- Verhoogde druk in de ogen (glaucoom)
- Zwelling
- Hoge bloeddruk
- Verhoogde eetlust
- Gewichtstoename
- Staar
- Hoge bloedsuikerspiegel (diabetes)
- infecties
- Verzwakte of beschadigde botten (osteoporose en osteonecrose)
- Langere tijd voor wonden om te genezen
- Een dunnere huid die gemakkelijker kan worden verbrijzeld
- Striae
Meer over prednison
Prednison is het typische corticosteroïd dat artsen voorschrijven, alleen of in combinatie met andere medicijnen, maar het wordt meestal gebruikt als medicijn voor de korte termijn. Het is uiterst effectief bij de behandeling van actieve lupus en de symptomen verdwijnen vaak snel. Degenen met milde gevallen van actieve lupus hebben het medicijn misschien helemaal niet nodig.Neem contact op met uw arts als u een van de volgende symptomen krijgt die ofwel niet verdwijnen of ernstig zijn tijdens het gebruik van prednison:
- hoofdpijn
- Duizeligheid
- Moeilijk in slaap vallen of in slaap blijven
- Ongepast geluk
- Extreme stemmingswisselingen
- Veranderingen in persoonlijkheid
- Uitpuilende ogen
- Acne
- Dunne, fragiele huid
- Rode of paarse vlekjes of lijnen onder de huid
- Vertraagde genezing van snijwonden en kneuzingen
- Verhoogde haargroei
- Veranderingen in de manier waarop vet zich verspreidt over het lichaam
- Extreme vermoeidheid
- Zwakke spieren
- Onregelmatige of afwezige menstruatie
- Verminderd seksueel verlangen
- Maagzuur
- Verhoogde transpiratie
- Zichtproblemen
- Oogpijn, roodheid of tranen
- Keelpijn, koorts, koude rillingen, hoest of andere tekenen van infectie
- Epileptische aanvallen
- Depressie
- Verlies van contact met de realiteit
- Verwarring
- Spiertrekkingen of aanscherping
- Schudden van de handen die je niet kunt beheersen
- Gevoelloosheid, brandend of tintelend in het gezicht, armen, benen, voeten of handen
- Maagklachten
- braken
- Duizeligheid
- Onregelmatige hartslag
- Plotselinge gewichtstoename
- Zwelling of pijn in de maag
- Ademhalingsproblemen
- Uitslag
- Hives
- jeuk
Immunosuppressiva / DMARD's (Disease-Modifying Anti-Rheumatic Drugs)
Immunosuppressiva en andere disease modifying anti-reumatic drugs (DMARD's) worden "off-label" (wat betekent dat ze niet zijn goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van lupus) gebruikt voor ernstige, systemische gevallen van lupus waarbij belangrijke organen zoals de nieren zijn aangetast of waarbij sprake is van ernstige spierontsteking of hardnekkige artritis. Immunosuppressiva kunnen ook worden gebruikt om de behoefte aan corticosteroïden te verminderen of soms te elimineren, en u daardoor te behoeden voor ongewenste neveneffecten van langdurige corticosteroïdtherapie. Immunosuppressiva onderdrukken uw overactieve immuunsysteem op verschillende manieren.Immunosuppressiva en DMARD's kunnen ook ernstige bijwerkingen hebben. De bijwerkingen zijn echter afhankelijk van de dosis die u neemt en zijn in het algemeen omkeerbaar door de dosis te verlagen of door de medicatie te stoppen op advies van een arts. Deze geneesmiddelen kunnen via de mond of via een infuus worden toegediend (druip het medicijn in uw ader door een buisje).
Er zijn veel ernstige risico's verbonden aan het gebruik van immunosuppressiva en DMARD's. Waaronder:
- immunosuppressie
- Verhoogde gevoeligheid voor infecties
- Beenmergdepressie
- Ontwikkeling van maligniteiten
Immunosuppressiva en DMARD's die worden gebruikt om lupus te behandelen, zijn onder meer:
- Cyclophosphamide (Cytoxan)
- Mycofenolaatmofetil (CellCept): dit medicijn wordt vaak gebruikt voor lupus-nefritis of behandelingsresistente systemische lupus erythematosus, de belangrijkste vorm van lupus, en helpt de dosering van steroïden verminderen die u mogelijk nodig heeft.
- Azathioprine (Imuran, Azasan): Azathioprine werkt door remming van genreplicatie en daaropvolgende activering van T-cellen. Op basis van muizen (muizen en ratten) en studies bij mensen, wordt azathioprine als een zwak immunosuppressivum beschouwd. Het is echter goedkoper dan andere immunosuppressiva en kan worden gebruikt in plaats van steroïden. In het bijzonder werkt azathioprine goed na het begin van de behandeling met cyclofosfamide of mycofenolaat.
- Methotrexaat (Rheumatrex)
- Misselijkheid
- braken
- Haaruitval
- Blaasproblemen
- Verminderde vruchtbaarheid
- Verhoogd risico op kanker en infectie
Biologics
Benlysta (belimumab) is een ander door de FDA goedgekeurd geneesmiddel voor de behandeling van actieve, autoantilichaam-positieve lupus bij patiënten die standaardtherapie ondergaan, waaronder corticosteroïden, antimalariamiddelen, immunosuppressiva en NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen). Benlysta wordt toegediend als een intraveneuze infusie en is het eerste medicijn dat B-lymfocytenstimulator (BLyS) -proteïne target, wat het aantal abnormale B-cellen zou moeten verminderen - een probleem bij lupus.Opties voor andere soorten lupus
Als u gediagnosticeerd bent met discoïde of subacute cutane lupus, aandoeningen die vaak verschillen van de typische systemische lupus erythematosus (SLE), moeten uw plaques eerst lokaal worden behandeld met extra sterke corticosteroïdencrèmes of -zalven. Deze crèmes kunnen 's nachts voordat je gaat slapen worden aangebracht op de laesies; de behandelde huid moet worden bedekt met een plastic film of Cordran-tape. Als de plaques achterblijven zonder een dergelijke dekking, moeten de corticosteroïde zalven en gels twee keer per dag worden aangebracht.Een andere manier om plaatselijk de plaques te behandelen die worden veroorzaakt door subacute en discoïde cutane lupus, is om topische calcineurineremmers zoals pimecrolimus crème of tacrolimus zalf te gebruiken. Als uw laesies niet reageren op corticosteroïden of calcineurineremmers, kan uw arts proberen een corticosteroïd in uw huidletsels te injecteren.
Als geen van deze behandelingen werkt, zal uw arts waarschijnlijk een systemische behandeling proberen. De eerstelijnsbehandeling omvat antimalariamiddelen zoals hydroxychloroquinesulfaat, chloroquine of quinacrine. Deze zijn effectief voor de meeste mensen.
Als antimalariamiddelen het niet doen, kan uw arts een van deze systemische behandelingen proberen:
- Een immunosuppressivum, zoals methotrexaat of mycofenolaatmofetil (MMF)
- Een systemische retinoïde, zoals isotretinoïne of acitretine
- Dapsone, een sulfonamide
- Thalidomide, een immunomodulerend middel
Complementaire alternatieve geneeskunde
Vanwege de aard en de kosten van de geneesmiddelen die worden gebruikt om lupus te behandelen en het potentieel voor ernstige bijwerkingen, zoeken veel patiënten naar alternatieve of complementaire manieren om de ziekte te behandelen. Sommige alternatieve benaderingen omvatten:- Speciale diëten
- Kruidensupplementen
- Visoliesupplementen
- Chiropractische zorg
- Homeopathie
- Acupunctuur
- Tai Chi
- Massage therapie
- biofeedback
- Meditatie
In feite kunnen kruidensupplementen schadelijk zijn, waardoor uw lupus-symptomen mogelijk erger worden en / of uw voorschriftmedicijnen verstoord raken.
Raadpleeg altijd uw arts voordat u begint met een aanvullende of alternatieve behandeling en zorg ervoor dat u de voorgeschreven medicijnen blijft innemen.
Lupus: Coping, ondersteuning en goed leven
