Gemeenschappelijke fracturen van het been, de enkel en de voet

Wat zijn de meest voorkomende soorten fracturen in de heup, knie, enkel en voet die fysiotherapie vereisen als onderdeel van het genezingsproces?

Gemeenschappelijke fracturen van het been, de enkel en de voet

Een gebroken been kan een pijnlijk en eng letsel zijn. Het kan leiden tot aanzienlijk functieverlies en kan normale werk- en recreatieve activiteiten onderbreken. Een beenfractuur kan, indien niet op de juiste manier verzorgd, langdurige stoornissen veroorzaken zoals verlies van bewegingsbereik (ROM) of verminderde kracht. Daarom is fysiotherapie na een fractuur vaak erg belangrijk.
Veel mensen vragen zich af of een gebroken been en een gebroken been hetzelfde betekenen. Zij doen. Als uw arts u vertelt dat u uw dijbeen heeft gebroken, betekent dit dat uw dij is gebroken.
Pootfracturen worden bijna altijd veroorzaakt door trauma aan het lichaam. Vallen, atletiekverwondingen of ongevallen met motorvoertuigen kunnen allemaal tot gevolg hebben dat een bot in uw been breekt.
Symptomen omvatten, maar zijn niet beperkt tot, pijn, moeite met lopen, blauwe plekken, verkleuring en zwelling, of een duidelijke misvorming in het been. Als u vermoedt dat u een gebroken been, knie, enkel of voet heeft, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen. Neem contact op met uw arts of ga naar uw plaatselijke spoedeisende hulpafdeling om een ​​juiste diagnose van uw probleem te krijgen en de juiste behandeling te krijgen. Nalaten dit te doen kan leiden tot langdurige invaliditeit en verlies van functie.
De eerste behandeling voor een beenfractuur omvat vermindering van de fractuur en immobilisatie. Reductie is het proces waarbij de gebroken botten terug in de juiste positie worden geplaatst. Dit wordt vaak handmatig gedaan, maar een chirurgische ingreep die open-reductie interne fixatie (ORIF) wordt genoemd, kan noodzakelijk zijn bij ernstige fracturen. Immobilisatie is het proces waarbij de botten op hun plaats worden gehouden met behulp van een cast of brace om ervoor te zorgen dat de juiste genezing plaatsvindt.
Als uw fractuur voldoende is genezen, wordt u mogelijk doorverwezen naar een fysiotherapeut om uw mobiliteit en functie te verbeteren. Uw fysiotherapeut kan u helpen bij het kiezen van het juiste hulpmiddel om te helpen met lopen tijdens de vroege stadia van genezing, indien nodig, en kan u begeleiden bij de juiste oefeningen om de kracht en het bewegingsbereik na een fractuur te verbeteren.
Hieronder vindt u een lijst met veel voorkomende fracturen die kunnen optreden in uw onderlichaam en die vaak fysiotherapie vereisen om de functionele mobiliteit te herstellen.
1

Gebroken heup

Een heupfractuur is het meest voorkomende gebroken bot dat ziekenhuisopname vereist.
Heupfracturen komen meestal voor bij oudere volwassenen en kunnen te wijten zijn aan trauma's als een val. Incidenteel kunnen pathologische fracturen (fracturen die optreden in een bot dat is aangetast door kanker of botmetastasen) of fracturen die optreden als gevolg van botverzwakking (zoals bij osteoporose) optreden.
Afhankelijk van de ernst van de pauze kan een ORIF-procedure nodig zijn om een ​​fractuur in uw heup te verminderen.
Bij fysiotherapie wordt het heupbereik van beweging en kracht verbeterd om het lopen en de mobiliteit te verbeteren.
2

Dijbeen fractuur

Een femurfractuur vereist meestal een aanzienlijke kracht of valt. Het dijbeen, of dijbeen, is het langste bot in het lichaam en is erg sterk. Het helpt je om te lopen, rennen en rechtop te staan.
Trauma aan de schacht van uw femur kan ervoor zorgen dat deze breekt, wat leidt tot aanzienlijke pijn en functioneel verlies. Grotere kracht is meestal nodig om het dijbeen te breken dan andere botten in het been.
Pijn, verlies van bewegingsbereik en verminderde kracht na een femurfractuur kan van invloed zijn op de heup en de knie, waardoor uw mobiliteit verder wordt aangetast. Fysiotherapie is vaak nodig na genezing om de volledige functie te herstellen.
3

Tibiale plateaubreuk

Een scheenbeenbreuk treedt op wanneer de knie tijdens een trauma krachtig wordt gedraaid. Het scheenbeenplateau is de plaats waar uw scheenbeen en uw dijbeen samenkomen in uw knie.
Af en toe vereisen tibiale plateaufracturen een operatie.
Omdat het tibia-plateau zich in het kniegewricht bevindt, is hier vaak sprake van een aanzienlijk bewegingsverlies en krachtverlies van de knie als gevolg van een fractuur. Fysieke therapie is meestal nodig om zoveel mogelijk functie te herstellen nadat de fractuur is genezen.
4

Tibia / Fibula fractuur

Een tibia / fibula (tib / fib) fractuur is een veel voorkomende fractuur van de enkelbeenderen.
De tibia (scheenbeen) en kuitbeen (bot aan de buitenkant van je enkel) bevinden zich in het onderbeen en vormen een onderdeel van je enkelgewricht. Soms is slechts één van de botten, ofwel het scheenbeen of de fibula, gebroken.
Als u een tib / fib-fractuur heeft gehad, kan een operatie nodig zijn.
Fysiotherapie na een enkelbreuk kan vaak je kracht, bewegingsbereik en functionele mobiliteit herstellen tot het niveau was vóór je fractuur.
5

Jones fractuur

Een Jones-fractuur is een breuk in de vijfde middenvoet van de voet. De vijfde middenvoetsbeentje is het lange bot in je voet dat verbinding maakt met je pink teen.
doorgaans, mineur trauma zoals rennen of springen veroorzaakt een Jones-fractuur. Een Jones-fractuur wordt vaak beschouwd als een stressfractuur, een type fractuur dat meestal wordt veroorzaakt door herhaalde stress op een bot in plaats van een enkele traumatische blessure.
Na genezing kan uw bewegingsbereik worden verminderd en uw gang worden beïnvloed. Gewoonlijk is fysiotherapie na een Jones-fractuur nuttig bij het herstellen van functionele mobiliteit, vooral bij stressfracturen, die een slechtere prognose hebben dan acute Jones-fracturen.
6

Lisfranc fractuur

Een Lisfranc-fractuur is een fractuur en dislocatie van de middenvoet. De middenvoet is het deel van je voet tussen je enkel en je tenen. Hier komen veel van je voetgraten samen om je voet goed te laten bewegen.
Een Lisfranc-fractuur kan optreden als je je voet tijdens het sporten draait, vooral wanneer je op een oneffen ondergrond rijdt of bij een motorongeluk.
Kleine Lisfranc-fracturen worden behandeld met immobilisatie in een gegoten of lopende laars, maar veel Lisfranc-verwondingen vereisen een operatie.
Een Lisfranc-fractuur is meestal een pijnlijke verwonding die kan leiden tot aanzienlijke beperkingen in mobiliteit en lopen. Lichamelijke therapie na een Lisfranc-fractuur en dislocatie is belangrijk om de kracht en het bewegingsbereik van uw voet en enkel te verbeteren om u te herstellen naar uw vorige niveau van loopvaardigheid.
Een woord van heel goed op gemeenschappelijke been fracturen en genezing
Beenfracturen komen vaak voor, en veel van deze kunnen op lange termijn resulteren in vermindering van kracht en mobiliteit zonder fysiotherapie. Vaak maakt het werken met een fysiotherapeut het voor mensen mogelijk om op tijd terug te keren naar hun eerdere niveau van functioneel vermogen.