Is OCD vereist ziekenhuisopname voor een effectieve behandeling?
In de meeste gevallen, nee. De meerderheid van mensen met een obsessief-compulsieve stoornis (OCD) kan zeer poliklinisch behandeld worden door een verscheidenheid aan gekwalificeerde geestelijke gezondheidszorgverleners die psychotherapie of medicatie of een combinatie daarvan gebruiken.
medicijnen
De meest gebruikelijke medicaties voor de behandeling van ocs zijn selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) zoals Prozac (fluoxetine), Luvox (fluvoxamine), Paxil (paroxetine hydrochloride) en Zoloft sertraline); serotonine en norepinefrine heropnameremmers (SNRI's) zoals Celexa (citalopram), Lexapro (escitalopram) en Effexor (venlafaxine); en een tricyclisch antidepressivum bekend als Anafranil (clomipramine).
psychotherapie
Van blootstellingstherapie en cognitieve gedragstherapie (CBT) is aangetoond dat ze bijzonder nuttig zijn bij de behandeling van ocs-symptomen.
Repetitieve Transcraniële Magnetische Stimulatie
Een andere mogelijke behandelingsoptie is repetitieve transcraniële magnetische stimulatie (rTMS), waarbij een magnetische spoel op de schedel wordt geplaatst en elektriciteit wordt gebruikt om door het apparaat naar gerichte delen van de hersenen te pulseren. Deze behandeling heeft verschillende resultaten, maar omdat het niet-invasief is en weinig bijwerkingen heeft, kan het een goede optie zijn voor mensen met ocs die geen verlichting van conventionele methoden vinden.
Wanneer behandeling tijdens de behandeling noodzakelijk is
Deelname aan intensieve behandelprogramma's voor patiënten is voorbehouden aan alleen de ernstigste gevallen van OCD. Gelukkig omvatten deze ernstige gevallen de minderheid van ocs-patiënten. Gezien de kosten en toewijding die vereist zijn, worden intensieve klinische programma's vaak gezien als een laatste redmiddel wanneer andere behandelingen zijn mislukt.
In gevallen waarin ziekenhuisopname vereist is, ervaart de persoon ocs-symptomen die ernstig genoeg zijn om het functioneren op het werk en thuis ernstig te verminderen. Het is niet ongebruikelijk dat kandidaten voor intensieve OCD-programma's voor inpatiënten jarenlang werkloos zijn geweest en ernstige beperkingen hebben in hun relaties met vrienden en familie. In bijzonder ernstige gevallen heeft de persoon mogelijk dagen, weken, maanden (of langer) zijn huis verlaten. Patiënten die een inwendige behandeling voor ernstige symptomen nodig hebben, kunnen bijna de hele dag bezig zijn met rituelen of dwanghandelingen.
Ziekenhuisopname-opties
Zelfs in gevallen waar patiënten een hogere mate van behandeling nodig hebben, zijn er opties zoals dagprogramma's, intensieve poliklinische programma's, gedeeltelijke ziekenhuisprogramma's en residentiële programma's. Volledige ziekenhuisopname wordt meestal alleen uitgevoerd als patiënten niet voor zichzelf kunnen zorgen of als zij voor zichzelf of anderen gevaarlijk zijn.
Terwijl de overgrote meerderheid van de ziekenhuisopnames voor OCS vrijwillig zijn, in gevallen waar de symptomen van de persoon zo ernstig zijn dat ze een gevaar vormen voor zichzelf of anderen, bijvoorbeeld kinderen die verwaarloosd worden vanwege de OCD-symptomen van de ouders, kunnen ze in het ziekenhuis worden opgenomen onvrijwillig. Zelfmoordgedachten geassocieerd met depressie veroorzaakt door ernstige en niet-aflatende ocs-symptomen zijn ook een veel voorkomende reden voor opname in het ziekenhuis.
Laser operatie
Als laatste redmiddel heeft de FDA laserchirurgie goedgekeurd om patiënten met ernstige, behandelingsbestendige OCD te behandelen. Deze procedure richt zich op en verbrandt delen van de hersenen in de regio die bekend staat als de anterior cingulate cortex. Vroege onderzoeken hebben aangetoond dat deze procedure uiterst effectief is voor ongeveer de helft van de mensen die een behandeling hebben ondergaan.
