Oorzaken en behandeling van contractuur van Dupuytren

De contractuur van Dupuytren is een aandoening die het palmax fascia, het bindweefsel dat onder de huid ligt in de palm van uw hand, verstrakking of contractuur veroorzaakt. Vanwege de contractuur kunnen de vingers permanent naar beneden gebogen worden en de functie van uw hand wordt aangetast.
De palmaire fascia is een dik weefsel dat boven de pezen en onder de huid van de hand ligt. De fascia is bevestigd aan zowel de huid erboven als aan de onderliggende structuren. De palmaire fascia zorgt voor een stevig, grijpoppervlak voor de hand en vingers.

Oorzaken

Niemand weet precies wat de contractuur van Dupuytren veroorzaakt, maar het is algemeen bekend dat het in gezinnen voorkomt - 60 procent tot 70 procent van de mensen heeft een familiegeschiedenis van de aandoening. Van andere factoren is vermoed dat ze Contractuur van Dupuytren veroorzaken, zoals trauma, diabetes, alcoholisme, epilepsie en leverziekte, maar er is geen duidelijke relatie.
De aandoening komt het meest voor bij oudere (meestal na de leeftijd van 40), mannen (vaker voor bij vrouwen), met Noord-Europese afkomst. Een groep die gewoonlijk wordt geciteerd, is de groep met Viking-voorouders, en deze kan de ziekte van Viking worden genoemd.
Er zijn aanwijzingen dat trauma kan bijdragen aan de ontwikkeling van de contractuur van Dupuytren. Er is onderzocht of specifieke traumatische gebeurtenissen of een geschiedenis van handarbeid kunnen bijdragen aan dit probleem. Microscopisch is er bewijs van bloeding in de aangetaste weefsels, bewijs dat trauma kan bijdragen aan deze aandoening. Dat gezegd hebbende, Dupuytren wordt vaak in beide handen gezien en vond net zo vaak in dominante en niet-dominante handen - het bewijs dat dit probleem niet het gevolg is van herhaald trauma.

Wat te verwachten

De eerste klinische tekenen van contractuur van Dupuytren zijn meestal kleine, pijnloze knobbeltjes in de handpalm. De knobbeltjes kunnen beginnen samen te vallen en de huid wordt gebobbeld. Uiteindelijk, in de latere stadia van de ziekte, krimpen de huid en onderliggende fascia, hetgeen een verslechtering van de hand- en vingerfunctie tot gevolg heeft. Mensen met een contractuur van Dupuytren hebben vingers die naar hun handpalm zijn gebogen.
Hoewel alle vingers betrokken kunnen raken, heeft de contractuur van Dupuytren meestal invloed op de ring en de kleine vingers. De voortgang van Dupuytren heeft de neiging in snelle uitbarstingen te zijn, gevolgd door perioden van weinig verandering. De contractuur van Dupuytren is zelden pijnlijk, maar kan een grote overlast veroorzaken. Dupuytren is meestal beperkt tot betrokkenheid van de hand, maar kan ook andere delen van het lichaam omvatten, meestal de voetzolen. Ongeveer vijf procent van de patiënten met de contractuur van Dupuytren hebben ook een vergelijkbare toestand van de voetzolen genaamd de ziekte van Lederhose.

Dupuytren's contractuur versus ziekte

De meeste mensen, inclusief artsen, gebruiken deze termen door elkaar. Technisch sprekend, De ziekte van Dupuytren verwijst naar de proliferatie van de cellen die de vorming van de knobbeltjes en contracturen veroorzaken. Dupuytren's contractuur is het resultaat van deze celproliferatie en een veel voorkomende manifestatie van de ziekte van Dupuytren. Behandeling van de contractuur van Dupuytren kan worden overwogen wanneer de aandoening moeilijkheden veroorzaakt bij het uitvoeren van normale dagelijkse taken.

Prognostische factoren

Erfelijkheid	Een geschiedenis van deze aandoening binnen uw familie is een aanwijzing dat het agressiever zal zijn.
Seks	Dupuytren begint meestal later en verloopt langzamer bij vrouwen.
Alcoholisme of epilepsie	Deze omstandigheden houden verband met die van Dupuytren die agressiever is en waarschijnlijker terugkeert.
Locatie van ziekte	Wanneer het in beide handen is, of wanneer er sprake is van voetbetrokkenheid, is de progressie sneller.
Gedrag van de ziekte	Meer agressief Dupuytren heeft meer kans om na de operatie terug te komen en blijft agressief.

Gedurende vele jaren was de behandeling in de vroege stadia van de contractuur van Dupuytren een wacht-en-wacht situatie. Omdat chirurgische behandeling invasief is en mogelijk langdurig herstel en revalidatie vereist, werd het vaak als laatste redmiddel gereserveerd als de symptomen te veel interfereerden met dagelijkse activiteiten..
Onlangs hebben minder-invasieve behandelingsopties enige hoop gegeven dat de contractuur van Dupuytren goed kan worden behandeld, vooral als deze in de eerdere stadia van het probleem wordt behandeld. We weten wel dat hoe slechter de contractuur, hoe moeilijker het zal zijn om ooit weer een normale handfunctie te hebben. Daarom zijn veel mensen op zoek naar minder-invasieve behandelingsopties, vooral voor de contractuur in de vroege fase van Dupuytren.

Behandeling

Er zijn vier primaire behandelopties die momenteel beschikbaar zijn voor de behandeling van de contractuur van Dupuytren:

1. Observation: Observatie wordt vaak overwogen in de vroege fase van de contractuur van Dupuytren. Dit is meestal de beste optie voor mensen die niet worden aangetast door hun handfunctie. Dit kunnen mensen zijn met minimale contractuur of mensen die hun handen niet gebruiken en al hun gebruikelijke activiteiten kunnen uitvoeren.
2. Needle Aponeurotomy: Needone aponeurotomy is een procedure die in Frankrijk is ontwikkeld en die pas sinds kort populairder is geworden in de Verenigde Staten. Zonder insnijdingen wordt een naald gebruikt om de koorden van de Dupuytren te scheiden en een aantal of alle bewegingen van de vinger te herstellen. Naaldaponeurotomie is het meest succesvol in de eerdere stadia van de contractuur van Dupuytren.
3. Collagenase-injecties: Collagenase is een enzym dat wordt geproduceerd door een bacterie die wordt geïnjecteerd in een koord van Dupuytren. Het enzym werkt om het strakke weefsel van Dupuytren op te lossen. Een dag na de injectie, nadat het enzym zijn werk heeft gedaan, keert u terug naar de arts om de vinger te laten manipuleren om het vastgezette weefsel open te breken en de vingermobiliteit te herstellen.

1. Chirurgie: Chirurgie wordt uitgevoerd om de palmaire fascia uit de palm van de hand te verwijderen. Chirurgie kan effectief zijn bij het herstellen van de functie en kan nodig zijn in de latere stadia van de contractuur van Dupuytren. De operatie heeft meestal een langdurige revalidatie.

Chirurgie

Bij sommige patiënten zijn minder invasieve behandelingen mogelijk niet geschikt. Ook zijn niet alle artsen zich ervan bewust dat een naaldaponeurotomie een behandelingsoptie is voor de contractuur van Dupuytren. Er is een controverse over het gebruik van deze behandeling en daarom bevelen niet alle artsen een naaldaponeurotomie aan. Als u de naaldaponeurotomie met een arts wilt bespreken, vindt u een lijst met de artsen die deze procedure uitvoeren op de website van Dupuytren-online.
De chirurgische procedure voor de contractuur van Dupuytren staat bekend als een fasciectomie, waarbij segmenten van de palmaire fascia worden verwijderd. Het nadeel van een operatie is dat er significante risico's aan de procedure verbonden zijn. De meest voorkomende is dat littekenweefsel kan worden gevormd na een operatie, wat leidt tot een probleem dat lijkt op de contractuur van Dupuytren, maar met vorming van littekenweefsel. Ook kunnen de Dupuytren's terugkeren, en een tweede keer opereren is vol problemen. Andere problemen met chirurgie omvatten zenuwbeschadiging, infectie en langdurige genezing.

Revalidatie

Rehabilitatie na naaldaponeurotomie is relatief snel. Meestal kunnen patiënten hun normale activiteiten onmiddellijk hervatten en krijgen ze de instructie om ongeveer een week geen sport en zware arbeid te verrichten. Afhankelijk van het soort contractuur, kan een verwijderbare spalk worden gegeven om een ​​paar uur per dag te worden gedragen.
De revalidatie na de operatie varieert aanzienlijk. Patiënten met minimale contracturen kunnen mogelijk binnen een paar weken de normale activiteiten hervatten zodra de incisies genezen zijn. Ernstigere contracturen kunnen maanden spalken en revalidatie vereisen met een handtherapeut om de vorming van littekenweefsel te voorkomen.